Τρίστιχα για το τριαντάφυλλο

 

Γκιντίδου Δήμητρα

Τριαντάφυλλα

Σ’ αγκαθωτές ομορφιές

Παγιδεύτηκα

 

Κασσελούρη Αναστασία

Μοσχομυριστό

Άσπρο τριαντάφυλλο

Μα αγκαθωτό

 

Κωνσταντίνου Μαρίνα

Κόκκινα ρόδα!

Άρωμα γύρω σκορπούν.

Να είχα ένα...

 

Ράλλη Ζωή

Τριαντάφυλλο

Χαρίζεις στην άνοιξη

Μεταξένιο φως

 

Χαραμή Μεταξία

Ο Μάης ήρθε,

τριαντάφυλλα παντού

 τη γη στολίζουν.

 

Γράφτηκαν με αφορμή το παιχνίδι γραφής εδώ:

https://www.facebook.com/photo/?fbid=10228480917521412&set=a.10201219933733855

Μπορείτε ν’ αφήσετε και τις δικές σας εκδοχές στα σχόλια.

Τριαντάφυλλο

 

Τριαντάφυλλο σγουρὸ,
χαϊδεμένο λουλουδάκι,
πόσο πόσο λαχταρώ
να σού πάρω ένα φιλάκι.

Μα ἡ κυρά τριανταφυλλιά
έχει αγκάθια κι αγκυλώνει
κι όποιος κλέφτει τα φιλιά,
ακριβά της τα πληρώνει.

Δι᾿ αυτό μη φοβηθείς,
σαν καλό παιδί οπού ῾μαι,
όταν βλέπω πως ανθείς,
σ᾿ αγαπώ και ευχαριστούμαι.

Γιατί έχεις μία πνοή
που τὲς γειτονιές μυρώνει
κι έχεις βράδυ και πρωί
για τραγουδιστή έν᾿ αηδόνι.

Γιώργος Βιζυηνός

 

Αφιερωμένα στις μαμάδες

 

Γακοπούλου Βάγια

Η μάνα μου έβαλε μπουγάδα σήμερα!

Πήρε το σεντόνι της ψυχής μας και το έριξε στη θάλασσα.

Έτριψε δυνατά τους φόβους στον αφρό και το ξέβγαλε στα γαλανά νερά της.

Με τα κοχύλια και τους αστερίες γυάλισε τα όνειρα και το άπλωσε, πανάκι, στο καράβι της νιότης μας.

Ο παιχνιδιάρης ήλιος το χάιδεψε και το γέμισε ροδαλά φιλιά.

Ο άνεμος το φύσηξε, στέγνωσε τα δάκρυα και το φούσκωσε για μεγάλα ταξίδια.

Η μάνα μου έβαλε μπουγάδα σήμερα!

 

Γκιντίδου Δήμητρα

Μανούλα, είσαι τόσο γλυκιά!

Τρως συνέχεια μέλι;

Είσαι από ζάχαρη;

Τι απαλά που είναι τα χάδια σου!

Μπαμπάκι έχεις στα χέρια σου;

Τα μαλλιά σου είναι χρυσά.

Τι όμορφα μάτια που έχεις!

Τα χείλια σου είναι σαν της Χιονάτης.

Θέλω να με φιλάς και να μ’ αγκαλιάζεις συνέχεια.

Είσαι η φωλίτσα μου.

Σ’ αγαπώ, μανούλα!

 

Κασσελούρη Αναστασία

«Μάνα θα βγω».

«Παιδί μου, μην αργήσεις.

Θα έχω στην πόρτα το κλειδί.

Το φαγητό στο πιάτο.

Ζεστό ψωμί και στο ποτήρι το κρασί.

Κουβέρτα μοσχομυριστή και πουπουλένιο μαξιλάρι.

Κι αν αργήσεις, στείλε μου,

να γέρνω... μα για λίγο.

Θα είμαι εδώ καρτερικά και θα σε περιμένω».

«Μάνα μου, το αλάτι είσαι στο φαΐ,

ο ήλιος στη ζωή μου,

στη φουρτουνιασμένη θάλασσα απάνεμο λιμάνι.

Μάνα μου, στα δύσκολα η αγκαλιά σου απάγκιο».

 

Κωστανίδου Χριστίνα

Σ’ αγαπώ, μανούλα μου,

για χίλιους λόγους.

Γιατί με αγκαλιάζεις, με χαϊδεύεις,

με φιλάς και με στηρίζεις,

μου μαγειρεύεις τα πιο νόστιμα φαγητά,

που σ’ όλη τη γειτονιά μυρίζουν.

Όταν μου χαμογελάς, δεν φοβάμαι τίποτα!

Στο πλάι μου είσαι πάντα,

όταν αρρωσταίνω, με φροντίζεις και δεν με αφήνεις ποτέ.

Όταν νυχτώσει, πριν κοιμηθώ,

κάτι όμορφο θα βρεις να μου διαβάσεις.

Όμορφο σαν εσένα, μανούλα.

Για όλα αυτά και άλλα πολλά,

μαμά, σ’ αγαπώ!

 

Χαραμή Μεταξία

Η μάνα έχει φτερούγες για να φωλιάζει τα παιδιά της.

Έχει βάλσαμο για τα πληγωμένα πόδια τους.

Μέλι για να γλυκαίνει την πικραμένη ψυχή τους.

Κρατάει σπαθί για τον δράκο που παραμονεύει.

Κάθε σούρουπο ανάβει καντήλι στην Παναγιά.

Στην ποδιά της ακουμπάει προσευχές για κείνα.

Μάνα, αστείρευτη στέρνα, ακύμαντη θάλασσα.

Μάνα, η αύρα του καλοκαιριού.

Ο ήλιος μέσα στο καταχείμωνο.

Μάνα, η εύφορη γη που καρπίζει.

 

 

Γράφτηκαν με αφορμή ένα παιχνίδι γραφής εδώ:

https://www.facebook.com/photo/?fbid=10228449749822239&set=a.10201219933733855

Μπορείτε ν’ αφήσετε και τις δικές σας εκδοχές στα σχόλια.

Πρόταση για συμμετοχή σε συλλογικό βιβλίο

 

Μετά την πετυχημένη πορεία των βιβλίων «Μικρά και Χριστουγεννιάτικα», «Μικρά και Πασχαλινά», τα… «Μικρά» μας ετοιμάζονται να πάνε σχολείο!

Αν θέλεις να υπάρχει στη συλλογή και το δικό σου κείμενο, με θέμα απ’ τη σχολική ζωή, επικοινώνησε με το yotakotsafti1@yahoo.gr για να μάθεις τους όρους.

Δηλώσεις συμμετοχής μέχρι 12/5.

…

Τα δύο προηγούμενα βιβλία της σειράς:

Μικρά και Χριστουγεννιάτικα

Χριστουγεννιάτικη συλλογή μικρομυθοπλασίας

Συντονισμός ύλης: Γιώτα Κοτσαύτη

Επιμέλεια-πρόλογος: Γιάννης Αντάμης

Εξώφυλλο-σκίτσα: Βιβή Μαρκάτου

Συμμετέχουν με κείμενά τους οι: Αγάπη Ίρις Αγγέλου, Ιωάννα Σταυρούλα Αθανασοπούλου, Ματίνα Αναγνωστοπούλου, Βασιλεία Αργυροπούλου, Μαρία Βακαλοπούλου, Μαρία Γαλίζη, Μαρία Γιανναδάκη, Νάσια Δάρα, Ιωάννα Δογλαρίδου, Ελισάβετ Δρούγκα, Ιωάννα Κακούρη, Ζωή Καραγεωργίου, Κατερίνα Καρακούτα, Γεωργία Κιζιρίδου, Δήμητρα Κολιαστάση, Αλεξάνδρα Κολιγιώτη, Μαρία Κομπολίτη, Ζωή Κοντόγιαννου, Ελένη Κόρμη, Γιώτα Κοτσαύτη, Στέλλα Κουρτζόγλου, Αλεξάνδρα Κωστάκη, Σταυρούλα Λιανού, Πέπη Λύχνου, Βάγια Μάνθου, Μήνα Μάρτη, Άννα Μαυρουδή, Παύλος Μήτσκου, Σοφία Μπαλάσκα, Γεωργία Μπαντώλα, Ειρήνη Μπέκα, Τζωρτζίνα Μπιτσάκου, Σωκράτης Μπουζούκας, Αικατερίνη Ναζλή, Μαρία Νίκου, Ευαγγελία Ντούλη, Χριστίνα Παλαβούζη, Ελένη Παναγίδου, Μαριάννα Παππά, Κατερίνα Πουρίδου, Καλλιόπη Ράικου, Μαριάννα Ρασιδάκη, Βασιλική Ρηγάτου, Μάουρα Ρομπέσκου, Μαρία Σάββα, Ευαγγελία Σημαντήρη, Θανάσης Σπηλιωτόπουλος, Δημήτρης Σπυρόπουλος, Ρούλα Συγγούνα, Ρούλα Σωτηροπούλου, Κατερίνα Τζημοπούλου, Δήμητρα Τσεπεντζή, Όλγα Τσιφοπούλου, Ελένη Φλογερά, Μαίρη Φραϊδάκη, Ελένη Φωτάκη.

https://www.ekdoseisalati.com/p/mikra-kai-christoygenniatika/

 

 

Μικρά και Πασχαλινά

Πασχαλινή συλλογή μικρομυθοπλασίας

 

Συντονισμός ύλης-επιμέλεια: Γιώτα Κοτσαύτη

Προλογίζει: Θεοφάνης Θεοφάνους

 

Εξώφυλλο-σκίτσα: Βιβή Μαρκάτου

Συμμετέχουν με κείμενά τους οι: Ευσταθία Αλεξανδρή, Σάρα Αλζάλκι Βρυώνη, Ματίνα Αναγνωστοπούλου, Βασιλεία Αργυροπούλου, Μαρία Βακαλοπούλου, Έφη Βερβέρη, Μαρία Γαλίζη, Μαρία Γιανναδάκη, Χρύσα Γκατζελάκη, Νάσια Δάρα, Ιωάννα Δογλαρίδου, Ελισάβετ Δρούγκα, Ιωάννα Κακούρη, Ανδριανή Καλύβα, Ζωή Καραγεωργίου, Κατερίνα Καρακούτα, Βάσια Καραολάνη, Γεωργία Κιζιρίδου, Δήμητρα Κολιαστάση, Αλεξάνδρα Κολιγιώτη, Μαρία Κομπολίτη, Ζωή Κοντόγιαννου, Φωτεινή Κοντοπούλου, Ελένη Κόρμη, Γιώτα Κοτσαύτη, Στέλλα Κουρτζόγλου, Μαρίνα Κωνσταντίνου, Σταυρούλα Λιανού, Πέπη Λύχνου, Βάγια Μάνθου, Μήνα Μάρτη, Θεοδώρα Μήλιου, Παύλος Μήτσκου, Λίνα Μπακαλούδη, Σοφία Μπαλάσκα, Γεωργία Μπαντώλα, Ειρήνη Μπέκα, Θεοδώρα Μπόικου, Σωκράτης Μπουζούκας, Αικατερίνη Ναζλή, Χριστίνα Παλαβούζη, Δανάη Πετυχάκη, Καλλιόπη Ράικου, Μαριάννα Ρασιδάκη, Βασιλική Ρηγάτου, Μάουρα Ρομπέσκου, Μαρία Σάββα, Ευαγγελία Σημαντήρη, Κατερίνα Σπαθαράκη, Δημήτρης Σπυρόπουλος, Ιωάννα Σταθοπούλου, Ρούλα Συγγούνα, Ρούλα Σωτηροπούλου, Έλενα Ταμουρατζή, Κατερίνα Τζέημς, Ελένη Φλογερά, Μαίρη Φραϊδάκη, Ελένη Φωτάκη, Μεταξία Χαραμή, Έλενα Χατζηχάννα, Ειρήνη Χιώτη, Βέτα Χρυσοπούλου.

 

https://www.ekdoseisalati.com/p/mikra-kai-paschalina/

 

 

Μεγάλη Βδομάδα (τρίστιχα)

 

Καραολάνη Βάσια

Κατανυκτική

Εβδομάδα των Παθών

Στην ψυχή θλίψη

Μοιρολογά η Μάνα

Κάτω από τον Σταυρό...

 

Κασσελούρη Αναστασία

Πιστοί μαθητές

Στον κήπο των ελαιών

Η προδοσία

Στον δρόμο της Σταύρωσης

Στεφάνι αγκάθινο

 

Λάγιου Ζωή

Βδομάδα λύπης,

κατάνυξης και δέους,

Θυσία Χριστού.

Με Πάθη μαρτυρικά,

Ανάσταση προσμένει...

Λύκου Ιωάννα

Του Χριστού Πάθη

Μεγάλη εβδομάδα

Μυρίζει μύρο

Κατάνυξη και δέος

Ανάσταση έρχεται

Ράλλη Ζωή

Ω γλυκιά θλίψη

Μια πορφυρή άνοιξη

Με στάλες αίμα

Βάφει τις παπαρούνες

Πατώντας τον Θάνατο

 

 

Γράφτηκαν με αφορμή ένα παιχνίδι γραφής εδώ:

https://www.facebook.com/photo/?fbid=10228376643514627&set=a.10201219933733855

Μπορείτε ν’ αφήσετε και τις δικές σας εκδοχές στα σχόλια.

 

 

Πασχαλίτσα: το σκαθάρι της Παναγιάς

 

Πασχαλίτσα και Λαμπρή,

κόκκινα και μαύρα,

πόνος και χαρά μαζί,

ανοιξιάτικη αύρα.

 

Όταν κλαίει η Παναγιά,

την παρηγοράει.

Με τα δυο της τα φτερά

πλάι της πετάει.

 

Όταν σταύρωσαν τον Χρηστό, η Παναγία κατέρρευσε. Ο πόνος την τσάκισε. Θρήνησε τόσο πολύ που τα δάκρυά της, κάποια στιγμή, στέρεψαν. Αποσύρθηκε σε μια γωνιά και δεν μιλούσε σε κανέναν. Ένα πρωινό την πλησίασε μια μικροσκοπική πασχαλίτσα. Είχε το χάρισμα ν’ ακούει τις φωνές όλες των ζωντανών πλασμάτων. Έτσι αφουγκράστηκε για λίγο μέχρι που άκουσε το ψιθύρισμά της: «Όλα θα πάνε καλά!» Η πασχαλίτσα τής είπε κι άλλα, λόγια που μαλάκωσαν τη θλίψη και τη στεναχώρια της κι έφεραν πίσω στην ψυχή της την πίστη και την αισιοδοξία. Όταν ο Γιος της αναστήθηκε, δεκάδες πασχαλίτσες βρέθηκαν κοντά της και γιόρτασαν μαζί το χαρμόσυνο γεγονός. Από τότε η πασχαλίτσα, το μικρό αυτό ταπεινό ζωύφιο, έγινε σύμβολο αγάπης και ελπίδας και πήρε την ονομασία «σκαθάρι της Παναγιάς».

 

Γιώτα Κοτσαύτη

https://www.facebook.com/yota.kotsaftitheofanous

 

 

 

Τα τρίστιχα της πασχαλίτσας

 

Γακοπούλου Βάγια

Πέταγμα τρελό

Της Πασχαλιάς τελάλης

Κόκκινη χαρά

 

Κασσελούρη Αναστασία

Μήνυμα Λαμπρής

Ντυμένη στα κόκκινα

Σου φέρνει τύχη

 

Κοτσαύτη Γιώτα

Μαύρες βουλίτσες

Σε κόκκινο φόρεμα

Το Πάσχα φέρνει

 

Λάγιου Ζωή

Μέσα στους αγρούς

ζωηρή πασχαλίτσα,

μαυροκόκκινη.

 

Λύκου Ιωάννα

Πάνω στα φύλλα

ομορφιά ξεχωριστή

χαρά της Λαμπρής

 

Μάνος Σπύρος

Κοκκινόμαυρο

Πασχαλινό μήνυμα

Η πασχαλίτσα

 

Μπέστα Μοσχούλα

Μες στα λουλούδια

Να τη μια πασχαλίτσα

Το Πάσχα ήρθε

 

Ταράση Αλεξάνδρα

Να τη εκειδά

φορά κοκκινόμαυρα

καρτερά Πάσχα

 

 

Γράφτηκαν με αφορμή ένα παιχνίδι γραφής εδώ:

https://www.facebook.com/photo?fbid=10228352024419165&set=a.10201219933733855

Μπορείτε ν’ αφήσετε και τις δικές σας εκδοχές στα σχόλια.

 

Πρόταση δημιουργικής γραφής

 

Θέμα: Το Πάσχα της Βανέσσας

Γράψτε μία σύντομη πασχαλινή ιστορία για παιδιά ως 200 λέξεις (πεζός λόγος).

Υπάρχει η δυνατότητα ν’ αξιοποιηθεί ατομικά ή ομαδικά, από ιδιώτες, παρέες, φορείς, σχολεία κοκ.

Όποια/ος επιθυμεί, μπορεί να μοιραστεί την ιστορία της/του στα σχόλια.

 

Η ιδέα ξεκίνησε εδώ:

https://www.facebook.com/photo?fbid=10228334583383150&set=a.10201219933733855

Ρόμπερτ ο ζωγράφος

 

Μια φορά κι έναν καιρό, σ’ ένα σπίτι στο δάσος, ζούσε ο Ρόμπερτ ο λαγός και η Βίλλυ η λαγουδίνα με τα δίδυμα λαγουδάκια, τον Ρούλη και τον Πίπη. Ο Ρόμπερτ ήταν ζωγράφος και η Βίλλυ ήταν σχεδιάστρια μόδας. Τα λαγουδάκια ήταν δέκα χρονών.

Κάποια στιγμή ο Ρόμπερτ σκέφτηκε να πάρει μέρος σ’ έναν διαγωνισμό ζωγραφικής που θα γινόταν πριν από το Πάσχα και να ζωγραφίσει ένα τοπίο με το ηλιοβασίλεμα. Ζωγράφιζε καθημερινά στην αυλή του σπιτιού του.

Μια ηλιόλουστη μέρα, ενώ έβαζε την τελευταία πινελιά κι ενώ ο Ρούλης κι ο Πίπης έπαιζαν, έπεσε με δύναμη ένα πουλάκι στο έργο του. Τα λαγουδάκια έτρεξαν αμέσως προς τα εκεί.

«Μπαμπά, μπαμπά, τι έπαθε το πουλάκι; Θα το φροντίσουμε!»

«Μπράβο σας, παιδιά! Δεν κατάλαβα πώς έπεσε στη ζωγραφιά. Είναι σπουργιτάκι. Θα ξεκινήσω το έργο μου από την αρχή αλλά ανησυχώ λίγο».

Ο Ρούλης τού είπε:

«Μην ανησυχείς. Έχεις δύο εβδομάδες ακόμη για το διαγωνισμό».

«Πιστεύεις ότι θα προλάβω, Ρούλη;»

«Ναι, μπαμπά! Όλα θα πάνε καλά. Είσαι πολύ καλός ζωγράφος».

«Σ’ ευχαριστώ, παιδί μου» απάντησε ο Ρόμπερτ συγκινημένος.

Όσο περνούσε ο καιρός, το σπουργιτάκι έγινε καλά και μπόρεσε να πετάξει. Είχε φτάσει και η ώρα του διαγωνισμού. Ο Ρόμπερτ είχε τελειώσει το έργο του. Στην αίθουσα υπήρχαν πολλοί ζωγράφοι, φωτογράφοι και θεατές. Μέχρι την ανακοίνωση του αποτελέσματος ήταν ανήσυχος αλλά, όταν άκουσε ότι κέρδισε το πρώτο βραβείο, χάρηκε πάρα πολύ! Αγόρασε δώρα στον Ρούλη και τον Πίπη και αποφάσισε να περάσει το Πάσχα ήρεμα, μαζί με την οικογένειά του, για να ξεκουραστεί και να γιορτάσει τη νίκη του.

 

Μαρία Ειρήνη Καποδίστρια

 

https://enakeimenomiaeikona.blogspot.com/2024/03/blog-post_10.html

 

Τα πεντάστιχα της πεταλούδας

 

Γακοπούλου Βάγια

Φτερά μετάξι,

μικρές κομψές κυρίες

οι πεταλούδες,

στριφογυρνώντας πάνε

στον χορό του ανέμου!

 

Παπαγιάννη Άννα

Πεταλούδα μου,

μικρή και πολύχρωμη,

στ’ Απρίλη το φως

άνοιξε τα φτερά σου...

Η άνοιξη προσμένει.

 

Σταθοπούλου Ιωάννα

Σε φύλλα πάνω

Από αυγό αλλάζει

Κάμπια γίνεται

Πεταλούδα που πετά

Στης άνοιξης τα άνθη

 

Χαραμή Μεταξία

Μια πεταλούδα

 πετά ασταμάτητα

χρώμα σκορπώντας

σαν να υποδέχεται

την άνοιξη που φτάνει.

Χριστόπουλος Χρίστος

Ω, πολύχρωμες,

όμορφες και τσαχπίνες,

πεταλουδίτσες!

Αχ να ’χα κι εγώ φτερά

μαζί σας να πετούσα!

 

 

Γράφτηκαν με αφορμή ένα παιχνίδι γραφής εδώ:

https://www.facebook.com/photo/?fbid=10228309932526894&set=a.10201219933733855

Μπορείτε ν’ αφήσετε και τις δικές σας εκδοχές στα σχόλια.

Παπαρούνα

 

Παπαρούνα στο λιβάδι από το πρωί ως το βράδυ
καμαρώνει αργοσαλεύει, πιο ψηλά να πάει γυρεύει,
να της δουν τα τόσα κάλλη άνθρωποι και τόσοι άλλοι.

Από της φωτιάς τη φλόγα κι απ’ του σταφυλιού τη ρώγα,
από την αυγή τ’ Απρίλη κι απ’ της κοπελιάς τα χείλη
πήρε χρώμα, πήρε κάλλη, δέτε την μικροί μεγάλοι.

Βάφει κόκκινα τα πλάγια και στους κάμπους σπέρνει μάγια,
κόκκινο σκουφάκι βάζει, πρώτη τη Λαμπρή γιορτάζει
και της χαίρονται τα κάλλη γέροι, νιοι, μικροί, μεγάλοι.

Χάρης Σακελλαρίου

Το δίδυμο Καρότο

 

 

Βαθιά μέσα στο δάσος τριγυρνούσαν δύο λαγουδάκια που έμοιαζαν σαν δύο σταγόνες νερό. Τα λαγουδάκια αυτά δεν έπαυαν ποτέ να τρελαίνουν τα υπόλοιπα ζώα με την παιχνιδιάρικη διάθεσή τους. Μια μέρα, η Ρόκα τέντωνε από τη μία μεριά τα αυτοσχέδια σχοινιά που είχαν φτιάξει με τον Κάρρο. Απέναντί της, πίσω από τον κορμό της βελανιδιάς, κρυβόταν ο αδερφός της. Είχαν σχεδιάσει να δώσουν ένα μάθημα στον Μπέρυ, δηλαδή στον σκίουρο που τους έκανε συνέχεια παρατηρήσεις. Έτσι χρονομέτρησαν σιωπηλά μέχρι να κάνει ένα βήμα στο σημείο που είχαν βάλει στόχο και συγχρονισμένα τράβηξαν το σκοινί. Ο καημένος ο Μπέρυ βρέθηκε ανάσκελα στο έδαφος, μαζί με τις προμήθειές του.

Την ημέρα του Πάσχα όλα τα ζώα τους δάσους ήξεραν ότι η οικογένεια των λαγών θα επισκεπτόταν ένα κοντινό ξέφωτο για το παραδοσιακό, οικογενειακό τραπέζι. Προς έκπληξη των διδύμων όμως στο γιορτινό τραπέζι εμφανίστηκε και ένας απρόσκλητος επισκέπτης: ο Μπέρυ. «Μπορώ να γιορτάσω μαζί σας;» ρώτησε ο σκίουρος τη μαμά- λαγουδίνα. Η μαμά τον καλωσόρισε με χαρά, την ίδια στιγμή που τα δίδυμα ένιωσαν τον θυμό να φουντώνει μέσα τους. Ωστόσο αποφάσισαν να καταστρώσουν ένα σχέδιο.

Έτρεξαν,  λοιπόν,  προς την κουζίνα που βρισκόταν μέσα στη λαγουδότρυπα. Ο μπαμπάς-λαγός την είχε φτιάξει έτσι ώστε κανένας εισβολέας να μην μπορεί να αρπάξει τις λιχουδιές που μαγειρεύει η γυναίκα του εκεί. Τα δύο κατεργάρικα λαγουδάκια ήξεραν ότι ο Μπέρυ είναι αλλεργικός στα μανιτάρια. Δεν δίστασαν να ρίξουν στην κατσαρόλα το τεράστιο και ολόφρεσκο μανιτάρι που μέχρι πρότινος βρισκόταν στο ψυγείο. Όμως, προς έκπληξή τους, η κατσαρόλα εξερράγη. Τα δίδυμα κατατρόμαξαν. Έτρεξαν αμέσως να βρουν τη μαμά-λαγουδίνα. Όταν διηγήθηκαν το περιστατικό, τα υπόλοιπα ζώα ξέσπασαν σε τρανταχτά γέλια. Μέχρι και ο Μπέρυ, για πρώτη φορά, γέλασε και συγχώρεσε τα δύο λαγουδάκια χωρίς δεύτερη σκέψη. Έτσι, εκείνο το Πάσχα τα δίδυμα, αλλά και ο Μπέρυ, έλαβαν ένα γερό μάθημα.

Κατερίνα Σπαθαράκη και Χρύσα Κυπραίου

https://enakeimenomiaeikona.blogspot.com/2024/03/blog-post_10.html

Η Χρύσα είναι μαθήτρια Γ' Γυμνασίου και η ιστορία γράφτηκε σε συνεργασία με την καθηγήτριά της Κατερίνα Σπαθαράκη, στο πλαίσιο ιδιαίτερων μαθημάτων, με στόχο να γίνει πιο ελκυστική και αποτελεσματική η διδασκαλία της Γλώσσας.

Τα τρίστιχα της παπαρούνας

 

Γιαμουρίδου Κική 

Έχει πέταλα

Κόκκινο το χρώμα της

Μαύρο στο κέντρο

 

Καραολάνη Βάσια

Στον κάμπο πολλές

Κόκκινες παπαρούνες

Χορεύουν ξανά

  

Λύκου Ιωάννα 

Λουλούδι Λαμπρής,

κόκκινο σαν το αίμα,

κάμπου στολίδι!

  

Ρηγάτου Βίκυ

Κόκκινα πέπλα

Άνθη στολίζουν αγρούς

Δροσιά χαρίζουν

 

Σταθοπούλου Ιωάννα 

Κόκκινα χαλιά

Της παπαρούνας άνθη

Χαρά σκορπάνε

  

Χαραμή Μεταξία

Η παπαρούνα,

το λουλούδι της φωτιάς

και της αγάπης.

 

 

Γράφτηκαν με αφορμή ένα παιχνίδι γραφής εδώ:

https://www.facebook.com/photo/?fbid=10228289989428329&set=a.10201219933733855

Μπορείτε ν’ αφήσετε και τις δικές σας εκδοχές στα σχόλια.