Πασχαλίτσα
και Λαμπρή,
κόκκινα
και μαύρα,
πόνος
και χαρά μαζί,
ανοιξιάτικη
αύρα.
Όταν
κλαίει η Παναγιά,
την
παρηγοράει.
Με
τα δυο της τα φτερά
πλάι
της πετάει.
Όταν σταύρωσαν
τον Χρηστό, η Παναγία κατέρρευσε. Ο πόνος την τσάκισε. Θρήνησε τόσο πολύ που τα
δάκρυά της, κάποια στιγμή, στέρεψαν. Αποσύρθηκε σε μια γωνιά και δεν μιλούσε
σε κανέναν. Ένα πρωινό την πλησίασε μια μικροσκοπική πασχαλίτσα. Είχε το
χάρισμα ν’ ακούει τις φωνές όλες των ζωντανών πλασμάτων. Έτσι αφουγκράστηκε για
λίγο μέχρι που άκουσε το ψιθύρισμά της: «Όλα θα πάνε καλά!» Η πασχαλίτσα τής είπε
κι άλλα, λόγια που μαλάκωσαν τη θλίψη και τη στεναχώρια της κι έφεραν πίσω στην
ψυχή της την πίστη και την αισιοδοξία. Όταν ο Γιος της αναστήθηκε, δεκάδες πασχαλίτσες
βρέθηκαν κοντά της και γιόρτασαν μαζί το χαρμόσυνο γεγονός. Από τότε η
πασχαλίτσα, το μικρό αυτό ταπεινό ζωύφιο, έγινε σύμβολο αγάπης και ελπίδας και πήρε
την ονομασία «σκαθάρι της Παναγιάς».
Γιώτα Κοτσαύτη
https://www.facebook.com/yota.kotsaftitheofanous
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Για πες μας, πώς σου φάνηκε;