Κάποτε ήταν τρεις
πεταλουδίτσες. Μια άσπρη, μια κόκκινη και μια κίτρινη. Ήταν άνοιξη και οι
πεταλουδίτσες έπαιζαν χαρούμενες στον ήλιο και πετούσαν από όλη μέρα από
λουλούδι σε λουλούδι χωρίς να κουράζονται.
Ξαφνικά μαύρα σύννεφα σκέπασαν
τον ήλιο και σε λίγο άρχισε να βρέχει. Το σπιτάκι τους ήταν μακριά και δεν
πρόφταιναν να πάνε. Έτρεξαν λοιπόν σ’ ένα κρίνο που στεκόταν στην άκρη του
κήπου και του είπαν:
-Καλέ μας κρίνε, άνοιξε
λίγο το λουλούδι στου να μπούμε μέσα για να φυλαχτούμε απ’ τη βροχή.
-Μόνο την άσπρη που μου
μοιάζει στο χρώμα, μπορώ να δεχτώ, είπε ο κρίνος. Τις άλλες δεν τις δέχομαι.
-Αφού δεν δέχεσαι και
τις αδερφούλες μου, είπε η άσπρη πεταλούδα, ούτε κι εγώ έρχομαι. Καλύτερα να
χαθώ μαζί τους, παρά να τις αφήσω μόνες μέσα στη βροχή.
Κι έφυγαν…
Παραπέρα βρήκαν μια
κόκκινη παπαρούνα.
-Καλή παπαρούνα, άφησέ
μας κάτω από τα φύλλα σου ώσπου να περάσει η βροχή, της είπαν.
-Εγώ μόνο την κόκκινη
που μου μοιάζει στο χρώμα δέχομαι, είπε η παπαρούνα. Τις άλλες όχι.
-Καλύτερα να χαθώ κι
εγώ μαζί με τις αδερφούλες μου, παρά να τις αφήσω, είπε η κόκκινη πεταλουδίτσα.
Κι έφυγαν κι από την παπαρούνα.
Η βροχή όμως
εξακολουθούσε και οι καημένες οι πεταλουδίτσες είχαν γίνει μούσκεμα.
Τότε έτρεξαν σε μια
κίτρινη μαργαρίτα.
-Καλή μας μαργαρίτα,
άφησέ μας για λίγο κάτω από το λουλούδι σου, γιατί θα χαθούμε μέσα στη βροχή,
της είπαν.
-Την κίτρινη που μου
μοιάζει στο χρώμα τη δέχομαι. Τις άλλες όμως όχι, απάντησε η μαργαρίτα.
-Αφού δεν δέχεσαι και
τις αδερφούλες μου, τότε κι εγώ δεν έρχομαι, είπε η κίτρινη πεταλούδα.
Κι εξακολούθησαν να
πετάνε μουσκεμένες μέσα στη βροχή. Λίγο ακόμα και θα πέθαιναν οι καημένες.
Να όμως που ο καλός
ήλιος είδε από τα σύννεφα τις μικρές πεταλουδίτσες, που ήταν τόσο αγαπημένες
και τις λυπήθηκε. Σκόρπισε μονομιάς τα σύννεφα και στέγνωσε τα φτερά τους…
Ένα πουλάκι ξανάρχισε
το τραγούδι του. Οι πεταλουδίτσες ξανάρχισαν κι αυτές τον χορό τους, από
λουλούδι σε λουλούδι, ώσπου νύχτωσε και πήγαν στο σπιτάκι τους.
Η
ΒΕΛΟΥΔΕΝΙΑ και άλλα 17 παραμύθια, Εκδόσεις Αστήρ.
…
Η Γιώτα Κοτσαύτη επιλέγει ένα κείμενο παιδικής λογοτεχνίας
(παραμύθι ή ποίημα), διήγημα ή αποσπάσματα από βιβλία αγαπημένων λογοτεχνών.
Ένας εικονογράφος ή
ζωγράφος καλείται να κάνει μία εικόνα με βάση το κείμενο που θα αναλάβει.
Περιμένουμε τις
εικόνες, τις προτάσεις, αλλά και τις ιστορίες σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση yotakotsafti1@yahoo.gr
…
Τη σημερινή εικόνα
έκανε η Κατερίνα Αθανασιάδου.
Γεννήθηκα στις 16 Μαΐου
του 1980 και μεγάλωσα στην Αθήνα. Από μικρή ηλικία έδειξα ιδιαίτερη αγάπη στο
σχέδιο, το οποίο και σπούδασα. Αποφοίτησα από τη Σχολή Ορνεράκη το 2005.
Κατόπιν μετακόμισα στη Σκύρο, όπου μένω μόνιμα, μαζί με την οικογένειά
μου.
Στον ελεύθερο χρόνο μου
ασχολούμαι με τα τρία σκυλιά μου: την Ίρμα, τον Μορφέα και τον Ζορρό. Μου
αρέσει επίσης να βλέπω ταινίες και να σερφάρω στο διαδίκτυο.
Στοιχεία επικοινωνίας:
Facebook:
Κατερίνα Αθανασιάδου
Aikaterinh Athanasiadou
Loren Kmeteko
E-mails:
Το μπλογκ της
Κατερίνας:
…
Με αγάπη από τη
Φλώρινα,
Γιώτα Κοτσαύτη.
…
Η σελίδα της στήλης
«Ένα κείμενο, μία εικόνα» στο facebook:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες μας, πώς σου φάνηκε;