Πέμπτη 11 Ιουνίου 2015

Όλα τα χρώματα στα μάτια μου



Μια ακόμη χρονιά έφτασε στο τέλος της και θυμάμαι όλα αυτά που ζήσαμε μαζί. Τα μάτια μου πλημμυρίζουν χρώματα, πολλά χρώματα…

Λευκό, η αθωότητα στα βλέμματα σας, οι ευτυχισμένες στιγμές, η αφοπλιστική ειλικρίνειά σας, τα όνειρα και οι ελπίδες σας.

Ροζ, η ζηλευτή ανεμελιά σας, τα γλυκά φιλιά που μου χαρίσατε τόσο απλόχερα, οι συζητήσεις μας που πάντα δημιουργούσαν ένα πλατύ χαμόγελο στα χείλη μου.

Πράσινο, τα ατελείωτα παιχνίδια μας, οι στιγμές συνεργασίας και αλληλοβοήθειας. Αυτές που μου έδιναν τα πιο ισχυρά μαθήματα ανιδιοτέλειας. Αυτές που με μάθαιναν να δίνω χωρίς να ζητάω τίποτα.

Κίτρινο, τα μακρινά και τόσο φωτεινά ταξίδια μας σε παραμυθένιους κόσμους. Εκεί που ζωντάνευαν τα ζώα, οι νεράιδες, τα αντικείμενα και ό,τι ακόμα βάζει το μυαλό σας. Εκεί που η φαντασία ήταν ο πιο τρελός οδηγός.

Μπλε, η ώρα της χαλάρωσης ακούγοντας μουσική, τα τραγούδια που ντύνατε με τις μελωδικές φωνές σας, ο άκρατος ενθουσιασμός σας για τα πιο απλά πράγματα που εγώ τα έχω σαν δεδομένα.

Γαλάζιο, οι ζεστές αγκαλιές σας, ο ειλικρινής και γλυκός τρόπος να ζητάτε συγνώμη όταν πληγώνετε κάποιον, η αυτοπεποίθηση σας ότι θα τα καταφέρετε.

Μαύρο, οι αθώες φοβίες σας, οι στιγμές θυμού και έντασης, τα ξεσπάσματα σας.

Γκρι, τα ζεστά δάκρυα σας που ανέλπιστα γρήγορα μετατρέπονταν σε γέλια και χαρές.

Καφέ, οι διαφωνίες σας, τα επιχειρήματα των διαπραγματεύσεων σας που σχεδόν πάντα με άφηναν άφωνη.

Φούξια, οι αναρίθμητες σκανταλιές σας, ο διεγερτικός χορός σας, τα ξεκαρδιστικά γέλια σας που με παρέσυραν χωρίς να το αντιλαμβάνομαι.

Μωβ, η θλίψη που ζωγραφιζόταν στα πρόσωπα σας και με τόση αγωνία ήθελα να την εξαφανίσω.

Κόκκινο, το πιο βαθύ κόκκινο είναι η αγάπη μας. Όλα τα «Σ’ αγαπώ» που ανταλλάξαμε καθημερινά. Κόκκινο, η αγάπη που δεν μου έλλειψε ποτέ. 

Όλα τα χρώματα είναι στα μάτια μου, στα μάτια μιας δασκάλας. Όλα τα χρώματα είναι η ΕΥΤΥΧΙΑ…

Αφιερωμένο στα παιδιά μου.
Δεν ξέρω αν σας έμαθα κάτι, αλλά εσείς με μάθατε τόσα πολλά!
Σας ευχαριστώ ολόψυχα. 

ΖΩΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ (ανέκδοτο κείμενο)

Η Γιώτα Κοτσαύτη επιλέγει ένα κείμενο παιδικής λογοτεχνίας (παραμύθι ή ποίημα), διήγημα ή αποσπάσματα από βιβλία αγαπημένων λογοτεχνών.

Από τον Δεκέμβριο του 2014 φιλοξενούνται στη στήλη και ανέκδοτα κείμενα νέων δημιουργών.

Ένας εικονογράφος ή ζωγράφος καλείται να κάνει μία εικόνα με βάση το κείμενο που θα αναλάβει.

Περιμένουμε τις εικόνες, τις προτάσεις, αλλά και τις ιστορίες σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση yotakotsafti1@yahoo.gr
Τη σημερινή εικόνα έκανε η Αθηνά Πετούλη.


 Γεννήθηκα στην Κόρινθο, μεγάλωσα και σπούδασα στην Αθήνα, όπου παρακολούθησα μαθήματα σχεδίου (γραμμικό-ελεύθερο) και ζωγραφικής. Διαμένω μόνιμα στο νησί της Σάμου με τον σύζυγο και τα τρία παιδιά μας. Σε εικαστικό εργαστήρι στο νησί συνέχισα τη σπουδή στο χρώμα, σε υλικά και μικτές τεχνικές . Ασχολούμαι με τη ζωγραφική (ελαιογραφίες, ακουαρέλες, ακρυλικά, έργα για παιδικά δωμάτια, τοιχογραφίες), τη φωτογραφία, την εικονογράφηση παιδικών βιβλίων και την εκμάθηση ζωγραφικής σε παιδιά. Έχω λάβει μέρος σε πολλές εκθέσεις ζωγραφικής και φωτογραφίας κι έχω εικονογραφήσει παραμύθια για παιδιά προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας, με πιο πρόσφατα το «Καλημέρα ήλιε» της νηπιαγωγού Ευφροσύνης Σπυροπούλου, «Ο Κόα και το μεγάλο του δώρο» της Αθηνάς Βουδούρη, καθώς επίσης και μια συλλογή ποιημάτων για παιδιά Δημοτικού της νηπιαγωγού Γιώτας Κοτσαύτη, η οποία τιμήθηκε τον Δεκέμβριο του 2014 με την μοναδική διάκριση στην κατηγορία της ποίησης στον 59ο διαγωνισμό της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς. Η εικαστική προσέγγιση ενός παραμυθιού, κειμένου ή ποιήματος με γοητεύει. Η ζωγραφική είναι για μένα ένα παιχνίδι με τα χρώματα και το φως κι έχω φυλάξει μέσα μου ένα κομμάτι παιδικότητας που με οδηγεί δημιουργικά.

Η σελίδα της Αθηνάς στο facebook:

Το κείμενο έγραψε η Ζωή Παπαδάκη.



Γεννήθηκα στη Πάτρα, αλλά ο τόπος καταγωγής μου είναι τα Παπαδιάνικα Λακωνίας. Μεγάλωσα μαθαίνοντας να προσαρμόζομαι συνεχώς σε νέα περιβάλλοντα λόγω του επαγγέλματος του πατέρα μου, που ήταν στρατιωτικός. Σπούδασα στο Παιδαγωγικό τμήμα Νηπιαγωγών στα Ιωάννινα. Έχω συμμετάσχει σε πολλά σεμινάρια Παιδαγωγικής και τελευταία ασχολήθηκα με επιμόρφωση για παιδιά με Μαθησιακές δυσκολίες και Δυσλεξία. Η συγγραφή είναι κάτι που από μικρή με γοήτευε. Έχω βραβευτεί για ποίημα μου σε μαθητικό διαγωνισμό για τον σπουδαίο ποιητή μας Γιάννη Ρίτσο . Τα τελευταία πέντε χρόνια ζω και εργάζομαι στη όμορφη Μονεμβασιά, στο Εκκλησιαστικό Ίδρυμα Βρεφών και Νηπίων «Παναγία η Χρυσαφίτισσα». Η απεριόριστη αγάπη που τρέφω για τα παιδιά μου δίνει τη δύναμη να εργάζομαι σκληρά για να γίνομαι ολοένα και καλύτερη ,και να τους προσφέρω ό,τι πιο όμορφο έχω στη καρδιά μου ! Η συγγραφή παιδικών παραμυθιών αποκαλύπτει το παιδί που πάντα θα ζει μέσα μου...

Η σελίδα της Ζωής στο facebook:



Με αγάπη από τη Φλώρινα,
Γιώτα Κοτσαύτη.


Η σελίδα της στήλης «Ένα κείμενο, μία εικόνα» στο facebook:










4 σχόλια:

Για πες μας, πώς σου φάνηκε;