Ο Βασιλιάς Ντιν Ντίνος και το Θηρίο

Μια φορά και έναν καιρό σε έναν τόπο μακρινό και καταπράσινο ζούσε ο Βασιλιάς Ντιν Ντίνος με την οικογένειά του. Την όμορφη γυναίκα του βασίλισσα Πούπη και τον γιο τους Πάκο.

Τα χρόνια περνούσαν και στο βασίλειο ήταν όλοι ευτυχισμένοι και μονιασμένοι. Ο μικρός Πάκο μεγάλωνε και προετοιμαζόταν να αναλάβει μια μέρα το Βασίλειο του πατέρα του.

Την ήρεμη ζωή τους όμως ήρθε να ταράξει το Θηρίο Κομίο. Ένα μαύρο τεράστιο θηρίο με ένα δόντι.Ο Βασιλιάς φώναξε τους πιο δυνατούς του ιππότες, τους πιο ικανούς τοξοβόλους και τα πιο γρήγορα άλογα για να πολεμήσει το Θηρίο.

Όμως εκείνο περνούσε μέσα από τους δρόμους και κατέστρεφε στο διάβα του σπίτια και αυλές.Δεν πείραζε τους ανθρώπους, δεν πείραζε τα παιδιά τους, μόνο ήθελε, πάση θυσία, να φτάσει στο παλάτι.

Ο Βασιλιάς απελπίστηκε.

-Δεν μπορώ να τον πολεμήσω πια, δεν έχω δύναμη, ό,τι κι αν κάνω πάντα εκείνος νικάει. Φοβάμαι, έλεγε στη βασίλισσα Πούπη.

-Κάνε κουράγιο, μη χάνεις την πίστη σου, έχε υπομονή, έχε δύναμη, το Βασίλειό σου περιμένει από εσένα. Aν εσύ καταρρεύσεις τότε εκείνο δεν θα υπάρχει πια. Πίστεψε στις δυνάμεις σου και θα τα καταφέρεις, του έλεγε πάντα γλυκά και υπομονητικά.

Όσους ιππότες κι αν έστελνε ο βασιλιάς Ντιν Ντίνος, το Θηρίο Κομίο με τις μαγικές του δυνάμεις τους έδενε στα δέντρα, ώσπου τα κατάφερε και έφτασε. Μπήκε μέσα και άρπαξε τον μικρό Πάκο.

Μάταια ο Βασιλιάς προσπαθούσε να τον σώσει. Τον τραβούσε από τα μουστάκια, τον τραβούσε από την κάπα του.

- Όχι τον γιο μου, πάρε εμένα.

- Για τον γιο σου ήρθα, όχι για σένα...

-Γιατί, γιατί, γιατί... φώναζε η Βασίλισσα.

Ο Βασιλιάς τότε πρόσεξε ότι το Θηρίο είχε ένα και μοναδικό δόντι. Κι εκείνο σάπιο.

-Στάσου, του είπε. Πριν φύγεις θα ήθελα να σου κάνω το τραπέζι, ένα αποχαιρετιστήριο δείπνο στον γιο μου και σε σένα.

-Πολύ καλά λοιπόν, είπε. Θα είμαι εδώ την ώρα του δείπνου, έχω μέρες να φάω και θα ήθελα να έχεις στο τραπέζι όλα τα καλά του τόπου σου.

-Να είσαι σίγουρος του είπε.   

          

Φώναξε του καλύτερους μαγείρους. Διάλεξε τα καλύτερα υλικά, όμως ζήτησε για επιδόρπιο να έχουν μόνο ένα. Μήλα. Φρέσκα κόκκινα μήλα.

Έτσι κι έγινε. Το τραπέζι στρώθηκε και το Θηρίο ήρθε στην ώρα του. Αφού έφαγε ό,τι του πρόσφερε ο Βασιλιάς ήρθε η ώρα του επιδορπίου.

Παίρνει το μήλο το λαίμαργο Θηρίο το δαγκώνει και... μένει το δόντι του πάνω σε αυτό!

Ένας άνεμος άνοιξε το παράθυρο πίσω του και σηκώθηκε από τη θέση του με γουρλωμένα μάτια.

-Όοοοοχιιιιιι..... φώναξε και έγινε σκόνη που ο αέρας την πήρε μακριά.

Ο  Πάκο έπεσε στην αγκαλιά του πατέρα του και ακολούθησε και η Βασίλισσα Πούπη γεμάτη δάκρυα!

ΠΟΠΗ ΔΑΜΙΑΝΙΔΟΥ (ανέκδοτο κείμενο)

…

Κάθε βδομάδα η νηπιαγωγός-συγγραφέας Γιώτα Κοτσαύτη επιλέγει ένα κείμενο παιδικής λογοτεχνίας (παραμύθι ή ποίημα), διήγημα ή αποσπάσματα από βιβλία αγαπημένων λογοτεχνών.

Ένας εικονογράφος ή ζωγράφος καλείται να κάνει μία εικόνα με βάση το κείμενο που θα αναλάβει.

Περιμένουμε τις εικόνες, τις προτάσεις, αλλά και τις ιστορίες σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση yotakotsafti1@yahoo.gr

…

Την εικόνα έκανε η Πόπη Αυγουστάκη.

Η Πόπη Αυγουστάκη γεννήθηκε στη Σητεία Κρήτης από όπου και κατάγεται.

Μια πόλη παραμυθένια, μια πόλη που επέλεξε να ζει και να δημιουργεί.

Τα δύο μικρά κορίτσια της τη βοηθούν πολύ και αποτελούν τη μεγαλύτερη πηγή έμπνευσής της.

Ασχολείται με τη ζωγραφική και το σκίτσο από μικρή ηλικία.

Πάντα θυμόταν τον εαυτό της, σε οποιανδήποτε στιγμή της ζωής της, να κρατά ένα μολύβι και να ζωγραφίζει, να ζωγραφίζει... ώρες ατελείωτες.

Ήταν και είναι η συντροφιά της.

Είναι πτυχιούχος Γραφικών Τεχνών και Γραφίστρια.

Μπήκε δυναμικά στον χώρο της εικονογράφησης από το 2013 και από τότε δημιουργεί σκηνές εμπνευσμένες από ταλαντούχους συγγραφείς.

Προσπαθεί με το δικό της τρόπο να δώσει ζωή στα κείμενα και ψυχή στους ήρωές τους.

Στοιχεία επικοινωνίας με την εικονογράφο:

Ομάδα στο Facebook:

https://www.facebook.com/groups/471463836234122/

"Popi's Art creations".

E - mail: avgoustaki@gmail.com

…

Το κείμενο έγραψε η Πόπη Δαμιανίδου.

Η Πόπη Δαμιανίδου γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1980. Πέρασε τα παιδικά και εφηβικά της χρόνια στον Καμπάνη, ένα χωριό του Κιλκίς. Το πτυχίο διοίκησης επιχειρήσεων δεν την κράτησε μακριά από τον πολύχρωμο κόσμο των παιδικών της ονείρων και ο πιο σίγουρος τρόπος να ταξιδεύει εκεί είναι τα παραμύθια. Έτσι, τα τελευταία χρόνια, ασχολείται με τη συγγραφή παραμυθιών και συγγραφή άρθρων στο προσωπικό της blog.

Ζει σε ένα χακί αερόστατο μαζί με έναν πορτοκαλί δράκο που τον λένε Μίνο, έναν μαϊμουδάκο με κέρατα που τον λένε Μίμο και μια μικρή κρητικοπούλα πριγκίπισσα. Αυτό που αγαπάει περισσότερο απ’ όλα είναι να ζωγραφίζει κάθε μέρα όμορφες στιγμές και να βάζει τα παιδιά της να ζουν μέσα σε αυτές.

Ο δράκος του παραμυθιού υπάρχει. Είναι ένας λούτρινος πορτοκαλί δράκος, δώρο που έκανε ο μεγάλος της γιος στον μικρότερο, όταν εκείνος γεννήθηκε.

Με τη βοήθεια του παιδικού της φίλου, Άνεμου Βαρδαράκου, ταξιδεύει πάνω από βουνά και θάλασσες. Την επόμενη φορά που θα νιώσετε τον άνεμο στα μαγουλάκια σας κοιτάξτε ψηλά στον ουρανό... Και πού ξέρετε, ίσως και να δείτε το αερόστατό της...

Η σελίδα της Πόπης στο facebook:

https://www.facebook.com/damipopi/

 

...

Με αγάπη από τη Φλώρινα,

Γιώτα Κοτσαύτη.

…

Η σελίδα του «Ένα κείμενο, μία εικόνα» στο facebook:

https://www.facebook.com/pages/%CE%88%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF-%CE%BC%CE%AF%CE%B1-%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B1/253798364810713?ref=bookmarks