Ένα κείμενο, μία εικόνα: Ο μυταράς πρίγκιπας

Κάποτε μια νεράιδα ήταν πολύ οργισμένη με τον βασιλιά της Γαλλίας και γι’ αυτό έδωσε κατάρα το παιδί που θα γεννούσε η βασίλισσα σε λίγους μήνες να έχει τη μεγαλύτερη μύτη που είχε ποτέ άνθρωπος.

Τη στιγμή που γεννήθηκε το μωρό η μητέρα του κόντεψε να πεθάνει από τη στενοχώρια της, καθώς η μύτη του κάλυπτε το μισό πρόσωπο. Οι κυρίες της αυλής όμως κατάφεραν να την πείσουν ότι η μύτη του μωρού δεν ήταν τόσο μεγάλη και, άλλωστε, όλα τα σημαντικά πρόσωπα της ιστορίας είχαν μεγάλες μύτες. Μάλιστα ο Αντρέ, ο νεογέννητος πρίγκιπας, είχε στην ουσία ελληνική μύτη της αρχαίας κλασικής εποχής. Η βασίλισσα ένιωσε κάπως καλύτερα μετά από αυτά.

Καθώς μεγάλωνε το βασιλόπουλο όλοι φρόντιζαν να διηγούνται φοβερές και τρομερές ιστορίες για τα άτομα που είχαν μικρές μύτες και θαυμάσια κατορθώματα για τους μυταράδες. Η βασίλισσα μεριμνούσε ώστε κάθε άτομο που προσλαμβανόταν να έχει όσο το δυνατό πιο μεγάλη μύτη και, μάλιστα, είχε γίνει συνήθεια σε όλους να τραβούν τη μύτη τους μερικές φορές κάθε μέρα για να τη μακρύνουν.

Όταν το παιδί μεγάλωσε και άρχισε να διδάσκεται ιστορία οι δάσκαλοί του φρόντιζαν να υπογραμμίζουν ότι όλα τα μεγάλα πρόσωπα, χωρίς καμιά σχεδόν εξαίρεση, είχαν μεγάλες μύτες. Ο πρίγκιπας δεν είχε καμιά αμφιβολία ότι η μύτη του ήταν το καλύτερο χαρακτηριστικό του και ήταν απόλυτα περήφανος γι’ αυτή.

Ήρθε η εποχή να διαλέξει σύζυγο και του έφεραν μπροστά του τις πιο ωραίες πριγκίπισσες της εποχής. Ο πρίγκιπας παραξενεύτηκε που όλες ήταν κουτσομύτες, είχαν σχεδόν ανύπαρκτες μύτες. Κάποιος κόλακας όμως είχε την έμπνευση να του πει ότι για τις γυναίκες ισχύει το αντίθετο από ό,τι για τους άντρες: όσο πιο μικρές είναι οι μύτες τους, τόσο πιο ωραίες είναι οι κοπέλες. Ο πρίγκιπας φρόντισε να ανταμείψει τον συμβουλάτορα με ένα γερό φιλοδώρημα.

Ανάμεσα στις υποψήφιες ήταν και η Ροζαλί. Είχε τόσο μικρή μύτη που το βασιλόπουλο ήθελε να βάλει τα γέλια, αλλά αντί γι’ αυτό την ερωτεύτηκε.

Τη στιγμή όμως που της έπιασε το χέρι για να το φιλήσει, η νεράιδα όρμησε σαν αστραπή, άρπαξε την κοπέλα και εξαφανίστηκαν. Ο πρίγκιπας στενοχωρήθηκε πολύ, γιατί, καθώς είπαμε, είχε ερωτευθεί τη βασιλοπούλα και δήλωσε ότι δεν θα ξαναγυρίσει στο παλάτι χωρίς τη Ροζαλί. Αρνήθηκε οποιαδήποτε συνοδεία και ξεκίνησε μόνος του την περιπλάνησή του προς το άγνωστο.

Καθώς περνούσε από διάφορες πόλεις και χωριά του έκανε εντύπωση ο παράξενος τρόπος με τον οποίο τον κοιτούσαν. «Ζηλεύουν οι κακόμοιροι! Ξαφνικά κατάλαβαν πόσο ασήμαντες μύτες έχουν, καθώς βλέπουν μια πραγματικά αρμονική μύτη!».

Μετά από πολλούς μήνες αναζήτηση ο πρίγκιπας κατάφερε να βρει το μέρος που ήταν φυλακισμένη η αγαπημένη του: ένα κρυστάλλινο κάστρο στην κορυφή ενός λόφου. Δυστυχώς, ενώ μπορούσε να τη βλέπει, γιατί το κάστρο ήταν διάφανο, δεν κατόρθωσε να σπάσει κάποιο σημείο για να την πλησιάσει. Κάποια στιγμή όμως η φυλακισμένη, που είχε κι αυτή αρχίσει να συμπαθεί τον πρίγκιπα, κατάφερε να ανακαλύψει μια ρωγμή στο κρύσταλλο και από εκεί να περάσει το χέρι της για να πιάσει το χέρι του Αντρέ. Αφού της έπιασε το χέρι εκείνος προσπάθησε να το φέρει στα χείλη του για να το φιλήσει, αλλά δυστυχώς η μύτη του δεν τον άφηνε να το πάει τόσο κοντά.

Για πρώτη φορά στη ζωή του συνειδητοποίησε πόσο μεγάλη ήταν η μύτη του και έβαλε τις φωνές:

— Άντε στην οργή με τη μυτάρα μου αυτή! Δεν θα μπορούσα να έχω μικρότερη;

Την ίδια στιγμή ακούστηκε ένας τρομερός θόρυβος και το κρυστάλλινο κάστρο έγινε χιλιάδες κομμάτια. Το επόμενο λεπτό είδε τη νεράιδα να πλησιάζει κρατώντας από το χέρι τη Ροζαλί.

— Ουφ! Επιτέλους! ξέσπασε η νεράιδα. Μια ζωή σου πήρε να παραδεχτείς ότι έχεις μεγάλη μύτη. Έχεις ξοδέψει τόσα χρόνια πιστεύοντας έναν μύθο που καλλιεργούσαν όλοι γύρω σου. Ήσουν τόσο τυφλός που δεν έβλεπες ούτε άκουγες τίποτα άλλο –και το κατάλαβες μόνο όταν η μύτη σου έγινε εμπόδιο για κάτι που επιθυμούσες.

Η νεράιδα δεν ήταν κακή. Ο Αντρέ πρόσεξε ότι ενώ εκείνη μιλούσε, η μύτη του μίκραινε συνεχώς και τελικά έγινε λίγο μεγαλύτερη από της Ροζαλί.

Οι δυο νέοι παντρεύτηκαν και λέγεται ότι ο Αντρέ ήταν από τους καλύτερους βασιλιάδες, γιατί είχε μια αρχή που δεν την παραβίαζε ποτέ πια: να μην έχει κόλακες στο παλάτι του.

(Γαλλία)

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΓΓΟΥΤΑΣ, Η Σοφία των Λαών, εκδόσεις Σαΐτα

…

Κάθε βδομάδα η νηπιαγωγός-συγγραφέας Γιώτα Κοτσαύτη επιλέγει ένα κείμενο παιδικής λογοτεχνίας (παραμύθι ή ποίημα), διήγημα ή αποσπάσματα από βιβλία αγαπημένων λογοτεχνών.

Ένας εικονογράφος ή ζωγράφος καλείται να κάνει μία εικόνα με βάση το κείμενο που θα αναλάβει.

Περιμένουμε τις εικόνες, τις προτάσεις, αλλά και τις ιστορίες σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση yotakotsafti1@yahoo.gr

…

Την εικόνα έκανε η Σπυριδούλα Δημοβασίλη.

Η Σπυριδούλα Δημοβασίλη γεννήθηκε το 1979 στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος του τμήματος καλών τεχνών της σχολής Βακαλό και απόφοιτη του τμήματος γραφιστικής DTP της σχολής Intergraphics. Έχει συμμετάσχει σε πανελλήνιες εκθέσεις ζωγραφικής και έχει λάβει δύο βραβεία και μια τιμητική διάκριση για τα έργα της.

Πέραν της ζωγραφικής έχει ασχοληθεί με εικονογράφηση βιβλίων. Επίσης γράφει ποιήματα, διηγήματα και ιστορίες για παιδιά και έχει διακριθεί με τιμητικό βραβείο για μια ιστορία της σε πανελλήνιο διαγωνισμό.

http://handmade-by-spyridoula.blogspot.gr/

http://my-3d-origami.blogspot.gr/

…

Με αγάπη από τη Φλώρινα,

Γιώτα Κοτσαύτη.

…