Ο
Αργύρης με την Άννα
πόση
νιώθουνε χαρά,
που
ετοιμάζονται ν’ ανοίξουν
το
μικρό τους κουμπαρά.
-Θ’
αγοράσω ένα
τρένο
να σφυρίζει δυνατά.
-Θ’
αγοράσω μια κουκλίτσα
με
φουστάνια φουντωτά.
-Θ’
αγοράσω σοκολάτες
και
γλυκίσματα σωρό.
-Θ’
αγοράσω παραμύθια
κι
ό, τι άλλο λαχταρώ.
Μα
καθώς τα λένε ετούτα
ο
Αργύρης σταματά,
κι
η Αννούλα μ’ απορία
μες
στα μάτια τον κοιτά.
-Δε
σκεφτήκαμε διόλου,
λέει
εκείνος με ντροπή,
μ’
όλα τούτα που ζητάμε
ο
άγγελός μας τι θα πει;
Όταν
πλάι μας υπάρχουν
τα
παιδάκια τα φτωχά,
που
η χαρά τα συντροφεύει
στ’
όνειρό τους μοναχά!
-Να
τα δώσουμε σ’ εκείνα!
είπε
η Άννα με χαρά!
κι
άνοιξαν με πιο λαχτάρα
το
μικρό τους κουμπαρά.
ΕΙΡΗΝΗ
ΜΑΣΤΟΡΟΠΟΥΛΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες μας, πώς σου φάνηκε;