Εδώ και αμέτρητα χρόνια
υπάρχει ένα ποτάμι που λέγεται Γαλαξίας και που χωρίζει τον κόσμο στα δυο: από
τη μια πλευρά ζουν οι άνθρωποι και από την άλλη οι θεοί.
Πριν από πολλά χρόνια,
στον κόσμο των ανθρώπων, ζούσε ένας ωραίος νέος που λεγόταν Κενγκιού και ήταν
γελαδοβοσκός. Στον ανατολικό κόσμο, όπου ζούσαν οι θεοί, έμεναν δυο αδελφές,
από τις οποίες η μικρότερη, η Οριχίμη, ήταν πανέμορφη.
Μια μέρα, καθώς ο
Κενγκιού έβοσκε τα γελάδια του έχασε τον δρόμο του και βρέθηκε στον κόσμο των
θεών. Εκεί είδε την Οριχίμη που λουζόταν στα νερά του ανατολικού Γαλαξία. Η
κοπέλα ήταν τόσο όμορφη που ο νεαρός βοσκός, χωρίς να γνωρίζει ότι ήταν θεά,
την ερωτεύτηκε. Για τον λόγο αυτό της πήρε τα ρούχα που είχε αφήσει στην όχθη
και κρύφτηκε πίσω από ένα κοντινό δέντρο. Όταν η θεά βρήκε από το ποτάμι δεν
βρήκε πουθενά τα ρούχα της, αλλά άκουσε μια φωνή που της είπε:
— Θα σου ξαναδώσω τα
ρούχα, αν μου υποσχεθείς ότι θα μου κάνεις όποια χάρη σου ζητήσω.
Η κοπέλα ένιωθε τόσο
άσχημα που ήταν γυμνή που του το υποσχέθηκε. Ο όμορφος βοσκός παρουσιάστηκε
μπροστά της και η Οριχίμη, μ’ όλη την αμηχανία της, δεν μπόρεσε παρά να
θαυμάσει την ομορφιά του. Αυτός της επέστρεψε τα ρούχα και εκείνη τον
ευχαρίστησε και του ζήτησε να της πει τι χάρη θέλει από αυτή.
Ο Κενγκιού της ζήτησε
να γίνει γυναίκα του και αυτή, όχι μόνο επειδή είχε δώσει τον λόγο της, αλλά
και γιατί της άρεσε ο νέος, δέχτηκε.
Το ζευγάρι γύρισε στον
κόσμο των ανθρώπων και σε λίγα χρόνια είχε αποχτήσει δυο χαριτωμένα παιδιά, ένα
αγόρι και ένα κορίτσι και ζούσαν όλοι ευτυχισμένοι. Αλλά η βασίλισσα των θεών
ήταν τρομερά οργισμένη που ένας θνητός της έκλεψε μια θεά από το βασίλειό της.
Έστειλε τον πιο δυνατό από τους θεούς να φέρει την Οριχίμη πίσω. Αυτός πήγε
στον κόσμο των θνητών και άρπαξε με τη βία τη θεά, παρά τα δάκρυα, τις
παρακλήσεις και τις φωνές των παιδιών της και του άντρα της.
Αλλά δεν μπορούσαν να
ζήσουν χωρίς την Οριχίμη γι’ αυτό μια μέρα ο Κενγκιού έβαλε τα παιδιά του σε
ένα μεγάλο καλάθι, το φορτώθηκε στον ώμο του και ξεκίνησε να βρει την αγαπημένη
του γυναίκα. Βάδιζε πολλές μέρες και νύχτες μέχρι που έφτασε στον Γαλαξία, το
ποτάμι από νερό και αστέρια. Μόλις πλησίαζε ο άντρας με τα παιδιά του, η
βασίλισσα των Θεών μετακινούσε πιο μακριά τον Γαλαξία για να τους ταλαιπωρήσει.
Από την άλλη όχθη η Οριχίμη, αιχμάλωτη κι αυτή, έκλαιγε με την ανημποριά τους.
Όταν βαρέθηκε να μετακινεί το ποτάμι, η βασίλισσα έβγαλε μια χρυσή πόρπη
και τράβηξε μια γερή χαρακιά στον
Γαλαξία, για να τον βαθύνει ακόμα πιο πολύ και να μην μπορούν να τον περάσουν.
Τα νερά τώρα κυλούσαν ορμητικά και μπορούσαν να πνίξουν τον πατέρα και τα
παιδιά κάθε στιγμή. Αλλά αυτοί δεν λύγιζαν.
— Πατέρα, ας αδειάσουμε
το ποτάμι, του είπαν με αποφασιστικότητα. Η κόρη άρχισε να αδειάζει με ένα
μικρό δοχείο το ποτάμι. Όταν αυτή κουραζόταν την αντικαθιστούσε ο αδελφός της
και μετά ο πατέρας της. Μέρες και νύχτες αγωνίζονταν και το νερό το ποτάμι δεν
είχε κατεβεί σχεδόν καθόλου.
Η καρδιά της σκληρής
βασίλισσας των θεών λύγισε από την τόση αγάπη που ούτε οι ίδιοι δεν είχαν
μεταξύ τους.
— Σταματήστε να
αδειάζετε το ποτάμι, τους είπε. Τα παιδιά μπορούν από τώρα και πέρα να μένουν
με τη μητέρα τους. Ο πατέρας τους όμως μπορεί να τους βλέπει μόνο μια φορά κάθε χρόνο σαν απόψε.
Όλοι τους συναντήθηκαν
στη μέση του ποταμιού του Γαλαξία εκείνη τη νύχτα όλο χαρά που ήταν πάλι μαζί.
Ακόμα και τώρα,
χιλιάδες χρόνια αργότερα, αν κάποιος κοιτάξει τον ουρανό τη νύχτα της εβδόμης
Ιουλίου θα δει αριστερά και δεξιά του Γαλαξία δυο λαμπρά αστέρια και κοντά τους
δυο αστεράκια. Είναι η Οριχίμη, ο Κενγκιού και τα δυο παιδιά τους. Και τα
πεφταστέρια που βλέπουμε τη νύχτα αυτή είναι τα δάκρυα χαράς τους, επειδή
συναντήθηκαν για άλλη μια χρονιά...
(Κίνα)
ΧΡΗΣΤΟΣ
ΜΑΓΓΟΥΤΑΣ, Η Σοφία των Λαών, εκδόσεις Σαΐτα.
…
Κάθε βδομάδα η
νηπιαγωγός-συγγραφέας Γιώτα Κοτσαύτη επιλέγει ένα κείμενο παιδικής λογοτεχνίας
(παραμύθι ή ποίημα), διήγημα ή αποσπάσματα από βιβλία αγαπημένων λογοτεχνών.
Ένας εικονογράφος ή
ζωγράφος καλείται να κάνει μία εικόνα με βάση το κείμενο που θα αναλάβει.
Περιμένουμε τις
εικόνες, τις προτάσεις, αλλά και τις ιστορίες σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση yotakotsafti1@yahoo.gr
…
Την εικόνα έκανε ο Άρης Πασματζής.
Γεννήθηκα το 1983 και
μεγάλωσα στην Πάτρα. Από μικρός είχα κλίση στην ζωγραφική με συμμετοχές σε
σχολικούς διαγωνισμούς. Παρακολούθησα μαθήματα στον Φυσιολατρικό Σύλλογο Πατρών
(11 ετών) και συμμετείχα στην ετήσια έκθεση στο Δημοτικό Θέατρο Πατρών.
Στη συνέχεια ασχολήθηκα
με το ελεύθερο και γραμμικό σχέδιο για την είσοδό μου στην τριτοβάθμια
εκπαίδευση.
Ασχολούμαι
επαγγελματικά με τη ζωγραφική τα δύο τελευταία χρόνια από τη στιγμή που με
ανακάλυψε ο κ. Κώστας Λεούσσης (Καλλιτέχνης-γκαλερίστας). Συμμετείχα σε δύο
εκθέσεις ("ΑΕΝΑΕΣ ΠΝΟΕΣ"-Ποσειδωνία Σύρου, "ΝΟΤΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΙ"
–Αργυρούπολη).
Ασχολούμαι επίσης με τη
διακόσμηση καταστημάτων, με τοιχογραφίες, χειροποίητα κεριά και λαμπάδες
ζωγραφισμένα στο χέρι, καθώς και με παραγγελίες πινάκων και πορτραίτων μέσω της
σελίδας μου στο facebook:
…
Με αγάπη από τη
Φλώρινα,
Γιώτα Κοτσαύτη.
…
Η σελίδα του «Ένα
κείμενο, μία εικόνα» στο facebook:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες μας, πώς σου φάνηκε;