Μια
στρουμπουλή κοτούλα
στου
παππού μου το χωριό
κάθε
πρωινό του κάνει
το
καλύτερο αυγό.
Μα
σαν φθάνει η Βδομάδα
η
Μεγάλη, της Λαμπρής,
η
Μαλάμω η κοτούλα
πείσμωσε
όσο κανείς.
Τη
Μεγάλη τη Δευτέρα
δεν
του έδωσε τ’ αυγό
και
τεμπέλιασε η Μαλάμω
στο
κοτέτσι το μικρό.
Τη
Μεγάλη Τρίτη πάλι
τα
καμώματά της κάνει,
ο
παππούς έχει θυμώσει,
πονοκέφαλος
τον πιάνει.
Τη
Μεγάλη την Τετάρτη
στο
χωριό παρακαλούν
ένα
αυγό απ’ τη Μαλάμω
κάποτε
να ξαναδούν.
Κι
όταν τη Μεγάλη Πέμπτη
όλοι
βάφουνε τ’ αυγά,
ο
φτωχός μου ο παππούλης
κλαίει
μ’ αναφιλητά.
Μα
σαν πήγε στο κοτέτσι
με
μια λύπη στην ψυχή
δεν
μπορούσε να πιστέψει
σ’
ένα θαύμα που ‘χε δει.
Η
Μαλάμω είχε χαρίσει
έξι
ολόκληρα αυγά
έτοιμα
για να τα βάψουν
κόκκινα
και πορφυρά.
Ο
παππούλης τότε κάνει
τον
σταυρό του μια φορά
κι
από την πολλή χαρά του
όλη
μέρα τραγουδά!
ΜΑΡΩ
ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ
Περιοδικό
Παράθυρο στην Εκπαίδευση του Παιδιού, τεύχος 86, Μάρτιος-Απρίλιος-Μάιος 2014.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες μας, πώς σου φάνηκε;