Πέμπτη 25 Μαΐου 2017

Το μαγικό σπαθί



Η ιστορία αυτή, που είναι γνωστή σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, προέρχεται από τον Μεσαίωνα, την ένδοξη εποχή των ιπποτών. Εκείνη την εποχή ήταν πολύ σημαντικό για έναν νέο να είναι ασκημένος στη χρήση του σπαθιού, του ακοντίου, του τόξου, γενικά  να είναι πολύ καλός στις πολεμικές «τέχνες», αλλιώς οι συνομήλικοι του τον περιφρονούσαν και τον περιγελούσαν.

Ήταν, λοιπόν, κάποιος νέος που φοβόταν να πάρει μέρος στους αγώνες και, όταν συμμετείχε, πάντα κατέληγε με την πλευρά των ηττημένων. Μερικοί από τους φίλους του, πιο πολύ για να αστειευτούν μαζί του, του είπαν ότι θα τους δώσουν ένα παλιό, δήθεν μαγικό σπαθί, που έκανε αήττητο όποιον το κρατούσε στο χέρι του, όχι μόνο στους αγώνες μεταξύ τους, αλλά και στις μάχες και στους πολέμους.

Έμειναν κατάπληκτοι όταν ο νεαρός φίλος τους όρμησε στους αγώνες και τον έναν μετά τον άλλον εξουδετέρωσε κάθε αντίπαλό του με το «μαγικό» του σπαθί. Μέχρι τότε κανένας δεν είχε δει άνθρωπο με τόσο θάρρος και τέτοια επιδεξιότητα στη χρήση του σπαθιού. Δεν υπήρχε περιοδεία στην οποία ο νέος αυτός να μην αποθεωνόταν ως ήρωας και, τελικά, η φήμη του απλώθηκε σ’ όλο το βασίλειο και έφτασε ως τ’ αυτιά του βασιλιά. 

Αυτός τον έχρισε αμέσως πρώτο ιππότη και τον είχε πάντα δίπλα του στον πόλεμο, αλλά και στην ειρήνη. Κάθε μέρα η φήμη του μεγάλωνε, τα κατορθώματά του αυξάνονταν, κέρδιζε όλες τις μονομαχίες και είχε γίνει ο φόβος και τρόμος των εχθρών.

Αλλά μια μέρα οι παλιοί φίλοι, πιστεύοντας ότι τώρα, αν του έλεγαν την αλήθεια, δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα με την τόση πείρα, πίστη στον εαυτό του και ικανότητα που είχε αποκτήσει, του αποκάλυψαν ότι το δήθεν «αήττητο σπαθί» του δεν ήταν παρά ένα συνηθισμένο σιδερένιο σπαθί.

Φόβος και τρόμος έπιασε τον νεαρό ιππότη. Μόλις βρισκόταν σε αγώνα ένιωθε τα πόδια του να τρέμουν, την αναπνοή του να κόβεται και τα δάκτυλά του να μην μπορούν να σφίξουν το σπαθί. Δεν μπορούσε να πιστέψει στο μαγικό σπαθί, ούτε στο εαυτό του.

Από τότε δεν αγωνίστηκε ποτέ πια ούτε σε φιλικούς αγώνες ούτε σε μάχες...

(Κεντρική Ευρώπη)

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΓΓΟΥΤΑΣ, Η Σοφία των Λαών, εκδόσεις Σαΐτα.


Κάθε βδομάδα η νηπιαγωγός-συγγραφέας Γιώτα Κοτσαύτη επιλέγει ένα κείμενο παιδικής λογοτεχνίας (παραμύθι ή ποίημα), διήγημα ή αποσπάσματα από βιβλία αγαπημένων λογοτεχνών.

Ένας εικονογράφος ή ζωγράφος καλείται να κάνει μία εικόνα με βάση το κείμενο που θα αναλάβει.

Περιμένουμε τις εικόνες, τις προτάσεις, αλλά και τις ιστορίες σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση yotakotsafti1@yahoo.gr
Την εικόνα έκανε η Βάσια Λεοντοπούλου.


Η Βάσια σπούδασε στην ΑΣΚΤ ζωγραφική το 1996 στο εργαστήριο της Ρ. Παπασπύρου και συνέχισε τις σπουδές τις στη γλυπτική με δάσκαλο το Γ. Λάππα από όπου και αποφοίτησε το 2005 με άριστα. Έχει δουλέψει ως σκηνογράφος σε διάφορες παραστάσεις και έχει κάνει την επιμέλεια σε εξώφυλλα θεατρικών παραστάσεων. Συμμετέχει σε εικαστικές εκθέσεις.  Ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως εικαστικός εκπαιδευτικός.
Με αγάπη από τη Φλώρινα,
Γιώτα Κοτσαύτη.

Η σελίδα του «Ένα κείμενο, μία εικόνα» στο facebook:





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για πες μας, πώς σου φάνηκε;