Ζήτω
οι μπαμπάδες που επιδίδονται στα πάντα. Που κάνουν ό,τι χρειάζεται να γίνει. Που
σκουπίζουν μύτες και ανεβάζουν βρακάκια. Που καθαρίζουν πατάτες. Που φτιάχνουν
την αποχέτευση. Που χτυπάνε και ανακατεύουν και ψιλοκόβουν. Που έχουν ήδη βάλει
τα παιδιά για ύπνο την ώρα που γυρίζει η μαμά απ’ τη δουλειά. Που είναι εκεί
όποτε και όταν τους χρειάζονται.
Ζήτω
οι μπαμπάδες, που μαζί με τις μαμάδες, αποτελούν το κέντρο του σπιτιού.
Pam Brown, Στον αγαπημένο μου πατέρα,
εκδόσεις Παπαδόπουλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες μας, πώς σου φάνηκε;