Η ιστορία του Κυπάρισσου

Ο Κυπάρισσος, λέει η μυθολογία, ήταν γιος του Τήλεφου από το νησί Κέα. Ήταν νέος ωραίος και πολύ τον αγαπούσε ο Απόλλωνας. Εκεί στην Κέα, στα Καρθίηα Άλση, υπήρχε ένα πανέμορφο ελάφι. Το ελάφι αυτό το είχαν στολίσει μ’ ένα σωρό χάρες κι ομορφιές οι νύμφες των αλσών και το είχαν για συντροφιά τους. Και δεν του είχαν δώσει μόνο χάρες κι ομορφιές, αλλά το είχαν κάνει και πολύ ήμερο. Τόσο που κατέβαινε άφοβα ως τα κοντινά χωριά, έφτανε στα σπίτι, πλησίαζε τους ανθρώπους και τους άφηνε να του χαϊδεύουν το λαιμό.

Ο Κυπάρισσος το αγάπησε πολύ αυτό το ελάφι. Το πήγαινε να βοσκήσει σε μέρη που είχαν άφθονο νερό και τρυφερό χορτάρι, σε πηγές να πιει δροσερό και γάργαρο νερό. Πολλές φορές στόλιζε τα κέρατά του με λουλούδια κι άλλοτε πάλι το καβαλίκευε και έτρεχε μαζί του στα δάση.

Κάποτε όμως έγινε κάτι το πολύ θλιβερό. Ήταν καλοκαίρι, ζέστη πολλή. Το ελάφι, κουρασμένο όπως ήταν απ’ το τρέξιμό του μέσα στο δάσος, είχε ξαπλώσει κάτω από ένα πυκνόφυλλο δέντρο και ξεκουραζόταν. Εκείνη τη στιγμή έφτασε εκεί κοντά του κι ο Κυπάρισσος. Είχε βγει για κυνήγι, αλλά δεν ήξερε που βρίσκεται ο καλός του φίλος. Και, καθώς είδε εκεί κοντά του τα κλαδιά των θάμνων να σαλεύουν, νόμισε πως είναι κάποιο άλλο αγρίμι του δάσους. Χωρίς τίποτε άλλο να σκεφτεί, σημάδεψε και πέταξε μ’ ορμή και δύναμη κατά το μέρος εκείνο το δόρυ του. Το δόρυ βρήκε το άτυχο ελάφι στην καρδιά.

Όταν ο Κυπάρισσος έτρεξε κοντά και είδε τι έκανε, πήγε να τρελαθεί από τη λύπη του. Πέφτει επάνω του, το αγκαλιάζει. Κι αφού βλέπει πως όλα πια είναι χαμένα, πως ο ωραίος του σύντροφος έχει πεθάνει, παρακαλεί τους θεούς, με δάκρυα στα μάτια, να του κάνουν τη χάρη να πεθάνει κι αυτός πλάι στον φίλο του. και το πένθος του γι’ αυτόν να μην τελειώνει ποτέ.

Ο Απόλλωνας ήρθε κοντά του και θέλησε να τον παρηγορήσει. Μα σαν τον είδε πως με κανένα τρόπο δεν άλλαζε γνώμη, του έδωσε τη χάρη που ζητούσε.

Ένας βαθύς αναστεναγμός ακούστηκε από τα στήθια του Κυπάρισσου. Κι αμέσως τα χέρια και τα πόδια κι η όψη του, που απ’ το πολύ το  κλάμα είχε χλομιάσει, άρχισαν να παίρνουν το χρώμα που έχουν οι βλαστοί των φυτών. Τα ανασηκωμένα μαλλιά του πυκνώνουν, πρασινίζουν, παίρνουν σχήμα σφηνωτό και ανυψώνονται κατά πάνω, σα να θέλουν ν’ αγγίξουν τ’ άστρα. Έγινε ένα ψηλόκορμο κυπαρίσσι.

«Σου έγινε η χάρη», του λέει τότε ο Απόλλωνας. «Έ γινες ό,τι έγινες απ’ τη μεγάλη σου λύπη. Άλλ’ από δω και μπρος δε θα πενθείς πια μόνο τον αδικοσκοτωμένο φίλο σου, αλλά θα παραστέκεσαι στη θλίψη τους κι όλους τους δυστυχισμένους, όσους χάνουν αγαπητά τους πρόσωπα…»

ΧΑΡΗΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ,

Μύθοι και περίεργα από τον κόσμο των φυτών, εκδόσεις βιβλιοπωλείον της Εστίας

…

Κάθε βδομάδα η νηπιαγωγός-συγγραφέας παιδικών βιβλίων Γιώτα Κοτσαύτη επιλέγει ένα κείμενο παιδικής λογοτεχνίας (παραμύθι ή ποίημα), διήγημα ή αποσπάσματα από βιβλία αγαπημένων λογοτεχνών.

Ένας εικονογράφος ή ζωγράφος καλείται να κάνει μία εικόνα με βάση το κείμενο που θα αναλάβει.

Περιμένουμε τις εικόνες, τις προτάσεις, αλλά και τις ιστορίες σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση yotakotsafti1@yahoo.gr

…

Την εικόνα έκανε η Λίτσα Δομούζη.

Είμαι γραφίστρια - έχω κάνει σπουδές γραφιστικής, διαφήμισης και μάρκετινγκ. Ζω και εργάζομαι στην Αλεξανδρούπολη. Μου αρέσει να ζωγραφίζω από μικρό παιδί και κάνω πίνακες ζωγραφικής για φίλους. Αυτός ήταν και ο λόγος που έγινα γραφίστρια, γιατί είναι δημιουργικό επάγγελμα. Τελευταία ασχολούμαι πιο πολύ με τη ζωγραφική και δημοσιεύω σε διάφορες ομάδες, γιατί θέλω να εξελιχθώ και να εκθέσω στο μέλλον τα έργα μου. Αλλά μου αρέσουν πολύ επίσης και τα παραμύθια, οι παιδικές εικονογραφήσεις και τα κινούμενα σχέδια που βλέπω ανελλιπώς.

Παρακολουθώ τη σελίδα και μου αρέσει που συμμετέχω σε αυτή.

…

Με αγάπη από τη Φλώρινα,

Γιώτα Κοτσαύτη.

…

Η σελίδα «Ένα κείμενο, μία εικόνα» στο facebook:

https://www.facebook.com/pages/%CE%88%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF-%CE%BC%CE%AF%CE%B1-%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B1/253798364810713?ref=bookmarks