Ο τζίτζικας και το μυρμήγκι

Το καλοκαιράκι ο τζίτζικας το πέρασε μέσα σε μιαν αδιάκοπη χαρά. Ο ήλιος έκαιγε δυνατά κι εκείνος πηδούσε μέσα στα καταπράσινα φυλλώματα τραγουδώντας. Τι τραγούδι ήταν εκείνο! Ούτε λεπτό δεν έπαψε να τραγουδά… Μα εντελώς ξαφνικά, εκεί που δεν το περίμενε, τα φύλλα των δέντρων άρχισαν να κιτρινίζουν και να πέφτουν, ο ουρανός μέχρι τότε καταγάλανος, γέμισε σύννεφα κι ένα παγερό επίμονο αεράκι άρχισε ν’ ασχημίζει την εξοχή. Ύστερα άρχισε και η βροχή. Ο φτωχούλης ο τζίτζικας δεν είχε τίποτε να φάει, ούτε και ρούχα για να ζεσταθεί.

-Τι θα κάνω τώρα; αναρωτήθηκε με τρόμο στη σκέψη του χειμώνα που πλησίαζε. Θα πεθάνω σίγουρα από την πείνα και το κρύο.

Καθώς συλλογιζόταν όλα αυτά, θυμήθηκε το μυρμήγκι που κατοικούσε σ’ ένα ζεστό υπόγειο κάτω από τη γη, όπου συγκέντρωνε προμήθειες όλο το καλοκαίρι.

Σέρνοντας με κόπο τα πόδια του που είχαν αρχίσει να ξυλιάζουν από το κρύο, έφτασε στην καλύβα του μυρμηγκιού και κτύπησε δειλά την πόρτα. Η καρδιά του πήγαινε να σπάσει από την αγωνία. Το μυρμήγκι του άνοιξε την πόρτα κρατώντας ένα παλιό λυχνάρι.

-Τι θέλεις; τον ρώτησε με εχθρικό ύφος που έκανε τον τζίτζικα να παγώσει ακόμη περισσότερο.

-Πεινώ και κρυώνω… μουρμούρισε με φωνή που μόλις ακουγόταν. Πίσω του η γη ήταν κάτασπρη, σκεπασμένη από τα χιόνια. Το πλατύ καλοκαιρινό του καπέλο και το βιολί που κουβαλούσε στη ράχη του ήταν κι αυτά χιονισμένα.

-Α, μπα; Έκανε περιφρονητικά το μυρμήγκι. Εγώ το καλοκαίρι δεν στάθηκα ούτε λεπτό, μόνο και μόνο για να μαζέψω τροφές για τον χειμώνα. Εσύ τι έκανες τις όμορφες ηλιόλουστες καλοκαιρινές μέρες;

-Εγώ… τα ‘χασε ο τζίτζικας. Εγώ… τραγουδούσα, τραγουδούσα, τραγουδούσα…

-Τι άλλο έκανες;

-Τίποτε άλλο. Εγώ είμαι πλασμένος για να τραγουδώ και να ζω αμέριμνα χωρίς σκοτούρες.

-Ώστε τραγουδούσες, ε; Τώρα λοιπόν χόρευε!

Το μυρμήγκι τού έκλεισε κατάμουτρα την πόρτα κι ο καημένος ο τζίτζικας με βαριά την καρδιά απομακρύνθηκε με αργά βήματα και χαμηλωμένα τα φτερά του στη σκυθρωπή εξοχή.

Μύθος του Αισώπου

Ο κόσμος των παραμυθιών (τόμος 3), Εκδοτικός Οργανισμός Χρυσός Τύπος Α.Ε.

…

Κάθε βδομάδα η Γιώτα Κοτσαύτη επιλέγει ένα κείμενο παιδικής λογοτεχνίας (παραμύθι ή ποίημα), διήγημα ή αποσπάσματα από βιβλία αγαπημένων λογοτεχνών.

Ένας εικονογράφος ή ζωγράφος καλείται να κάνει μία εικόνα με βάση το κείμενο που θα αναλάβει.

Περιμένουμε τις εικόνες, τις προτάσεις, αλλά και τις ιστορίες σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση yotakotsafti1@yahoo.gr

…

Την εικόνα έκανε η Ζαχαρούλα Μπόνγκαρντ.

Η Ζαχαρούλα Μπόνγκαρντ γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε ναυτιλιακά στο St. George. Για δύο χρόνια έκανε ιδιαίτερα μαθήματα στο εργαστήριο του Δ. Τηνιακού και για τέσσερα χρόνια μαθήτευσε στη σχολή Εικαστικών Τεχνών Γλυφάδας. Το 2001 παρακολούθησε σεμινάρια χαρακτικής στο Saint Martins College of Fine Arts and Design του Λονδίνου. Το 2006 παρακολούθησε σεμινάρια τοιχογραφίας (fresco) στο μουσείο Μπενάκη. Το 2009 παρακολούθησε σεμινάρια λιθογραφίας και χαρακτικής σε σχολή στη Βενετία (Scuola Internazionale di Grafica Venezia. Το 2011 παρακολούθησε σεμινάρια με ειδικές γνώσεις στο digital art. Όλες οι σπουδές ολοκληρώθηκαν με βαθμό «Άριστα».

Έχει συμμετάσχει σε 6 ατομικές και 17 ομαδικές εκδόσεις. Έχει παρουσιάσει αρκετές φορές έργα της στην Ελλάδα και το εξωτερικό, σε γκαλερί, σε διεθνή φεστιβάλ, σε διαγωνισμού στο Ντουμπάι, σε Ινστιτούτα, πινακοθήκες, στην Αθηναΐδα και στα Ποσειδώνια. Στις 20 Μαρτίου 2015 πήρε την τρίτη τιμητική διάκριση για το διαγωνισμό Stop Syria War Art Contest. Έργα της υπάρχουν σε συλλογές ιδιωτών στην Ιταλία, Αγγλία, Ρουμανία, Ιαπωνία και στη ναυτιλιακή λέσχη του Πειραιά.

…

Με αγάπη από τη Φλώρινα,

Γιώτα Κοτσαύτη.

…

Η σελίδα του «Ένα κείμενο, μία εικόνα» στο facebook:

https://www.facebook.com/pages/%CE%88%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF-%CE%BC%CE%AF%CE%B1-%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B1/253798364810713?ref=bookmarks