Την
περσινή σχολική χρονιά, η εικαστικός κυρία Αγνή Ρούσσου, μαζί με τους μαθητές
του καλλιτεχνικού εργαστηρίου του ιδιωτικού δημοτικού σχολείου «Ο Άγιος Γεώργιος», που
βρίσκεται στη Σύρο, εργάστηκαν πάνω στο παραμύθι μου «Ο Πλανήτης της Αγάπης».
Εικονογράφησαν το κείμενο, το ετοίμασαν σε μορφή βιβλίου και, λίγο πριν
κλείσουν τα σχολεία, τον Ιούνιο του 2017, το τύπωσαν και μου το έστειλαν.
Η
έκπληξη αυτή ήταν από τις πιο όμορφες που μου έχουν κάνει. Η συγκίνηση μεγάλη.
Θέλω
μέσα από την καρδιά μου να ευχαριστήσω την Αγνή και τους μαθητές για το υπέροχο
δώρο που μου έκαναν και να υποσχεθώ και από εδώ ότι θα είμαι πάντα δίπλα τους σε
ό,τι χρειαστούν.
Παράλληλα,
καλώ κι άλλους εκπαιδευτικούς να μπουν σε αυτή τη δημιουργική διαδικασία.
Όποιος επιθυμεί να δουλέψει με τα παιδιά της τάξης του κάποιο κείμενο, μπορεί
πάντα να επικοινωνεί με την ηλεκτρονική διεύθυνση yotakotsafti1@yahoo.gr
Όμως
τον λόγο τώρα έχουν τα παιδιά!
Με
χαρά και περηφάνια σας παρουσιάζουμε έναν πλανήτη αλλιώτικο από τους άλλους:
τον Πλανήτη της Αγάπης!
Μια φορά κι έναν καιρό,
ψηλά στον ουρανό, υπήρχε ένας πλανήτης αλλιώτικος από τους άλλους. Ελάχιστα
πλάσματα γνώριζαν την ύπαρξη του. Δεν είχε το σχήμα σφαίρας, όπως όλοι οι
υπόλοιποι πλανήτες του σύμπαντος, ούτε ζούσαν πάνω του άνθρωποι ή εξωγήινοι. Είστε έτοιμοι να μάθετε το σχήμα του, τη
μορφή των κατοίκων του, το όνομά του; Ο πλανήτης αυτός ονομαζόταν ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΤΗΣ
ΑΓΑΠΗΣ! Είχε σχήμα… καρδιάς! Και οι κάτοικοί του ήταν καρδιές κάθε χρώματος και
μεγέθους, που ζούσαν αγαπημένες, ευτυχισμένες, μακριά από προβλήματα, μίσος και
κακία.
Ο καιρός κυλούσε
όμορφα. Τίποτα δεν μπορούσε να ταράξει τη γαλήνη τους. Μια μέρα όμως, εκεί που
μερικές καρδιές έπαιζαν και χόρευαν ανέμελες, ακούστηκε ένας δυνατός,
τρομακτικός θόρυβος που τις έκανε να παγώσουν. Ένα διαστημόπλοιο είχε
προσγειωθεί στην πλατεία. Οι καρδιές, που δεν είχαν ξαναδεί κάτι παρόμοιο,
πλησίασαν προσεκτικά. Προς μεγάλη τους έκπληξη, είδαν έναν άνθρωπο λιπόθυμο
κάτω στο γρασίδι. Παρά το γεγονός ότι δεν ήξεραν ποιος είναι, με ποιο σκοπό
πήγε εκεί, έσπευσαν να τον βοηθήσουν. Τον έβαλαν αμέσως σ’ ένα πρόχειρο φορείο
και τον πήγαν στο νοσοκομείο τους.
Όταν μετά από μέρες και
πολύ φροντίδα ο άνθρωπος συνήλθε, βγήκε για λίγο έξω να περπατήσει. Η χαρά των
καρδιών ήταν μεγάλη. Πολλές απ’ αυτές τον πλησίασαν την ίδια στιγμή. Χαρούμενες του πρόσφεραν
δώρα και λουλούδια, δίχως να φαντάζονται τις άσχημες προθέσεις του. Τον είχε
στείλει εκεί μια ομάδα επιστημόνων, που είχε ανακαλύψει τον Πλανήτη, με σκοπό
να τον ερευνήσει. Το σχέδιο ήταν, όταν οι καρδιές τον εμπιστευτούν, όταν μάθει
αρκετά από τα μυστικά τους, να αρπάξει μία οποιαδήποτε και να την μεταφέρει στη
Γη για να την εξετάσουν. Σε περίπτωση που θα διαπίστωναν ότι οι συνθήκες είναι
ευνοϊκές, θα έδιωχναν τις καρδιές από τον ΠΛΑΝΗΤΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ και θα μετακόμιζαν
εκεί οι ίδιοι. Όμως το ατύχημα του ανθρώπου είχε χαλάσει τα σχέδιά τους. Εκτός
από τα προβλήματα υγείας που του δημιούργησε, κατέστρεψε και ένα μεγάλο τμήμα
από το διαστημόπλοιό του. Αναγκαστικά, λοιπόν, παρέμενε με τις καρδιές, μέχρι
να επιδιορθωθούν οι βλάβες.
Μια μέρα, μετά από
καιρό, οι ειδικοί μηχανικοί-καρδιές, που είχαν αναλάβει το διαστημόπλοιο,
ενημέρωσαν τον άνθρωπο πως το είχαν φτιάξει. Τότε εκείνος, αντί να σεβαστεί την
φιλοξενία που του είχαν προφέρει, την αγάπη που του έδειξαν, έβαλε σε εφαρμογή
το σχέδιό του, χωρίς να χάσει καθόλου χρόνο. Πήγε στο πάρκο, ξέροντας πως μία
μικρούλα έπαιζε εκεί καθημερινά μόνη της, την άρπαξε και προσπάθησε να τη βάλει
στο σακίδιό του. Δεν γνώριζε όμως πως οι καρδιές, επειδή ήταν πολύ αγνές και
άκακες, είχαν τη δυνατότητα να προαισθάνονται οποιαδήποτε κακή πράξη. Έτσι,
μόλις αισθάνθηκαν πως κάτι κακό πρόκειται να συμβεί στον ΠΛΑΝΗΤΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,
πως μία μικρή καρδιά κινδύνευε, κάποια μυστική δύναμη τις έσπρωξε όλες στο
πάρκο, πριν ο κακός και πονηρός άνθρωπος προλάβει να φύγει.
Εκείνος, όταν είδε τις
καρδιές να καταφτάνουν από κάθε γωνιά, να συγκεντρώνονται όλες γύρω του
αμίλητες, λυπημένες, κοιτώντας τον στα μάτια, τα έχασε. Ήρθαν στο μυαλό του
όλες οι στιγμές που πέρασε δίπλα τους. Σκέφτηκε πόσο τον είχαν φροντίσει, πόσο
καλά του είχαν φερθεί τόσο καιρό και χαμήλωσε το κεφάλι. Ντροπιασμένος ζήτησε
μετά από λίγη ώρα συγγνώμη.
Όλες οι καρδιές
χειροκρότησαν. Άρχισαν να χτυπούν δυνατά! ΤΙΚ-ΤΑΚ! ΤΙΚ-ΤΑΚ! Ήταν πολύ
ευτυχισμένες που ο άνθρωπος κατάλαβε το λάθος του και μετανόησε πραγματικά. Του
πρότειναν, λοιπόν, αν ήθελε, να τον μεταμορφώσουν και κείνον σε καρδιά και να
ζήσει μαζί τους για πάντα. Ο άνθρωπος δέχτηκε με μεγάλο ενθουσιασμό. Στη στιγμή
τον μεταμόρφωσαν σε μία μεγάλη ασημένια καρδιά. Όπως η στολή που τόσο καιρό φορούσε.
Για να γιορτάσουν τη
μεγάλη νίκη της Αγάπης, έκαναν ένα χαρούμενο πάρτι, που κράτησε μέρες. Από τότε
η μεγάλη ασημένια καρδιά ποτέ στη ζωή της δεν ξέχασε πως η κακία, η πονηριά δεν
μπορούν να κρυφτούν, ενώ η δύναμη της Αγάπης κάνει θαύματα!
Γιώτα Κοτσαύτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες μας, πώς σου φάνηκε;