Ποίημα Ποιητικής – Μικρός Έρωτας

Ο ήλιος βγήκε χαρίζει το φως του

αγωνιώ για την ημέρα

τι γυρεύω; τι κρατώ στο μυαλό;

θέλω τη ζωή που μου στέρησαν

το πουλί πετά, ελευθερία

έρωτας τρομάζω στο άκουσμα

τι γυρεύεις; τι κρατάς από το παρελθόν;

οι άνθρωποι κάποτε ήταν νέοι

η φωνή στα σωθικά ουρλιάζει

το στόμα μουγκό

το ταξίδι της ψυχής είναι εδώ

οι μέρες περνούν

στοργή, αγάπη λέξεις άγνωστες

μισές που λείπουν στην ψυχή

ήρθε το πλήρωμα του χρόνου

αγάπη ζωή ευτυχία

το κοριτσάκι με κοιτά

θέλω το παιδί μα πως; αγωνιώ

αν τα γλυκά της μάτια με κοιτούν

αν το χέρι της με αγγίζει

αν το μυαλό της με κυριεύει

μυρσίνη μου

ανείπωτα λόγια, λόγια πολύτιμα

θα είσαι μια λίμνη

θα είσαι μια όαση

θα είσαι η ζωή

τι γυρεύεις; τι σκέφτεσαι;

ζω, αναπνέω

άρα υπάρχω

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΑΚΙΟΥ

 Γεννήθηκα το 1974. Έχω σπουδάσει στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο της Σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών με κατεύθυνση «Ευρωπαϊκός Πολιτισμός». Ωστόσο, παρακολουθώ το ΜΠΣ «Δημιουργική Γραφή» του Διαπανεπιστημιακού Προγράμματος των Πανεπιστημίων της Δυτικής Μακεδονίας και του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου. Η πρόθεση μου είναι να συνεχίσω και σε διδακτορικές σπουδές. Μιλώ Αγγλικά και Ιταλικά.