Η νεράιδα Ρουφίχτρα και η νεράιδα Φουφίχτρα

Μία φορά κι έναν καιρό, βαθιά μέσα στη θάλασσα, μακριά και από το μικρότερο νησάκι του πλανήτη, σε βάθος 18.625 μέτρα ζούσε η νεράιδα Ρουφίχτρα . Η νεράιδα Ρουφίχτρα έμενε σε αυτό το μέρος, που οι ναυτικοί φοβισμένοι το ονόμαζαν Μεγάλη Καταβόθρα και αυτό γιατί, αν τύχαινε να περάσει από εκεί κάποιο πλοίο την ώρα που η νεράιδα Ρουφίχτρα έπαιρνε βαθιά ανάσα, το σκάφος χανόταν μονομιάς σαν καρυδότσουφλο σε μια τεράστια δίνη νερού .Ύστερα όταν η νεράιδα Ρουφίχτρα έβγαζε όλο το νερό από τα πνευμόνια της πετάγονταν μέσα από τα έγκατα της θάλασσας, ψηλά στον ουρανό τα απομεινάρια του πλοίου, ενώ οι άνθρωποι έμεναν βαθιά φυλακισμένοι σε μια μεγάλη σπηλιά γεμάτη αέρα και πολύτιμες πέτρες. Κατά διαστήματα η νεράιδα επέστρεφε στη σπηλιά και μάζευε από τους τρομαγμένους ανθρώπους τα χρήματα και τα χρυσαφικά τους τα οποία τα φύλαγε μέσα σε ένα πουγκί φτιαγμένο από πολύχρωμα φύκια .Τις ώρες που δεν είχε τίποτα να κάνει, σκεφτόταν τη ζωή της ως τώρα. Από οκτώ χρονών είχε δείξει τις ικανότητες της και τις είχε απονεμηθεί από το συμβούλιο των ξωτικών το χρυσό ραβδί . Αναπολεί τη δίδυμη αδελφή της τη Φουφίχτρα που ζει σε ένα τεράστιο κάστρο στην κορυφή ενός βουνού στα 8.000 μέτρα πάνω από τη Γη. 

            Η Φουφίχτρα είχε μία και μοναδική αποστολή, να σώζει τα αεροπλάνα που πάνε να πέσουν στην περιοχή της από τη καταστροφή, καθώς και τους επιβάτες του. Οι επιβάτες όμως που σώζονται, δεν μπορούν να γυρίσουν στα σπίτια τους. Πρέπει να παραμένουν μέσα στο κάστρο.

            Οι δύο αδελφές χρόνια τώρα δεν μιλιούνται, γιατί η Ρουφίχτρα ήθελε για λογαριασμό της το ψηλό βουνό με το μεγάλο κάστρο, αλλά οι γονείς τους προτίμησαν να το εμπιστευτούν στην αδελφή της και να της παραχωρήσουν το βασίλειο κάτω από τη θάλασσα. 

            Η Ρουφίχτρα τόσα χρόνια μαζεύει στο πολύχρωμο πουγκί της χρήματα και κοσμήματα για να τα δώσει στην αδελφή της, ώστε να πραγματοποιήσει το παιδικό της όνειρο . Η Φουφίχτρα όμως είναι ανένδοτη, βυθίζοντας την αδελφή της στην απελπισία.

            Ένα ωραίο Κυριακάτικο πρωινό επισκέφτηκε τη Ρουφίχτρα η νονά της η Γαλάζια Μέδουσα,  γιατί ήθελε να συζητήσει κάτι πολύ σημαντικό μαζί της. Αφού την κέρασε καναπεδάκι  Αστερία πασπαλισμένο με σκόνη γαρίδας και κόκκινο αλμυρό κρασί, η Ρουφίχτρα θέλησε να μάθει το λόγο της επίσκεψης της νονάς της.   

            -Αγαπημένη μου Ρουφίχτρα θέλω επιτέλους να μονιάσεις με την αδερφή σου και να βοηθήσετε τους ανθρώπους.

-Και πώς θα το κάνουμε αυτό; Έχουμε να μιλήσουμε η μία στην άλλη πάνω από 40 χρόνια!!!

            -Σου προτείνω να  επιστρέψεις στους ανθρώπους όλα τα χρήματα και τα κοσμήματα που έχεις μαζέψει εδώ και 40 χρόνια και να επιστρέψουν στο σπίτι τους και μετά να ζητήσεις συγγνώμη στην αδερφή σου, της πρότεινε νονά της.

            Μόλις το άκουσε αυτό η Ρουφίχτρα πετάχτηκε πάνω κατακόκκινη και είπε: «Ε όχι και να ζητήσω εγώ συγνώμη !!!!Αυτήήή μου έκλεψε την περιουσία μου και θα ζητήσω εγώ συγγνώμη ;;;; Αυτή πρέπει να πέσει στα πόδια μου και να μου ζητήσει συγγνώμη!!! Αχ νονά μου πολύ με στεναχώρησες, καλύτερα να φύγεις τώρα!» είπε και οδήγησε τη νονά της στην πόρτα.

            Η Γαλάζια Μέδουσα έφυγε με κατεβασμένο το κεφάλι της και πήγε κατευθείαν στην αδερφή της τη Φουφίχτρα επαναλαμβάνοντας το ίδιο αίτημα. Όμως και η νεράιδα του βουνού την πέταξε έξω από το κάστρο της νευριασμένη.

            Η Γαλάζια Μέδουσα στεκόταν στη μέση της Γης απελπισμένη και κοιτούσε μια το βάθος του ωκεανού και μια την κορυφή του βουνού. Ξαφνικά ξέσπασε σε κλάματα και έκλαιγε τόσο δυνατά που την άκουσαν οι φίλες της οι μέδουσες και βγήκαν από τα βάθη του ωκεανού και μαζεύτηκαν γύρω της. Την άκουσαν όμως και οι δύο νεράιδες και ήρθαν και αυτές αμέσως κοντά της.

-Δεν φταις  εσύ!!! της απάντησαν μετανιωμένες.

-Εμείς φταίμε που δεν καταλάβαμε ότι η αδερφική αγάπη είναι πάνω από κοσμήματα, χρήματα και κάστρα!!!  

Κούνησαν μαζί τα μαγικά ραβδιά τους και με μιας οι φυλακισμένοι γύρισαν σαν αστραπή στα σπίτια τους. 

             Οι δύο αδερφές έπιασαν ένα χορό με όλους τους ανθρώπους και μετά έζησαν μαζί στο κάστρο για πολλά πολλά χρόνια..

Αικατερίνη Καζάζη-μαθήτρια Α’ Γυμνασίου

Το κείμενο γράφτηκε για την καρτέλα της νεράιδας, με αφορμή τις Παραμυθοδρομίες «Φτιάξε ένα παραμύθι».

http://enakeimenomiaeikona.blogspot.gr/2018/02/blog-post.html