Ο θρύλος της Ποϊνσέτια

Διασκευή από ένα μεξικάνικο θρύλο

Πριν από πολύ, πολύ καιρό σε ένα χωριό στο Μεξικό ζούσαν δύο αδέλφια, η Μαρία και ο Πάμπλο. Αν και η οικογένειά τους ήταν πολύ φτωχή, τα παιδιά ήταν γενναιόδωρα και καλόκαρδα.

Παρόλο που οι γονείς τους δεν μπορούσαν να τους κάνουν πολλά δώρα, η Μαρία και ο Πάμπλο λάτρευαν τα Χριστούγεννα. Αλλά πιο πολύ τους άρεσε η φάτνη που έστηναν στην εκκλησία του χωριού, όπου τα χωριατόπουλα πήγαιναν δώρα στο μικρό Χριστούλη. Πόσο ήθελαν και η Μαρία με τον Πάμπλο να πάνε κι εκείνοι ένα ξεχωριστό δώρο, σαν τα άλλα παιδιά, αλλά δυστυχώς δεν είχαν καθόλου χρήματα.

Την Παραμονή των Χριστουγέννων τα δυο αδέλφια πήγαιναν προς την εκκλησία με βήμα αργό, λυπημένα που δεν είχαν κανένα δώρο να προσφέρουν στον Χριστούλη. Στο δρόμο τους έψαχναν αγριολούλουδα, για να τα χαρίσουν στο θείο Βρέφος, αλλά έβρισκαν μόνο αγριόχορτα. Τότε τα παιδιά άρχισαν να κλαίνε.

Ξαφνικά, μέσα στο σκοτάδι, εμφανίστηκε ένας άγγελος. Στην αρχή τα παιδιά τρόμαξαν, αλλά ο άγγελος τους μίλησε γλυκά και τους είπε να σταματήσουν. Τους πρότεινε μάλιστα να μαζέψουν τα αγριόχορτα και να τα πάνε στην εκκλησία. Έπειτα ο άγγελος εξαφανίστηκε. 

Έκπληκτα τα δυο παιδιά άρχισαν να μαζεύουν τα αγριόχορτα και με μεγάλο ενθουσιασμό κίνησαν για την εκκλησία. Βημάτιζαν με θάρρος μέσα στο χωριό, ενώ τα υπόλοιπα παιδιά γελούσαν και τα κορόιδευαν που πήγαιναν αγριόχορτα για δώρο. Αγνοώντας τα πειράγματα των άλλων παιδιών, η Μαρία και ο Πάμπλο μπήκαν στην εκκλησία και τοποθέτησαν τα αγριόχορτα γύρω από τη φάτνη του Θείου Βρέφους.

Ως εκ θαύματος, στη θέση των αγριόχορτων εμφανίστηκαν κατακόκκινα λουλούδια σε σχήμα αστεριού. Η Μαρία και ο Πάμπλο  καταχάρηκαν και κατάλαβαν ότι το δώρο τους ήταν το πιο όμορφο από όλα.

Σήμερα αυτά τα λουλούδια είναι γνωστά ως «ποϊνσέτιες» ή «αλεξανδρινά». Στο Μεξικό, αλλά και σε άλλα μέρα του κόσμου, χρησιμοποιούν την ποϊνσέτια στο χριστουγεννιάτικο στολισμό. 

Από το βιβλίο «Αγαπημένες χριστουγεννιάτικες ιστορίες»,

εκδόσεις Μίνωας, μετάφραση Αναστασία Σακελλαρίου.