Κάτω απ’ το χιόνι

Σκέψου τι πράματα γλυκά

κοιμούνται κάτωθε απ’ το χιόνι.

Κοιμάται ο σπόρος, μυστικά,

καθώς το φύτρο του φυτρώνει.

Κοιμούνται αμέτρητα σπαρτά

κι όλο ονειρεύονται τ’ αστάχυα.

Τ’ άγρια μπουμπούκια, σφαλιστά,

ύπνος τα παίρνει, μες στα βράχια…

Έχει όλ’ η πλάση κοιμηθεί

κάτω απ’ το κάτασπρο σεντόνι,

ωσότου να της πει στ’ αυτί

μια συλλαβή το χελιδόνι.

Και τότες! ρόδα, γιασεμιά,

γλυκά κεράσια, χρυσά στάχυα,

κι η αγαπημένη η κυκλαμιά

«Ευχαριστώ» θα πει στα βράχια.

ΤΕΛΛΟΣ ΑΓΡΑΣ