Πώς γεννήθηκε η πασχαλιά

 

Δάρα Νάσια

Τι εννοείτε «πώς φτιάχτηκαν οι πασχαλιές»; Στην πατρίδα της μαμάς μου, από τη γιαγιά μου την Ασήμω φτιάχτηκαν. Στο Κόκκινο Θηβών, την πατρίδα της Αντιγόνης..

Εκεί μας μεγάλωσε η γιαγιά Ασήμω με τον παππού τον Άγγελο, όνομα και πράμα. Και οι δύο ήταν όνομα και πράμα. Η γιαγιά, με την ασημένια ψυχή, μαγείρευε τυροπιτάρια χρυσαφένια και τραγανά. Ο παππούς έλεγε αγγελικές ιστορίες με τον Οδυσσέα, τις ξάστερες νύχτες στο σιδερένιο ντιβάνι, στην αυλή. Μας έκρυβαν από τα αδιάκριτα βλέμματα οι πασχαλιές. Φράχτης με μοβ πασχαλιές. Μπουκέτα που έβαζα στο αυτί μου κι έκανα την τσιγγάνα, τη μάγισσα, την ωραία! Χρόνια πασχαλινά! Μυρωδιές πασχαλιάς μπερδεύονται με το ψητό αρνί και τη ζουμερή μαγειρίτσα. Αχ, γιαγιά μου! Αχ, παππού μου! Ευτυχώς που τα χρόνια μαζί σας μου έδωσαν δύναμη για τη μετέπειτα ζωή. Τόσο όμορφα, τόσο αγαπημένα.

Ναι, στα σίγουρα η γιαγιά έσπειρε τις πασχαλιές. Έτσι γεννήθηκαν. Φύτεψα κι εγώ στην αυλή μου μία. Πώς θα μπορούσα να σας ανέσταινα κι εσάς μαζί με την πασχαλιά σας;

 

Σκουμιού Ρούλα

Περιπλανιόταν η γιαγιούλα στους πετρώδεις λόφους. Εκεί δεν υπήρχε πολλή σκιά και το κρύο, παρότι έντονο, το άντεχε. Λυπημένη για τον αναπάντεχο χαμό της κορούλας της, αποζητούσε ένα λιμάνι να αράξει, ας μην ήταν απαραίτητα απάνεμο. Αντάμα κουβαλούσε το μπογαλάκι που της έδωσε να φυλάξει η μικρή πριν ξεψυχήσει. Θησαυρός ολάκερος αφού αυτό απόμεινε να της τη θυμίζει. Κάποτε η ίδια είχε προσφέρει τον ίσκιο της στο ταλανισμένο ζευγάρι που όδευε με τον γαϊδουράκο του στην Αίγυπτο. Γύρευαν να σωθούν από τον μνησίκακο βασιλιά. Γεμάτη ευγνωμοσύνη η Παναγία την ευλόγησε να φορτώνεται ευωδιαστά άνθη. Σαν γέννησε θυγατέρα, περιχαρής της δίδαξε την ευλάβεια. Θέριεψε στον Γολγοθά. Λιλιπούτεια ήταν ακόμη όταν μαράθηκε. Μεγάλος ο καημός της που σταύρωσαν τον Κύριο. Αλλά σαν αναστήθηκε, ζωντάνεψε ευθύς! Άτυχη καθώς βάρβαρα τσαλαπατήθηκε και δεν τα κατάφερε... Έσκαβε με τις ροζιασμένες παλάμες να φυτέψει τα νέα σποράκια. Μέρες χαρμολύπης, ελπίδες κουβάλαγαν. Ήξερε πως σαν άνθιζαν οι θάμνοι τους, σεπτά θα στόλιζαν τους επιτάφιους. «Πασχαλιές!» θα αναφωνούσαν οι μαζώχτρες. Πασχαλιά έλεγαν και την ίδια κι ας το είχε ξεχάσει στην πάροδο των ετών.

 

Χαραμή Μεταξία

Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε στο δάσος ένα πανέμορφο πουλάκι, το Πασχάλι. Είχε μοβ φτερά και λευκό περιλαίμιο. Το έλεγαν έτσι γιατί κατέβαινε στο χωριό με το ζευγάρι του, την περίοδο του Πάσχα, έχτιζαν τη φωλιά τους στο κυπαρίσσι δίπλα στην εκκλησιά και φύλαγαν το πιο γλυκόλαλο κελάηδημά τους για το βράδυ της Ανάστασης. Έτσι κι εκείνη τη χρονιά. Αφού ετοίμασαν τη φωλίτσα τους, η θηλυκιά γέννησε τέσσερα γαλαζωπά αυγουλάκια κι έκατσε να τα κλωσήσει. Ο αρσενικός έφερνε φαγητό και φρόντιζε να μην της λείπει τίποτα. Εκείνη τη μέρα κίνησε νωρίς. Ο ουρανός ήταν μουντός και φοβόταν μη ξεσπάσει μπόρα. H θηλυκιά προσπάθησε να τον εμποδίσει, ένα κακό προαίσθημα είχε από τα χαράματα. «Μη φύγεις σήμερα, φοβάμαι». «Δεν πάω μακριά, θα γυρίσω γρήγορα». Πέταξε σβέλτα προς τα περιβόλια. Εκεί όλο και κάτι έβρισκε. Η θηλυκιά έμεινε μόνη. Μάζεψε τ’ αυγουλάκια κάτω από τα φτερά της και κοίταζε ανήσυχη γύρω της. Κάτι παγερό είχε η ατμόσφαιρα. Ένιωθε να κινδυνεύει. Από τι όμως; Η απορία της λύθηκε αμέσως. Ένα φίδι έστεκε απέναντί της απειλητικά. Εκείνη μπορούσε να πετάξει μακριά, όμως πώς θ’ άφηνε ανυπεράσπιστα τ’ αυγουλάκια της; Μια προσευχή τής ήρθε αυθόρμητα. Μια προσευχή στην Παναγιά, που ήταν κι εκείνη μάνα. Κι έγινε το θαύμα! Ένας θάμνος γεμάτος μοβ λουλούδια ξεπετάχτηκε ακριβώς εκεί που ήταν η φωλιά. Το φίδι έψαχνε. Μα δεν έβρισκε τίποτα. Απογοητευμένο έφυγε. Σε λίγο να και το αρσενικό. Η καρακάξα έτρεξε και τα είπε όλα με το νι και με το σίγμα. Πώς θα ζήσει τώρα μόνο του; Στάθηκε πάνω στο ανθισμένο φυτό κι έκλαψε. Πριν το καταλάβει, τα κλαδιά το αγκάλιασαν και το μεταμόρφωσαν σε ολόδροσο μοβ μπουκέτο. Από το όνομα του πουλιού είπαν το φυτό πασχαλιά. Ανθίζει την περίοδο του Πάσχα, όπως έκανε και το Πασχάλι που κατέβαινε στο χωριό ακριβώς εκείνη την εποχή.

 

Γράφτηκαν με αφορμή τη ζωγραφιά κι ένα παιχνίδι που ξεκίνησε εδώ:

https://www.facebook.com/photo/?fbid=10228081946347382&set=a.10201219933733855

Μπορείτε ν’ αφήσετε και τις δικές σας εκδοχές στα σχόλια.