Όχι σας λέω, δεν είμαι στο σαλόνι! Είμαι
με τον κύριο Αυτιά και χρωματίζω την πόλη! Θα με ακολουθήσετε;
Από
όταν ήμουν μικρό παιδί έφτιαχνα φανταστικούς κόσμους.
Καθόμουν
με την οικογένειά μου στο σαλόνι, αλλά στην πραγματικότητα...
…περίμενα
να γυρίσουν το βλέμμα τους αλλού γιατί ο κύριος Αυτιάς ο Λαγός είχε έρθει να με
πάρει να πάμε με το μαγικό λεωφορείο σε αποστολές χρωματισμού γκρίζων πλανητών!
Κι
όταν περιμέναμε με τον μπαμπά στην ουρά για τον γιατρό, εγώ στην πραγματικότητα
δεν βρισκόμουν εκεί -αλήθεια σας λέω!
Στα
σύννεφα ψηλά πετούσα μαζί με τον κύριο Συννεφούλη!
Κι
όταν έπρεπε να φάω όλο το φαγητό μου για να μεγαλώσω, πήγαινα και έβρισκα τον
φίλο μου τον Τραγιάσκα και καταβροχθίζαμε τα αγαπημένα μου γλειφιτζούρια!
Κι
όταν δεν με άφηναν να μπω με τον Τάκη στο βιβλιοπωλείο να διαλέξουμε το
αγαπημένο του βιβλίο, δεν καταλάβαινα γιατί μας έδειχναν την πινακίδα «Απαγορεύεται η είσοδος στους σκύλους»...
...αφού
ο Τάκης ήταν ένας πελώριος ελέφαντας!
Αλλά
και τώρα που μεγάλωσα, μην σας ξεγελά η εμφάνιση, δεν άλλαξα.
Δεν
περπατώ στο πεζοδρόμιο, χορεύω στο φεγγάρι και η ομπρέλα με βοηθά να ισορροπώ.
Κι
όταν είμαι στο γειτονικό καφέ, νομίζω πως είμαι στο Παρίσι με τον Πύργο του
Άιφελ ακριβώς από πίσω και το ελεφαντάκι μου δίπλα μου, ενώ η Jane μού κρατά το χέρι.
Μπορείτε
να έρθετε κι εσείς στην παρέα μας!
Αρκεί...
να πείτε το αγαπημένο σας τραγούδι, να κλείσετε τα μάτια και να χρωματίσετε όλο
το δωμάτιο μόνο με μια χορευτική κίνηση! Θα φωνάξω τον κύριο Αυτιά να σας
βοηθήσει!
Πολλοί
μας περνούν για τρελούς Ονειροπόλους.
Μα
δεν μπορούν να δουν τον πολύχρωμο κόσμο μας.
Δεν
έχουν δοκιμάσει εκεί που κουρεύονται να μεταφερθούν ψηλά στον ουρανό και να
ταξιδέψουν με τον κύριο Συννεφούλη!
Το
φαντάζεστε; Να πετάς στον ουρανό και ξαφνικά τα μαλλιά σου να είναι έτοιμα! Μα,
πότε πέρασε κιόλας η ώρα;
Αχ
φίλοι μου, θα δείτε τον κόσμο μου αν πιστέψετε στην δύναμη της φαντασίας.
Και
θα δημιουργήσετε μόνο αν γίνετε για λίγο παιδιά!
Παιδιά,
που δεν βάζουν όριο στο πόσο πολύχρωμος μπορεί να γίνει ο γκρίζος κόσμος μας!
Φυσικά,
θα χρειαστείτε και μπογιές!
ΣΤΑΜΑΤΙΑ ΚΑΛΛΙΒΩΚΑ (ανέκδοτο
κείμενο)
…
Κάθε
βδομάδα η νηπιαγωγός-συγγραφέας Γιώτα Κοτσαύτη επιλέγει ένα κείμενο παιδικής
λογοτεχνίας (παραμύθι ή ποίημα), διήγημα ή αποσπάσματα από βιβλία αγαπημένων
λογοτεχνών.
Από
τον Δεκέμβριο του 2014 φιλοξενούνται στη στήλη και ανέκδοτα κείμενα νέων
δημιουργών.
Ένας
εικονογράφος ή ζωγράφος καλείται να κάνει μία εικόνα με βάση το κείμενο που θα
αναλάβει.
Περιμένουμε
τις εικόνες, τις προτάσεις, αλλά και τις ιστορίες σας στην ηλεκτρονική
διεύθυνση yotakotsafti1@yahoo.gr
…
Τη
σημερινή εικόνα έκανε η Αθηνά Πετούλη.
Γεννήθηκα
στην Κόρινθο, μεγάλωσα και σπούδασα στην Αθήνα, όπου παρακολούθησα μαθήματα
σχεδίου (γραμμικό-ελεύθερο) και ζωγραφικής. Διαμένω μόνιμα στο νησί της Σάμου
με τον σύζυγο και τα τρία παιδιά μας. Σε εικαστικό εργαστήρι στο νησί συνέχισα
τη σπουδή στο χρώμα, σε υλικά και μικτές τεχνικές . Ασχολούμαι με τη ζωγραφική
(ελαιογραφίες, ακουαρέλες, ακρυλικά, έργα για παιδικά δωμάτια, τοιχογραφίες),
τη φωτογραφία, την εικονογράφηση παιδικών βιβλίων και την εκμάθηση ζωγραφικής
σε παιδιά. Έχω λάβει μέρος σε πολλές εκθέσεις ζωγραφικής και φωτογραφίας κι έχω
εικονογραφήσει παραμύθια για παιδιά προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας, με
πιο πρόσφατα το «Καλημέρα ήλιε» της νηπιαγωγού Ευφροσύνης Σπυροπούλου, «Ο Κόα
και το μεγάλο του δώρο» της Αθηνάς Βουδούρη, καθώς επίσης και μια συλλογή
ποιημάτων για παιδιά Δημοτικού της νηπιαγωγού Γιώτας Κοτσαύτη, η οποία τιμήθηκε
τον Δεκέμβριο του 2014 με την μοναδική διάκριση στην κατηγορία της ποίησης στον
59ο διαγωνισμό της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς. Η εικαστική προσέγγιση
ενός παραμυθιού, κειμένου ή ποιήματος με γοητεύει. Η ζωγραφική είναι για μένα
ένα παιχνίδι με τα χρώματα και το φως κι έχω φυλάξει μέσα μου ένα κομμάτι
παιδικότητας που με οδηγεί δημιουργικά.
Η
σελίδα της Αθηνάς στο facebook:
…
Το
κείμενο έγραψε η Σταματία Καλλιβωκά.
Με
λένε Σταματία Καλλιβωκά.
Σπουδάζω
στο Τμήμα Επιστημών Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία Πάτρας και η
πρακτική στο Νηπιαγωγείο είναι ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί.
Προτιμώ
να περνώ το μεγαλύτερο μέρος της καθημερινότητάς μου με τα παιδιά γιατί δεν
τσιγκουνεύονται αγκαλιές και μου διδάσκουν πολύτιμα μαθήματα, όπως το ότι ένα
ουράνιο τόξο μετά τη βροχή, αδιαμφισβήτητα, είναι το πιο σημαντικό γεγονός της
ημέρας!
Θεωρώ
πως τα παραμύθια είναι ένας τρόπος να
εκφραζόμαστε, να επικοινωνούμε και να γινόμαστε ξανά παιδιά!
Γραφώ
για να μεταδώσω αισιοδοξία και προβληματισμό!
Τα
σημαντικότερα στην ζωή είναι η υγεία και, φυσικά, τα ουράνια τόξα!
Το
μπλογκ της Σταματίας θα βρείτε εδώ:
…
Με
αγάπη από τη Φλώρινα,
Γιώτα
Κοτσαύτη.
…
Η
σελίδα της στήλης «Ένα κείμενο, μία εικόνα» στο facebook:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες μας, πώς σου φάνηκε;