Κείμενο που επέλεξε ο Θοδωρής Παπαϊωάννου

Έλληνες συγγραφείς επιλέγουν και μοιράζονται μαζί μας αγαπημένα τους αποσπάσματα από βιβλία παιδικής, εφηβικής ή νεανικής λογοτεχνίας

ΨΩΜΙ ΚΑΙ ΜΟΡΤΑΔΕΛΑ (απόσπασμα)

Το πρώτο πράγμα που άλλαξε στη ζωή μας όταν ο μπαμπάς έφυγε από το σπίτι, ήταν η μυρωδιά από τις τηγανητές πατάτες! Εγώ κι ο μικρός μου αδερφός, το καταλάβαμε αμέσως. Οι πατάτες δε μύριζαν το ίδιο! Μάταια προσπαθούσε να μας πείσει η μαμά πως είναι η ιδέα μας. Έτσι εκείνο το διάστημα τρώγαμε ανόρεχτα τις τηγανητές μας πατάτες, -φαντάσου- το καλύτερο φαγητό του κόσμου! Μυστήριο…

Ήταν Ιούλιος. Ο μπαμπάς θα πήγαινε -έτσι ξαφνικά- φαντάρος για λίγο καιρό Στις επίμονες ερωτήσεις μου γιατί ο μπαμπάς να ξαναπάει φαντάρος η μαμά έδινε απαντήσεις που δεν καταλάβαινα. Εγώ ήμουν σίγουρος ότι ο μπαμπάς έχει πάει ήδη στο στρατό γιατί είχαμε μια φωτογραφία του στο τραπεζάκι του διαδρόμου, με στρατιωτική  στολή και αληθινό όπλο. Στοιχεία ατράνταχτα!

Ο μπαμπάς έφυγε με λεωφορείο του ΚΤΕΛ για τη Θεσσαλονίκη και από κει με φορτηγό θα πήγαινε στο στρατόπεδο. Στο χωριό υπήρχε αναστάτωση εκείνη τη μέρα. Μια και το σπίτι μας βρισκόταν ακριβώς στην πλατεία έβλεπα  τα φορτηγά γεμάτα άντρες που έφευγαν. Από τα καφενεία ακούγονταν εμβατήρια, κάποιες γυναίκες έκλαιγαν.

Μαζευτήκαμε μερικά παιδιά και κοιτούσαμε αμήχανα. Σαν τέλειωσε όμως ο συνωστισμός στην πλατεία, συνεχίσαμε το παιχνίδι, γιατί καλοκαίρι χωρίς παιχνίδι δεν γίνεται! Η μαμά ήταν πολύ στενοχωρημένη αλλά προσπαθούσε να δείχνει ότι όλα ήταν υπό έλεγχο  κι αυτή η αναπάντεχη αναστάτωση θα κρατούσε για λίγο. Ο μπαμπάς έλεγε πως δεν πρόλαβε να πληρωθεί από το εργοστάσιο και τι θα γίνει τώρα που θα μας άφηνε χωρίς λεφτά. Η μαμά βρήκε δανεικά πενήντα δραχμές του τα έδωσε τον αγκάλιασε και μόλις έφυγε έβαλε τα κλάματα. Ο μπαμπάς αγόρασε ένα καρβέλι ψωμί, τσιγάρα, κι έφυγε για τον πόλεμο.

«Οι Τούρκοι μπήκαν στην Κύπρο.» Αυτό  το άκουσα από τον θείο Γιώργο την επόμενη μέρα που έφυγε ο μπαμπάς. Εμείς «Τούρκους» λέγαμε τα μεγάλα μυρμήγκια, τα οποία τα κυνηγούσαμε με μανία γιατί πιστεύαμε ότι τρώνε τα πιο μικρά, τα οποία ονομάζαμε Έλληνες. Έτσι οργανώναμε αποστολές ψάχνοντας μυρμηγκοφωλιές. Αν βρίσκαμε φωλιά Ελλήνων φτιάχναμε οχυρωματικά έργα από χώμα και πέτρες για να τα προστατέψουμε. Αν βρίσκαμε φωλιά Τούρκων τα πατούσαμε τα καημένα, ή κλείναμε την είσοδο της φωλιάς πιστεύοντας ότι έτσι τα καταδικάζαμε σε εγκλεισμό, με συνέπεια το θάνατο τους. Μια φορά ο Ξενάκης είχε τη φαεινή ιδέα να ρίξουμε νερό στη φωλιά. « Θα πνιγούνε ρε, σιγά να μην ξέρουνε μπάνιο τα μυρμήγκια» Η Σοφία όμως που διάβαζε πολύ την εγκυκλοπαίδεια «Παγουλάτου», είπε πως αυτά είναι βλακείες. «Τα μυρμήγκια κολυμπούν!»

Ο θείος Γιώργος εκτός από τα νέα του πολέμου,  έφερε στο σπίτι δυο κασόνια με τρόφιμα από το χωριό της μαμάς: Ένα μικρό τσουβάλι πατάτες, χόρτα, ντομάτες, τυρί που έφτιαχνε η γιαγιά,  ρύζι, φασολάκια φρέσκα και δυο μπουκάλια λάδι. Το ένα είχε από έξω μια φωτογραφία μ’  ένα καλαμπόκι και το άλλο μ’ ένα βαμβάκι. Πριν να φύγει έβαλε στο χέρι της  μαμάς  εκατό δραχμές. «Παρ’ τα θα περάσετε μ’ αυτά κάμποσες μέρες» της είπε.

Αργότερα έμαθα από τη μαμά, πως η αιτία που οι πατάτες μας δεν μύριζαν πια όπως παλιά, ήταν τα δυο μπουκάλια λάδι, με το καλαμπόκι και το βαμβάκι.

Πού η νοστιμιά όταν τις τηγάνιζε με ελαιόλαδο. Πού λεφτά για ελαιόλαδο…

Απόσπασμα από ανέκδοτη συλλογή διηγημάτων του Θοδωρή Παπαϊωάννου

Γεννήθηκα στην Γερμανία τον Απρίλη του 1966. Αποφοίτησα από την Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης το 1986 και με το πρόγραμμα εξομοίωσης πήρα το πτυχίο του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης Θεσσαλονίκης το 2000. Από το 1989 υπηρετώ στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και από τον Μάρτιο του 2016 στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Έδεσσας. Είμαι ερασιτέχνης μουσικός και ηθοποιός με συμμετοχές σε πολλές θεατρικές ομάδες. Από τον Δεκέμβριο του 2015 ορίστηκα πρόεδρος του εφορευτικού συμβουλίου της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Έδεσσας. Ζω στην Έδεσσα ανάμεσα σε ποτάμια, γέφυρες και καταρράκτες.

Έχω γράψει τα παρακάτω βιβλία:

Θεατρικά:

« Παίζουμε Θέατρο;» (αυτοέκδοση)

« Ο έκτος κύκλος»  εκδ. Μορφωτική Εστία Καλαμαριάς

« Το ποτάμι που θύμωσε»   εκδ. ΚΠΕ Έδεσσας

Παιδικά-εικονογραφημένα:

«Το μήνυμα του πελαργού»  εκδ. ΚΠΕ Έδεσσας 

«Ο Πειρατής Σιντόρε- Ντορεσί» εκδ. Fagottobooks

«Τα αστέρια της Ευρώπης» έκδοση της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα

«Ανάποδα» εκδ. Ίκαρος Bραβείο του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου 2015

«Απέναντι» εκδ. Ίκαρος Ειδικό Βραβείο βιβλιοπωλών Public 2016

Συμμετοχές:

«Το γέλιο κάνει καλό στο σχολείο»  εκδ. Κύκλος του Παιδικού Ελληνικού Βιβλίου με την ιστορία « Τα γράμματα»

Ιδέα-επιμέλεια στήλης: Γιώτα Κοτσαύτη

https://www.facebook.com/yota.kotsaftitheofanous