Μια φορά κι έναν καιρό
ζούσαν σε ένα χωριό της Αυστρίας ένας τυροκόμος με τη γυναίκα του. Μια μέρα
βγήκαν για περίπατο στην εξοχή και βρήκαν μια μικρή βατραχίνα μέσα σε ένα
λουλούδι εντελβάις.
«Πάντα ήθελα μια
κόρη!», είπε η γυναίκα. «Θα πάρω αυτή τη βατραχίνα και θα τη μεγαλώσω σαν παιδί
μου! Ας την ονομάσουμε Καταρίνα».
Η βατραχίνα Καταρίνα
έμεινε μαζί τους και έμαθε πολλά. Έμαθε να μιλάει, να διαβάζει και να
τραγουδάει. Είχε πολύ ωραία φωνή και όλοι μαγεύονταν από το τραγούδι της.
Μια μέρα ένας πρίγκιπας
έτυχε να περνάει από το σπίτι του τυροκόμου. Από το ανοιχτό παράθυρο άκουσε την
Καταρίνα να τραγουδά και ξετρελάθηκε.
«Η κόρη σου είναι αυτή
που ακούω;» ρώτησε ο πρίγκιπας τον τυροκόμο που δούλευε στην αυλή. «Θα ήθελα να
της μιλήσω».
«Δυστυχώς η Καταρίνα
δεν δέχεται κανέναν», απάντησε ο τυροκόμος.
«Μα θέλω οπωσδήποτε να
της μιλήσω! Την έχω ερωτευτεί!» ξανάπε ο πρίγκιπας. «Θέλω να την παντρευτώ!».
Ο τυροκόμος σκέφτηκε
για λίγο και του απάντησε πως θα τη ρωτούσε. Μπήκε στο σπίτι και είπε τα νέα
στην Καταρίνα. Η δύστυχη βατραχίνα δεν ήξερε τι να κάνει… Ήξερε πως μια
βατραχίνα δεν θα μπορούσε ποτέ να παντρευτεί έναν πρίγκιπα, αλλά βαθιά μέσα της
ήθελε πάρα πολύ να γίνει νύφη… Έτσι συμφώνησε τελικά, αλλά με έναν όρο: ο
πρίγκιπας δεν θα την έβλεπε καθόλου πριν το γάμο. Θα την έβλεπε μόνο στην
εκκλησία.
«Πολύ μυστηριώδης
κοπέλα!» σκέφτηκε ο πρίγκιπας, αλλά μαγεμένος όπως ήταν από τη φωνή της,
δέχτηκε τον όρο.
Την ημέρα του γάμου η
γυναίκα του τυροκόμου έντυσε τη βατραχίνα με ένα χάρτινο νυφικό και η νύφη
ξεκίνησε πάνω σε μια παιδική άμαξα που την έσερνε ένας κόκορας. Η βατραχίνα δεν
είχε σταματήσει να τραγουδά. Ήταν όμως και πολύ αγχωμένη, γιατί σκεφτόταν τι θα
πάθαινε όταν ο πρίγκιπας ανακάλυπτε το ψέμα της,,,
Στον δρόμο συνάντησε
τρεις νεράιδες που πήγαιναν κι αυτές στον γάμο. Η μία έβηχε πολύ και είχε
σχεδόν μελανιάσει! Οι φίλες της την χτυπούσαν στην πλάτη.
«Βοήθεια! Βοήθεια!»
Η βατραχίνα σταμάτησε
την άμαξα. «Τι συμβαίνει;» ρώτησε.
«Ένα κόκαλο από ψάρι
έχει κολλήσει στον λαιμό της φίλης μας» απάντησαν οι δυο πρώτες νεράιδες.
Η τρίτη νεράιδα
προσπάθησε να μιλήσει, όμως δεν μπόρεσε. Βλέποντας μια βατραχίνα με χάρτινο
νυφικό, που πήγαινε βόλτα με μια άμαξα από ψεύτικο παιχνίδι που το έσερνε ένας
κόκορας, ξέσπασε σε τόσα γέλια που το κόκαλο έφυγε από τον λαιμό της!
«Λοιπόν», είπε η πρώτη
νεράιδα, «έσωσες τη ζωή της φίλης μας. Αυτό αξίζει σπουδαία ανταμοιβή». Κούνησε
το χέρι της και η παιδική άμαξα μεταμορφώθηκε σε πραγματική, που την έσερναν
έξι λευκά άλογα.
«Ορίστε η ανταμοιβή
μου», είπε η δεύτερη νεράιδα. Με το
μαγικό ραβδί της μεταμόρφωσε το χάρτινο νυφικό σ’ ένα φόρεμα από μετάξι
και δαντέλα.
«Εγώ σου χρωστάω
μεγαλύτερη χάρη απ’ όλους», είπε η τρίτη νεράιδα. Έκανε τα μαγικά της και η
Καταρίνα μεταμορφώθηκε σε μια πανέμορφη κοπέλα, με μάτια που έλαμπαν από
ευτυχία και ευγνωμοσύνη.
Έτσι ο πρίγκιπας θα
αντίκριζε για πρώτη φορά την κοπέλα που ερωτεύτηκε από τη φωνή της και θα την
παντρευόταν!
Περιοδικό
Παράθυρο Junior, τεύχος 15, Μάιος-Ιούνιος 2011.
…
Κάθε βδομάδα η
νηπιαγωγός-συγγραφέας Γιώτα Κοτσαύτη επιλέγει κείμενα παιδικής λογοτεχνίας
(παραμύθια ή ποιήματα), διηγήματα ή αποσπάσματα από βιβλία αγαπημένων
λογοτεχνών.
Ένας εικονογράφος ή
ζωγράφος καλείται να κάνει μία εικόνα με βάση το κείμενο που θα αναλάβει.
Περιμένουμε τις
εικόνες, τις προτάσεις, αλλά και τις ιστορίες σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση yotakotsafti1@yahoo.gr
…
Την εικόνα έκανε η Φωτεινή Μαρτίου.
Γεια σας, ονομάζομαι
Φωτεινή Μαρτίου. Είμαι 18, έχω μεγαλώσει στον Βόλο και είμαι φοιτήτρια στο ΤΕΙ
Αθήνας, στο πρώτο έτος, στο τμήμα Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης.
…
Με αγάπη από τη
Φλώρινα,
Γιώτα Κοτσαύτη.
…
Η σελίδα του «Ένα
κείμενο, μία εικόνα» στο facebook:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες μας, πώς σου φάνηκε;