Η ιστορία του έλατου

Παραμονή Χριστουγέννων. Σ΄ ένα απομονωμένο χωριουδάκι, ένα αγόρι περιπλανιόταν στο δάσος ψάχνοντας ένα κούτσουρο για να το κάψει στο τζάκι. Η ώρα, όμως, πέρασε χωρίς να το καταλάβει. Σκοτείνιασε και χιόνι πυκνό άρχισε να πέφτει. Φοβισμένο, το αγόρι βρήκε καταφύγιο κάτω από ένα δέντρο. Τα μάτια του έκλειναν από την κούραση και το πήρε ο ύπνος. Το δέντρο συγκινήθηκε και άπλωσε τα κλαδιά του γύρω από το αγόρι, έτσι ώστε να σχηματίσει μία τέντα που να το προστατεύει από το κρύο και το χιόνι. Το πρωί, όταν ξύπνησε, το αγόρι άκουσε τις φωνές των κατοίκων του χωριού που το αναζητούσαν. Έτσι σώθηκε και αντάμωσε τους γονείς του. Όλοι τα έχασαν με το θέαμα που αντίκρισαν∙ το χιόνι που είχε πέσει το βράδυ στα κλαδιά του δέντρου είχε παγώσει, σχηματίζοντας κρυσταλλάκια τα οποία λαμπύριζαν στον ήλιο και τρεμόσβηναν σαν φωτάκια. Από τότε το έλατο θεωρείται σύμβολο των Χριστουγέννων και κατέχει την καλύτερη θέση σ’ όλα τα σπίτια.

Παρέα με τον Αϊ-Βασίλη, εκδόσεις Ψυχογιός.