Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2019

Το Χριστουγεννιάτικο όνειρο της Νεφέλης


Από το πρωί η Νεφέλη τριγυρνούσε στον ουρανό πολύ εκνευρισμένη. «Αυτοί οι κάτοικοι της Συννεφούπολης δεν αντέχονται πια», μονολογούσε. «Σήμερα βρήκαν να πειράξουν τους κατοίκους της Ονειρούπολης, που έρχονται Χριστούγεννα; Κάτι πρέπει να κάνω και σύντομα μάλιστα», σκεφτόταν.
Οι κάτοικοι της Συννεφούπολης ήταν άνθρωποι αγέλαστοι και σκυθρωποί. Δεν ήξεραν πώς να χαμογελούν, πώς να μιλούν ευγενικά, πώς να διασκεδάζουν. Το μόνο που τους άρεσε ήταν, κάθε χρόνο, να δημιουργούν προβλήματα στους κατοίκους των γειτονικών πόλεων για να τους βλέπουν να στενοχωριούνται και να τσακώνονται μεταξύ τους.
Αυτή τη χρονιά, λίγο πριν έρθουν τα Χριστούγεννα, αποφάσισαν να στείλουν λίγα από τα σύννεφα, που κάλυπταν το δικό τους ουρανό, πάνω από την Ονειρούπολη. Αμέσως τα πρόσωπα των κατοίκων της Ονειρούπολης συννέφιασαν. Σταμάτησαν να χαμογελούν και να κάνουν οτιδήποτε τους έδινε χαρά. Ήταν η πρώτη χρονιά που δεν στόλισαν τα σπίτια, τις πλατείες, τις αυλές τους με πολύχρωμα φωτάκια∙ αυτοί που φημίζονταν για τον τρόπο που στόλιζαν την πόλη τους τις μέρες των γιορτών. Το χειρότερο όμως ήταν ότι σταμάτησαν και να ονειρεύονται και τα όνειρά τους ήταν τόσο δυνατά που έκαναν όλους τους ανθρώπους να ονειρεύονται. Το πρόβλημα λοιπόν ήταν μεγάλο και έπρεπε να λυθεί γρήγορα.
Η Νεφέλη όλη τη μέρα προσπαθούσε να σκεφτεί μια λύση. Είχε πια νυχτώσει, το φεγγάρι έλαμπε ολόγιομο ψηλά στον ουρανό. Τα αστέρια την είδαν να κάθεται απογοητευμένη σε μια άκρη του ουρανού κι έτρεξαν κοντά της να τη ρωτήσουν τι έχει. Δεν είχαν συνηθίσει να βλέπουν τη Νεφέλη στενοχωρημένη. Τότε ξαφνικά της ήρθε η ιδέα!
«Ελάτε, αστεράκια γρήγορα κοντά μου να σας πω τι με προβληματίζει και να ζητήσω τη βοήθειά σας. Σκέφτομαι να πάμε και να στολίσουμε εμείς την Ονειρούπολη φέτος. Είμαι σίγουρη ότι το φως σας θα είναι αυτό που θα κάνει τους κατοίκους της να χαμογελάσουν και να ονειρευτούν ξανά.  Ελάτε να πιαστούμε όλοι μαζί. Θα σας οδηγήσω εγώ» τους είπε και άρχισε να φτερουγίζει με ανυπομονησία.
Ξημέρωσε και οι κάτοικοι της Ονειρούπολης ξύπνησαν ευδιάθετοι. Ποτέ δεν είχαν δει πιο όμορφα στολισμένη την πόλη τους. Υπήρχαν αστέρια παντού∙ στις στέγες των σπιτιών, πάνω στα κλαδιά των δέντρων, σε μπαλκόνια, πλατείες, στο καμπαναριό! Αλλά και στη Συννεφούπολη κάτι είχε αλλάξει. Οι κάτοικοί της είχαν αρχίσει να χαμογελούν βλέποντας και τη δική τους πόλη στολισμένη. Βλέπετε κάποια αστεράκια κατάφεραν να τρυπώσουν ανάμεσα από τα σύννεφα και να φέρουν τη χαρά και σε αυτούς τους ανθρώπους. «Τελικά είναι ωραία να είσαι χαρούμενος και να κάνεις όνειρα» σκέφτονταν οι κάτοικοι της Συννεφούπολης καθώς απολάμβαναν το θέαμα.
Η Νεφέλη τώρα πια μπορούσε να πάει ήσυχη να κοιμηθεί. Ήταν σίγουρη ότι θα έβλεπε πολλά πολλά όνειρα.
Το κείμενο γράφτηκε από τη Μαρία Κουρέτα για την παραμυθοκαρτέλα «Αγγελούδι»:



https://enakeimenomiaeikona.blogspot.com/2018/11/blog-post_12.html

Γεννήθηκα στην Τρίπολη, όπου και κατοικώ μόνιμα, με το σύζυγό μου και τα δύο αγόρια μας. Σπούδασα νηπιαγωγός στο Α.Π.Θ., με μετεκπαίδευση επίσης στο Α.Π.Θ. Κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στις «Επιστήμες της Αγωγής» στο ΕΑΠ. Εργάζομαι στη δημόσια εκπαίδευση από το 2001 ως νηπιαγωγός. Η αγάπη μου για τα παιδιά με οδήγησε να παρακολουθήσω το Εργαστήριο Συγγραφής των εκδόσεων Αλάτι  με συντονίστρια την κ. Γιώτα Κοτσαύτη ώστε να βρω τρόπους έκφρασης και δημιουργίας που θα με βοηθήσουν στη δουλειά μου αλλά θα με ωφελήσουν και σαν άνθρωπο γενικότερα.

Η καρδιά της αλήθειας



Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε στο βόρειο πόλο ένα πιγκουινάκι που το έλεγαν Πάκι. Κυκλοφορούσε πάντα φορώντας κασκόλ και σκουφάκι. Ξεχώριζε από τα υπόλοιπα πιγκουινάκια γιατί κουβαλούσε μαζί του μια κόκκινη καρδιά. Δεν εξηγούσε ποτέ σε κανέναν πού τη βρήκε και γιατί δεν την αποχωριζόταν. Κρατούσε καλά φυλαγμένο το μυστικό του. Μια μέρα πριν τα Χριστούγεννα, ο φίλος του ο Χάκι τού ζήτησε να του δανείσει για λίγο την πολυπόθητη καρδιά για να πάίξει.
-Ειδικά σήμερα δεν μπορώ να στη δανείσω!
-Μα, γιατί; Θέλω απλά να παίξω! είπε ο Χάκι
-Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι ότι τη νύχτα που θα γεννηθεί ο Χριστός να κοιτάξεις ψηλά στον ουρανό! τον συμβούλεψε ο Πάκι
-Δεν σε πιστεύω!! Ένα παιχνίδι είναι μονάχα! απάντησε ειρωνικά ο Χάκι και άρχισε να γελάει με τα υπόλοιπα πιγκουινάκια.

Ο Πάκι στενοχωρήθηκε πολύ, γιατί κανείς δεν σεβόταν την επιθυμία του. Είχε έρθει πια η στιγμή να πιστέψουν στη δύναμη που είχε αυτή η καρδιά. Τη νύχτα της Γέννησης ένας άγγελος επισκέφθηκε τον Πάκι και του ζήτησε να πάρει πίσω την καρδιά. Ο Πάκι την έδωσε με χαρά, αφού θα φώτιζε τις καρδιές όσων παιδιών είχαν ανάγκη. Τότε, ο φίλος του, ο Χάκι, μόλις άκουσε το ρολόι να χτυπά τα μεσάνυχτα θυμήθηκε τη συμβουλή του φίλου του. Κοίταξε στον ουρανό και είδε χιλιάδες αστέρια να λαμπιρίζουν με το σχήμα της καρδιάς. Λυπήθηκε που δεν τον είχε πιστέψει και ευχήθηκε οι άνθρωποι σε όλη τη γη να αγαπούν αληθινά, να βοηθάνε, να σέβονται και να πιστεύουν σε εκείνες τις καρδιές που είναι μοναδικές.
...

Το κείμενο έγραψε η Βιβή Αθανασοπούλου για την παραμυθοκαρτέλα του Πιγκουίνου:




Είμαι εκπαιδευτικός, αρθρογραφώ και συγγράφω θεατρικά έργα. Είμαι μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο Τμήμα Δημιουργικής Γραφής του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Έχω βραβευτεί με τους μαθητές μου σε Πανελλήνιους Διαγωνισμούς Λογοτεχνίας. Παρακολουθώ το Εργαστήρι Συγγραφής από τις Εκδόσεις Αλάτι, με συντονίστρια την κ. Κοτσαύτη Γιώτα, θέλοντας οι λέξεις μου να γίνουν σύννεφα και να ταξιδέψουν τα όνειρα.

Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2019

«Φτιάξε ένα παραμύθι»: Βασίλισσα του Χιονιού


«Με κουκί και με ρεβίθι φτιάξε ένα παραμύθι,
ιστορίες πιο πολλές με καρτέλες μαγικές!»


Ολοκαίνουργια παραμυθοκαρτέλα!
Μπορείτε ελεύθερα* να την αποθηκεύσετε στον υπολογιστή σας, να την εκτυπώσετε (προτεινόμενο μέγεθος εκτύπωσης Α4), να την πλαστικοποιήσετε και να εμπνευστείτε τις δικές σας ιστορίες!

Βασίλισσα του Χιονιού
-Πώς ονομάζεται η βασίλισσα του Χιονιού;
-Πού ζει;
-Ποια είναι η σούπερ-δύναμή της;
-Σε ποια περιπέτεια θα πρωταγωνιστήσει;

Αν θέλεις να μοιραστείς μαζί μας το παραμύθι σου, στείλε το μήνυμά σου στην ηλεκτρονική διεύθυνση yotakotsafti1@yahoo.gr
Τι; Ακόμα κάθεσαι;
Το Παραμυθοπαιχνίδι ξεκινάει τώρα!
Με αγάπη από τη Φλώρινα,
Γιώτα Κοτσαύτη

Περισσότερες χριστουγεννιάτικες παραμυθοκαρτέλες εδώ:

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝ
Ζωγραφιές: Αθηνά Πετούλη

Η Αθηνά Πετούλη ζει και εργάζεται στη Σάμο, ασχολείται με τη ζωγραφική και την εικονογράφηση παιδικών βιβλίων, ενώ παράλληλα διδάσκει ζωγραφική σε παιδιά.
Εικονογραφημένα παραμύθια από την ίδια:
«Καλημέρα ήλιε» της Ευφροσύνης Σπυροπούλου, Andy’s Publishers.
«Μπουκέτα ανθισμένα» Χαϊκού και άλλα τρίστιχα για παιδιά (έπαινος ΓΛΣ), της Γιώτας Κοτσαύτη, εκδόσεις Βεργίνα.
«Η ευχή της Αστεράτης» της Ζωής Παπαδάκη, Εκδ. Φυλάτος.
«Η μάγισσα Μουρ Μουρ και το πλατύ παπούτσι» της Μαρίας Ιορδανίδου, εκδόσεις Φυλάτος.
«Το μονοπάτι του ήλιου» του Αριστείδη Κάντα, εκδόσεις Ιδέες.
Συμμετοχή στο ebook «Η σοφία των λαών», του Χρ. Μαγγούτα, Εκδ. Σαΐτα.
«Το μυστικό της καλοσύνης» του Αριστείδη Κάντα, εκδ. Ιδέες.
«Με τα φτερά της ελπίδας» συλλογή ποιημάτων για παιδιά της Μαριάνθης Πλειώνη, εκδόσεις Ροές.

Η σελίδα της Αθηνάς στο facebook:

Ιδέα-επιμέλεια: Γιώτα Κοτσαύτη

Η Γιώτα Κοτσαύτη γεννήθηκε το 1981 και μεγάλωσε στη Λεβαία Φλώρινας.
Είναι συγγραφέας, απόφοιτος του Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών και μεταπτυχιακή φοιτήτρια του τμήματος «Δημιουργικής Γραφής» του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου.
Κείμενά της έχουν βραβευτεί από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά, από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών, από τις εκδόσεις Εντύποις, από την ΕΠΟΚ (Ελληνικός Πολιτιστικός Όμιλος Κυπρίων) και από το Πετρίδειο Ίδρυμα Κύπρου.
Η αγάπη της για την παιδική, εφηβική, νεανική λογοτεχνία την οδήγησε στη δημιουργία του δημοφιλούς ιστολογίου «Ένα κείμενο, μία εικόνα».
Τον Ιούλιο του 2018 ανέλαβε εθελοντικά τη δημιουργία βιβλιοθήκης-χώρου δημιουργικής απασχόλησης στην περιοχή της, εγχείρημα που αγκαλιάστηκε με θέρμη από πολλούς ανθρώπους από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
Από το φθινόπωρο του 2019 είναι υπεύθυνη για το εργαστήριο συγγραφής και τις εκδόσεις Αλάτι.
Είναι παντρεμένη με τον συγγραφέα Θεοφάνη Θεοφάνους, έχουν δύο κόρες και τα τελευταία χρόνια κατοικούν μόνιμα στη Λεβαία.
ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ
-Ένα λιοντάρι με πυρετό μαθαίνει να μην είναι κακό, εκδόσεις Σαΐτα (2013)
-Γραννέτα, η πρωταγωνίστρια μαριονέτα, εκδόσεις το βιβλίο (2014)
-Ιστορίες κάτω από το γκι (συλλογικό), εκδόσεις Πολύτροπον (2014)
-Το μαγικό βοτάνι, εκδόσεις Σαΐτα (2016)
-Μπουκέτα Ανθισμένα (συλλογή χαϊκού για παιδιά-έπαινος από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά), εκδόσεις Βεργίνα (2019)
-Κι αν τα κτίρια μιλούσαν… (συντονισμό-γενική επιμέλεια-εισαγωγή σε συλλογικό βιβλίο από τους μεταπτυχιακούς φοιτητές του τμήματος δημιουργικής γραφής του ΕΑΠ), εκδόσεις Κέδρος (2019)
-Αυτή είναι η δική μου ιστορία/26 ιστορίες ζωοφιλικού περιεχομένου (συλλογικό), ιδιωτική έκδοση (2019)
-Μενέλαος Λουντέμης: ο συγγραφέας που μετρούσε τ’ άστρα (υπό έκδοση, α’ βραβείο παιδικής λογοτεχνίας στον διαγωνισμό Ασημένια Σελίδα των εκδόσεων Εντύποις)
Ηλεκτρονική διεύθυνση: yotakotsafti1@yahoo.gr
*Με τη σύμφωνη γνώμη των δημιουργών επιτρέπεται η ελεύθερη εκτύπωση των καρτών «Φτιάξε ένα παραμύθι», καθώς και η δημιουργική χρήση τους σε ατομικές ή ομαδικές δραστηριότητες. Μοναδικές προϋποθέσεις: να αναφέρεται ΠΑΝΤΑ η πηγή και να ΜΗ χρησιμοποιούνται για εμπορικούς σκοπούς.

Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2019

Πόλυ, ο καινούργιος βοηθός του Άη Βασίλη


Ο Πόλυ ζούσε με την οικογένειά του στο Βόρειο Πόλο. Του άρεσε πάρα πολύ το παιχνίδι. Πιο πολύ όμως του άρεσε να τσουλάει στα παγόβουνα με το έλκηθρό του και να παίζει με τα αδέρφια του κάνοντας βουτιές στα παγωμένα νερά και κολοτούμπες στους πάγους.
Τι θα γίνει αυτό το παιδί όταν θα μεγαλώσει; παραπονιόταν η μαμά του. Δεν κάνει τίποτε άλλο όλη μέρα από το να παίζει και να τριγυρνάει από δω κι από κει. Είναι και ονειροπόλος. Το νου του τον έχει στα ταξίδια και στη διασκέδαση.
Ο Πόλυ πάλι ήξερε ότι κάποια στιγμή έπρεπε να σταματήσει τα παιχνίδια και να βρει και αυτός μια δουλειά. Ήταν όμως αναποφάσιστος. Μήπως να γίνω αστροναύτης; Έτσι θα βλέπω τη γη από ψηλά. Μήπως να γίνω ναυτικός; Θα ανέβω σε ένα καράβι και θα γυρίσω όλο τον κόσμο.
Ώσπου μια μέρα το αποφάσισε’ θα γινόταν βοηθός του Άη Βασίλη. Θα μοίραζε τα δώρα στα ζωάκια της περιοχής με το έλκηθρό του. Έτσι και ταξίδια θα έκανε και θα βοηθούσε τον Άγιο Βασίλη στο δύσκολο έργο του.
Όταν το είπε στη μαμά του, αυτή κόντεψε να λιποθυμήσει. Τι είναι αυτά παιδί μου που μου λες, του έλεγε; Αυτό δεν είναι δουλειά. Άλλωστε ο Άη Βασίλης μοιράζει μόνος του τα δώρα. Δεν έχει ανάγκη από βοηθούς.
Ο Πόλυ όμως είχε πάρει την απόφασή του. Το ίδιο κιόλας βράδυ έστειλε γράμμα στον Άη Βασίλη.
«Άγιε Βασίλη, θέλω πάρα πολύ να γίνω βοηθός σου. Θα μοιράζω τα δώρα, που θα έχεις ετοιμάσει, στην περιοχή μου. Μην ανησυχείς. Έχω ένα ολοκαίνουργιο έλκηθρο, που είναι πολύ γρήγορο. Είμαι και καταπληκτικός οδηγός. Ο μπαμπάς μου μου λέει κάθε μέρα πόσο καταπληκτικός είμαι. Θα σε ξεκουράσω κιόλας έτσι γεράκος που είσαι. Με αγάπη, Πόλυ».
Ο Πόλυ περίμενε με ανυπομονησία την απάντηση του Άη Βασίλη. Κάθε πρωί έτρεχε στο γραμματοκιβώτιο να δει αν είχε γράμμα.
Έφταναν τα Χριστούγεννα και είχε αρχίσει να απογοητεύεται. Μήπως ο Άη Βασίλης δεν τον θεωρούσε ικανό για βοηθό;
Εκείνο το πρωινό έτρεξε και πάλι στο γραμματοκιβώτιο. Ένα κουτί ήταν αφημένο εκεί κάτω. Το άνοιξε με λαχτάρα. Έβγαλε από μέσα ένα πράσινο παντελόνι, έναν κόκκινο σκούφο, κόκκινες μπότες και ένα ασπροκόκκινο κασκόλ. Κάτι όμως ακόμα φαινόταν στον πάτο του κουτιού. Έσκυψε καλύτερα να δει και σήκωσε ένα μικρό αστέρι που έγραφε «from Santa Claus».
Ήταν η πιο ευτυχισμένη πολική αρκούδα του κόσμου. Φόρεσε τα καινούργια του ρούχα, πήρε το αστέρι του αγκαλιά και ξεκίνησε τη δουλειά.
Το όνειρό του είχε γίνει πραγματικότητα.

ΜΑΡΙΑ ΚΟΥΡΕΤΑ


Γεννήθηκα στην Τρίπολη, όπου και κατοικώ μόνιμα, με το σύζυγό μου και τα δύο αγόρια μας. Σπούδασα νηπιαγωγός στο Α.Π.Θ., με μετεκπαίδευση επίσης στο Α.Π.Θ. Κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στις «Επιστήμες της Αγωγής» στο ΕΑΠ. Εργάζομαι στη δημόσια εκπαίδευση από το 2001 ως νηπιαγωγός. Η αγάπη μου για τα παιδιά με οδήγησε να παρακολουθήσω το Εργαστήριο Συγγραφής των εκδόσεων Αλάτι  με συντονίστρια την κ. Γιώτα Κοτσαύτη ώστε να βρω τρόπους έκφρασης και δημιουργίας που θα με βοηθήσουν στη δουλειά μου αλλά θα με ωφελήσουν και σαν άνθρωπο γενικότερα.