Η βασίλισσα του χιονιού

Κάποτε, στο χιονόλευκο βασίλειο της Τουρτουρίας, ζούσε ο βασιλιάς Ξεπαγασμένος με τη βασίλισσα Κρυσταλλιανή. Στο αφρόχιονο της στέγης του παλατιού τους στραφτάλιζαν τις νύχτες του φεγγαριού ασημένιες λαμπηδόνες και  φαινόταν γιορτινό όλο το χρόνο.

Ο βασιλιάς Ξεπαγιασμένος ήταν τεμπελάκος και του άρεσε να ζωγραφίζει με το δάχτυλο, πάνω στη κρύα πάχνη των τζαμιών. Ζωγράφιζε ζώα και πουλιά, λουλούδια και παράξενα ξωτικά.

Η Χιονοβασίλισσα  Κρυσταλλιανή  ήταν πολύ δραστήρια, γι’ αυτό  ο βασιλιάς της έδωσε το θρόνο και κυβερνούσε  εκείνη τη χώρα της Τουρτουρίας.

Ήταν καλόκαρδη βασίλισσα κι αγαπούσε  να γλιστράει  με έλκηθρο σε βουνοπλαγιές και παγωμένες λίμνες. Ήξερε καλά τους κινδύνους που κρύβει η απαλότητα της χιονένιας απεραντοσύνης γι’ αυτό φοβότανε πολύ τους τρομακτικούς θορύβους που ακούγονταν από το γκρέμισμα των παγόβουνων στον ωκεανό και τ’ ανατριχιαστικά  ραγίσματα της πηγμένης λιμνοθάλασσας. Μα πιο πολύ φοβόταν τη θερμοκρασία των ανθρώπων. Το άγγιγμά του  έκανε στο φόρεμά της τρυπούλες που έσταζαν χιονόνερο. Καταστροφή!  Γι’ αυτό απέφευγε ακόμα και τα παιδιά.

Αγαπούσε όμως τα πουλιά και όλα τα ζώα της Τουρτουρίας. Στις περιπλανήσεις της είχε σώσει πολλά λευκά αρκουδάκια απ’ τα νεροπήγαδα των παγωμένων λιμνών. Είχε σώσει πολλά ζευγάρια κύκνων με τα κυκνάκια τους και πολλά ελαφάκια που βούλιαζαν στη χιονοθύελλα. Κι είχε ξεθάψει απ’ το χιόνι σωρούς από βατόμουρα  και καρπούς, μανιτάρια και βρύα για όλα τα πεινασμένα ζωάκια  των  κατάλευκων δασών.

Μια μέρα την πλησίασε η χρυσοπράσινη πάπια, η αρχηγός της λίμνης, και της είπε πως ένα παγόβουνο ταξιδεύει στον ωκεανό κι έχουν παγιδευτεί πάνω του πολλά  ζώα της Τουρτουρίας.  Η Βασίλισσα Κρυσταλλιανή στεναχωρήθηκε πολύ. Αποφάσισε να πάει να συμβουλευτεί τον σοφό Γέρο- Χειμώνα.

 -Τι φοβάσαι, και στεναχωριέσαι; της είπε εκείνος. Η καρδιά σου είναι αστρονιφάδα αγάπης και καλοσύνης.  Τέτοια καρδιά ούτε λιώνει, ούτε παγώνει, ούτε καίγεται.

Να πας να βρεις τους ανθρώπους. Μαζί τους θα σώσεις το βασίλειο της Τουρτουρίας. Εγώ γέρασα. Η παγωμένη μου ανάσα πνίγεται στους καπνούς και τα φουγάρα που ξεφυσάνε στις πολιτείες του κόσμου.

Η χιονοβασίλισσα έστειλε μήνυμα στο βασιλιά Ξεπαγιασμένο μ’ ένα νεροπερίστερο κι έτρεξε γλιστρώντας στην κοντινότερη πόλη. Το έλκηθρό της άραξε με φόρα στην άκρη της θάλασσας. Ήταν τόσο λεπτεπίλεπτη κι ανάλαφρη που ο θαλασσινός αέρας τη λυπήθηκε και τη σήκωσε στην πλάτη του. Την πέρασε πάνω από σπίτια και πλατείες, λιμάνια, και στρατώνες, σχολεία κι εκκλησιές. Όλοι οι άνθρωποι την είδαν να αιωρείται στον άνεμο και άκουσαν τη σπαραχτική φωνή της.

 -Σώστε τα ζώα της Τουρτουρίας στο παγόβουνο! Σώστε τη Γη απ’ τη φωτιά και τους καπνούς! Φώναξε - φώναξε, ώσπου άρχισε να λιώνει. Η πρώτη σταγόνα έγινε ρυάκι και κύλισε ως το μεγάλο δέντρο, στη μέση της κεντρικής  πλατείας. Έμεινε μόνο η καρδιά της, η αστρονιφάδα. Ο αέρας την απόθεσε μαλακά στη διχάλα του δέντρου. Οι άνθρωποι της πόλης λυπήθηκαν πολύ για την όμορφη χιονοβασίλισσά τους κι έστησαν  το άγαλμά της στη σκιά του δέντρου. Ο γλύπτης που την έφτιαξε τοποθέτησε τη  νιφάδα καρδιά της, σαν κόσμημα, κατάστηθα. Από τότε κάθε χρόνο, για να την τιμήσουν, οργανώνουν μεγάλη πορεία με συνθήματα, τραγούδια και τυμπανοκρουσίες, Για τη βασίλισσά τους, που έλιωσε για τη σωτηρία της Γης, και των πλασμάτων της. Στα λάβαρα που κρατάει ο λαός της Τουρτουρίας εκείνη τη μέρα είναι ζωγραφισμένη η μορφή και η αθάνατη νιφάδα καρδιά της Χιονοβασίλισσας  Κρυσταλλιανής.

Λένε πως ο βασιλιάς Ξεπαγιασμένος έμεινε να ζωγραφίζει στην πάχνη των τζαμιών τη νεροτσουλίθρα της δικής του μοίρας. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία, του νερού και του χιονιού, που θα την πούμε άλλη φορά...

Έλσα Χίου 

... 

H Έλσα Xίου κατάγεται από τη Σάμο. Zει μόνιμα στο νησί και ασχολείται με τη δημοσιογραφία, το ραδιόφωνο και τη λογοτεχνία. Κείμενά της περιλαμβάνονται σε ανθολογίες και λογοτεχνικά περιοδικά. Έχει πάρει πολλαπλά βραβεία για το λογοτεχνικό της έργο. Η νενέ η Σμυρνιά, το πρώτο της μυθιστόρημα, έχει βραβευτεί με το βραβείο IΠEKTΣI.

 Η ιστορία γράφτηκε για την παραμυθοκαρτέλα της βασίλισσας του Χιονιού:

http://enakeimenomiaeikona.blogspot.com/2019/12/blog-post_21.html