Η Βροντή κι η Αστραπή

Στα πολύ παλιά τα χρόνια η Βροντή και η Αστραπή ζούσαν στη γη και ήταν άνθρωποι. Καμιά όμως από τις δυο τους δεν ήταν ιδιαίτερα αγαπητή στους άλλους. Ειδικά η Αστραπή έψαχνε συνεχώς για παρεξήγηση και ήταν έτοιμη με το παραμικρό να ριχτεί σε οτιδήποτε. Όταν θύμωνε ορμούσε και έκαιγε ό,τι έβρισκε μπροστά της: καλύβες, θάμνους, δέντρα. Συχνά έκαιγε τις σοδειές και, καμιά φορά, μπορούσε να σκοτώσει άλλους ανθρώπους ή ζώα. Η μητέρα της προσπαθούσε να τη συγκρατήσει, γι’ αυτό, μόλις την έβλεπε να θυμώνει, της έβαζε τέτοιες αγριοφωνάρες, που σειόταν ο κόσμος.

Όπως ήταν φυσικό οι γείτονες δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένοι, ούτε με τον θυμό της Αστραπής, ούτε με τις φωνές της Βροντής, γι’ αυτό κατέφυγαν στον βασιλιά διαμαρτυρόμενοι. Αυτός αποφάσισε να τις απομονώσει στην άκρη ενός χωριού για να μην έχουν πολλές επαφές με τους άλλους ανθρώπους. Αλλά δυστυχώς αυτό δεν βοήθησε πολύ. Η Αστραπή, όπου συναντούσε κάποιον, του ριχνόταν κι ήταν πολύ αργά όταν η μητέρα της της έβαζε τις φωνές.

Οι χωρικοί ξαναπήγαν στον βασιλιά κι αυτός αποφάσισε αυτή τη φορά να διώξει τους ταραχοποιούς από το χωριό και να τους εξορίσει σε μια απόμακρη θαμνώδη περιοχή. 

Όποιος νόμισε ότι αυτό ήταν λύση, γελάστηκε. Η Αστραπή, την πρώτη κιόλας μέρα, έβαλε φωτιά στους θάμνους και, επειδή ήταν περίοδος με μεγάλη ξηρασία, η πυρκαγιά σύντομα έλαβε μεγάλες διαστάσεις, έκαψε ζώα, και μερικές απομονωμένες καλύβες. Η Βροντή και πάλι έβαλε τις φωνές στην κόρη της, αλλά, ως συνήθως, οι συμβουλές της ήρθαν πολύ αργά και το κακό είχε γίνει.

Οι χωρικοί ξαναπήγαν στον βασιλιά και αυτή τη φορά ήταν αποφασισμένοι να ζητήσουν να ληφθούν πολύ δραστικά μέτρα. Ο βασιλιάς κάλεσε τους σοφότερους συμβούλους τους και, μετά από πολλές συζητήσεις, αποφασίστηκε να διώξουν την Αστραπή και τη Βροντή από τη γη. Τις εξόρισαν στον ουρανό για να ησυχάσουν οι άνθρωποι και τα ζώα. 

Με την απόφαση αυτή είναι αλήθεια ότι το κακό μειώθηκε πάρα πολύ, αλλά και τώρα καμιά φορά, όταν η Αστραπή είναι στα μεγάλα νεύρα της, μπορεί να στείλει φωτιά στη γη. Και σε λίγο ακούγεται η φωνή της μητέρας της, της Βροντής, που προσπαθεί να συγκρατήσει τη θεότρελη κόρη της.

(Νιγηρία)

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΓΓΟΥΤΑΣ, Η Σοφία των Λαών, εκδόσεις Σαΐτα (υπό έκδοση)

…

Κάθε βδομάδα η Γιώτα Κοτσαύτη επιλέγει ένα κείμενο παιδικής λογοτεχνίας (παραμύθι ή ποίημα), διήγημα ή αποσπάσματα από βιβλία αγαπημένων λογοτεχνών.

Από τον Δεκέμβριο του 2014 φιλοξενούνται στη στήλη και ανέκδοτα κείμενα νέων δημιουργών.

Ένας εικονογράφος ή ζωγράφος καλείται να κάνει μία εικόνα με βάση το κείμενο που θα αναλάβει.

Περιμένουμε τις εικόνες, τις προτάσεις, αλλά και τις ιστορίες σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση yotakotsafti1@yahoo.gr

…

Τη εικόνα έκανε η Όλγα Μάντζου.

Η Όλγα έχει σπουδάσει αρχιτεκτονική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (2007).

Εργάζεται ως αρχιτέκτονας από το 2005 μέχρι και σήμερα. 

Με την τέχνη ασχολείται από τα σχολικά της χρόνια, καθώς είχε παρακολουθήσει μαθήματα ζωγραφικής και έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής. 

Το στυλ ζωγραφικής της προκαλεί μια αίσθηση νοσταλγίας και διαχρονικής ομορφιάς. Ζει στην όμορφη πόλη της Θεσσαλονίκης. Ζωγραφίζει σε ένα μικρό στούντιο στο σπίτι όπου ζει με τον σύζυγό της.

Η σελίδας της Όλγας στο facebook: 

https://www.facebook.com/DesignStudio33

…

Με αγάπη από τη Φλώρινα,

Γιώτα Κοτσαύτη.

…

Η σελίδα της στήλης «Ένα κείμενο, μία εικόνα» στο facebook:

https://www.facebook.com/pages/%CE%88%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF-%CE%BC%CE%AF%CE%B1-%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B1/253798364810713?ref=bookmarks