Λουτσιάνο, ο κοκκινολαίμης

Σε ένα δάσος της Βρετανίας ζούσε ένα όμορφο και σπάνιο πουλί, ο κοκκινολαίμης.

Ο κοκκινολαίμης ήταν ένα στρουμπουλό πουλάκι, πολύ φιλικό με τους ανθρώπους και είχε μια ιδιαίτερη ικανότητα: να εμπνέει με το δυνατό και μελωδικό κελάηδημα καλές η κακές πράξεις ανάλογα με τον χαρακτήρα του καθενός. Γι' αυτό τον λόγο, λοιπόν, ήθελαν όλοι να τον βρούνε και να τον αιχμαλωτίσουν κοντά τους. Και πρώτη από όλους, φυσικά, η μάγισσα Φριντέλα…

Μια φορά και έναν καιρό ζούσε σε μια μικρή πόλη της Βρετανίας ένας βασιλιάς με την οικογένεια του.

Είχαν καταφέρει με τη γυναίκα του να αποκτήσουν μόνο ένα παιδάκι, ένα πανέμορφο αγοράκι που αργότερα θα γινόταν ο διάδοχος του θρόνου.

            Το μικρό αγόρι δεν είχε φίλους να παίζει και έτσι ζήτησε από τους γονείς του να του φέρουνε ένα πουλάκι για να του κάνει παρέα.

            Έχοντας μεγάλη αδυναμία στον γιο του, ο βασιλιάς πρόσταξε αμέσως τους ιππικούς του το επόμενο πρωί να ψάξουν να βρουν το ομορφότερο πουλί με την ωραιότερη φωνή και να το φέρουν στο παλάτι!

            Το βράδυ που πέσανε όλοι για ύπνο εμφανίστηκε στο μικρό πριγκιπόπουλο μια καλή νεράιδα και του είπε να πάει στο δάσος -εκεί θα έβρισκε ένα σπάνιο πουλί που το έλεγαν κοκκινολαίμη. Ενθουσιασμένο το αγόρι ξύπνησε το πρωί και πήγε τρέχοντας στον βασιλιά να του πει τα ευχάριστα νέα. Εκείνος, χωρίς καθυστέρηση, πήρε τον γιο του και μερικούς ακόλουθούς του και πήγαν αμέσως στο δάσος. Στον δρόμο τους συνάντησαν πολλά ζωάκια, πουλάκια, έντομα όμως κανείς δεν ήξερε να τους πει που είχε πάει ο κοκκινολαίμης. Το μικρό πριγκιπόπουλο δυσαρεστημένο είπε στον μπαμπά του να αποχωρήσουν και να ξαναπάνε την επόμενη μέρα. Tο ίδιο βράδυ εμφανίστηκε πάλι η καλή νεράιδα και του είπε πως ο κοκκινολαίμης είναι φυλακισμένος στον Πύργο της μάγισσας Φριντέλας, λίγο πιο έξω από το δάσος και πως έπρεπε να πάει να τον ελευθερώσει γιατί έχει και εκείνος ανάγκη την παρέα του.

            Έτσι και έγινε! Πρωί πρωί το πριγκιπόπουλο μαζί με τον βασιλιά και τους ακόλουθους ξεκινήσανε για την αναζήτησή του.

            Φτάνοντας έξω από το δάσος άκουσαν ένα θλιμμένο κελάηδημα. Nαι, ήταν ο κοκκινολαίμης, ο Λουτσιάνο όπως τον έλεγαν, τον οποίο η μάγισσα έριξε στα δίχτυα της με την ύπουλη γλυκύτητά της. Κατάφερε να τον αιχμαλωτίσει μόνο και μόνο για να της κελαηδά και να της δίνει έμπνευση για να κάνει τις κακές της πράξεις. 

Με θάρρος και επιβλητικότητα ο βασιλιάς και οι ακόλουθοι του εισέβαλαν στον Πύργο και ελευθέρωσαν τον Λουτσιάνο. Μαζί τους πήραν και την μάγισσα με σκοπό να τη φυλακίσουν στο παλάτι. Ο κοκκινολαίμης, από τη χαρά του που ελευθερώθηκε, δεν σταμάτησε να κελαηδά σε όλη τη διαδρομή. Και όχι μόνο. Έτσι, όλα πήγαν κατ' ευχήν. Η μάγισσα έμεινε για πάντα στο κελί του παλατιού και το πουλάκι κελαηδούσε κάθε μέρα στο μικρό πριγκιπόπουλο, με το οποίο είχαν γίνει πια δυο αχώριστοι φίλοι, βοηθώντας το να κάνει πάντα το καλό!

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΛΥΤΡΙΑΝΗ (ανέκδοτο κείμενο)   

Το κείμενο γράφτηκε με αφορμή την καρτέλα του Κοκκινολαίμη της παραμυθοτράπουλας «Φτιάξε ένα παραμύθι».