Τετάρτη 4 Μαρτίου 2020

Το φεγγάρι στο καρτέρι



Προχτές, βαθιά μεσάνυχτα, στου κήπου το παρτέρι
το φεγγαράκι κρύφτηκε, κάθισε στο καρτέρι.

Έστησε δίχτυα, ξόβεργες, να πιάσει το Μελτέμι
που τριγυρνούσε ολημερίς, σαν σβούρα, σαν ανέμη.

Μα εκεί που παραφύλαγε κι έκανε πυροφάνι,
τσάκωσε τον σκαντζόχοιρο να κλέβει το μποστάνι.

Όπως σφιχτά τον άδραξε, τρυπήθηκε απ’ τ’ αγκέλια
κι η κουκουβάγια στη σκεπή έσκασε από τα γέλια.

Από τη φούρκα την πολλή σκόνταψε στο μαγκάνι,
το παραγάδι μάζεψε κι έφυγε μάνι μάνι.

Δρασκέλισε τον φράχτη μας, τις κότες και την κλώσσα,
το σκιάχτρο μας αντάμωσε και του ‘βγαλε τη γλώσσα.

Και στο πεζούλι ως κάθισε, ανάσα για να πάρει,
τον γρύλλο, την τριζόναινα, σήκωσε στο ποδάρι.

Μπήκε και στην αλάνα μας, να παίξει, λέει, μια στάλα
κι ολονυχτίς -τα μάθατε;- κουτούλαγε την μπάλα.

Ύστερα μέσα στο σχολειό, γράμματα για να μάθει,
να δασκαλεύει τ άστρια, να γράφει δίχως λάθη.

Μα πέφτοντας στον έλεγχο, που μου γεννάει σκοτούρες,
απλόχερα τον γέμισε χρυσές μηδενικούρες.

Με το αστέρι της αυγής, πριν έβγει ο ήλιος πάλι,
της στράτας τον κατήφορο επήρε αγάλι -αγάλι.

Κι απ’ τα περβόλια ως πέρναγε, μες στη φραγή πηδάει
κι έκλεψε μόσχους αγκαλιές της μάνας του να πάει...



(Από την ποιητική συλλογή «Οι σκανταλιές του ήλιου»,

η οποία τιμήθηκε με έπαινο το 1990.)

ΝΙΤΣΑ ΚΙΑΣΣΟΥ


Γεννήθηκα το 1962 στον Όρμο Μαραθοκάμπου της Σάμου και ζω πάντα εκεί. Εμφανίστηκα στον χώρο της λογοτεχνίας το 1990 μ’ ένα θεατρικό έργο για παιδιά που τιμήθηκε με το Β’ Κρατικό βραβείο. Στη συνέχεια βραβεύτηκα επίσης από τη ΓΛΣ για μια ποιητική συλλογή και δυο μυθιστορήματα. Συνεργάστηκα για πολλά χρόνια με τοπικές εφημερίδες και περιοδικά. Συνεχίζω να γράφω παραμύθια για παιδιά και ιστορίες για μεγάλους. Τα βιβλία μου κυκλοφορούν από τις εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ, ΨΥΧΟΓΙΟΥ KAI ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΥ.

Ζωγραφιά: Αθηνά Πετούλη


Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Για πες μας, πώς σου φάνηκε;