Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2016

Ο αλχημιστής



Κάποιος πάντρεψε την κόρη του με έναν συμπαθητικό, αλλά φαντασιόπληκτο νεαρό. Το ζευγάρι είχε ένα πρόβλημα: ο νεαρός σύζυγος ήταν αλχημιστής και πίστευε ότι θα μπορούσε να μετατρέψει σε χρυσάφι οποιαδήποτε φθηνή ουσία, ακόμα και το χώμα. Η νεαρή γυναίκα του πάλευε να τα βγάλει πέρα με τα έξοδα του σπιτιού αλλά αυτό δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Απελπισμένη είπε στον άντρα της ότι θα πρέπει να βρει κι αυτός κάποια δουλειά για να συμβάλει στα έξοδα του σπιτιού.

— Βρίσκομαι στα πρόθυρα της πιο συγκλονιστικής ανακάλυψης, της απάντησε αυτός. Όπου να ‘ναι θα καταφέρω να μετατρέπω σε χρυσάφι το χώμα και θα έχεις τόσα χρήματα, όσα δεν είχες ονειρευτεί ποτέ!

Η γυναίκα αναγκάστηκε να μιλήσει στον πατέρα της για το πρόβλημά της κι εκείνος, μετά από την πρώτη έκπληξη, της ζήτησε να φέρει την άλλη μέρα μαζί της και τον άντρα της.

Ο τελευταίος δεν είχε και πολλή διάθεση να δει τον πεθερό του, όχι γιατί δεν τον συμπαθούσε, αλλά γιατί φοβόταν ότι θα του έκανε διάλεξη.

Οι φόβοι του αποδείχτηκαν χωρίς καθόλου βάση.

— Κι εγώ στην ηλικία σου ήμουν αλχημιστής, ομολόγησε ο πεθερός του. 

Και, μια και βρήκαν κοινά ενδιαφέροντα, άρχισαν να συζητούν με τις ώρες για την αλχημεία.

— Από ό,τι βλέπω είσαι κι εσύ κοντά στην τελική ανακάλυψη, όπως κι εγώ όταν ήμουν στην ηλικία σου. Λείπει όμως ακόμα ένα στοιχείο, που ούτε εγώ το ήξερα τότε, αλλά που το ανακάλυψα μόλις τελευταία. Δυστυχώς είμαι γέρος πια για να επιχειρήσω το τελικό πείραμα.

— Εγώ όμως είμαι νέος και μπορώ να σε βοηθήσω, πατέρα, είπε με ενδιαφέρον ο νέος.

— Χμ, ίσως να μπορείς, αλλά πρέπει να σου πω ότι θα χρειαστεί αρκετή προσπάθεια και υπομονή. Και γυρίζοντας προς τον νέο, για να μην ακούσει ούτε η κόρη του το μεγάλο μυστικό, του λέει κρυφά στο αυτί:

— Το μυστικό στοιχείο που απαιτείται είναι η ασημί σκόνη που υπάρχει στο κάτω μέρος του μπανανόφυλλου. Ασφαλώς υπάρχει και η σχετική μαγεία, μια και χωρίς μαγεία δεν υπάρχει αλχημεία: πρέπει τις μπανανιές να τις φυτέψει και να τις περιποιείται αυτός που θα κάνει το πείραμα. Μόλις μεγαλώσουν τα δέντρα, η ασημί σκόνη γίνεται μαγική και μπορεί να μετατρέψει το χώμα σε χρυσάφι.

— Πόση σκόνη χρειαζόμαστε; ρώτησε ο νέος.

— Δυο κιλά, απάντησε ο πεθερός του.

— Τόσο πολύ; Για να μαζευτεί τόση σκόνη χρειάζονται (έκανε έναν γρήγορα υπολογισμό γιατί ήταν έμπειρος στα μαθηματικά) εκατοντάδες μπανανιές και αρκετά χρόνια.

— Αυτό είναι αλήθεια, είπε ο γέρος. Αυτός είναι ο λόγος που έχω εγκαταλείψει ο ίδιος το πείραμα.

— Μην ανησυχείς, τον καθησύχασε ο νέος. Εγώ θα αναλάβω τα δέντρα.

Ο πεθερός πραγματικά βοήθησε τον νέο. Του έδωσε χρήματα για να αγοράσει όσα δενδρύλλια χρειάζονταν. Τα φύτεψε ο ίδιος ο νέος, κάνοντας την ίδια στιγμή τα ξόρκια που του είχε πει ο πεθερός του. Όταν μεγάλωσαν τα δέντρα, πήγε ο ίδιος και μάζεψε την ασημί σκόνη των φύλλων. Χρειάστηκε να πάρει κι άλλα χρήματα από τον πεθερό του και να αγοράσει ακόμα περισσότερα χωράφια, ώστε να μαζέψει τη σκόνη που απαιτούσε το πείραμα. Πέρασαν αρκετά χρόνια, αλλά τελικά κατόρθωσε να συγκεντρώσει τα δυο κιλά της μαγικής σκόνης. Τότε, συνεπαρμένος από την αναμονή της μεγάλης στιγμής, πήγε και βρήκε τον πεθερό του:

— Έχουμε τη μαγική σκόνη που χρειαζόμαστε!

— Θαυμάσια, έκανε εκείνος. Τώρα θα σου δείξω πώς με τη σκόνη αυτή το χώμα μετατρέπεται σε χρυσάφι (λέγοντας αυτά άδειασε τη σκόνη σε ένα τραπέζι και δίπλα της ίση ποσότητας χώματος). Θα χρειαστούμε όμως βοήθεια γι’ αυτό φώναξε τη γυναίκα σου να έρθει. 

Παραξενεμένος ο νέος έκανε αυτό που του ζήτησε ο πεθερός του. Σε λίγο η γυναίκα του ήταν μαζί τους.

— Κόρη μου, όσο καιρό ο άντρας σου μάζευε την ασημί σκόνη, εσύ τι έκανες τις μπανάνες;

— Τις πουλούσα ασφαλώς, απάντησε αυτή. Πώς αλλιώς θα ζούσαμε;

— Ωραία. Σου έμειναν καθόλου χρήματα μετά από τα έξοδα του σπιτιού;

— Πώς δεν έμεναν με τόσες πολλές μπανανιές που είχαμε!

— Μπορώ να τα δω; ρώτησε ο πατέρας της.

— Βεβαίως, μια στιγμή, είπε εκείνη.

Σε λίγο γύρισε κρατώντας πέντε πουγκιά. Ο γέρος άδειασε τα πουγκιά στο τραπέζι δίπλα στο χώμα και σχηματίστηκε ένας σωρός από χρυσά νομίσματα.

— Εδώ έχουμε τη μαγική σκόνη, εξήγησε στον γαμπρό του. Η σκόνη αυτή μπορεί με κατάλληλη επεξεργασία του χώματος (έδειξε τον σωρό του χώματος) να το μετατρέψει σε χρυσάφι (έδειξε το χρυσάφι). Κατάφερες λοιπόν, με τη βοήθεια και της γυναίκας σου ασφαλώς, να υλοποιήσεις το όνειρο κάθε αλχημιστή που είναι να μετατρέψει το χώμα σε χρυσάφι!

(Μιανμάρ, πρώην Βιρμανία)    

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΓΓΟΥΤΑΣ, Η Σοφία των Λαών, εκδόσεις Σαΐτα.


Η Γιώτα Κοτσαύτη επιλέγει ένα κείμενο παιδικής λογοτεχνίας (παραμύθι ή ποίημα), διήγημα ή αποσπάσματα από βιβλία αγαπημένων λογοτεχνών.

Ένας εικονογράφος ή ζωγράφος καλείται να κάνει μία εικόνα με βάση το κείμενο που θα αναλάβει.

Περιμένουμε τις εικόνες, τις προτάσεις, αλλά και τις ιστορίες σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση yotakotsafti1@yahoo.gr
Την εικόνα έκανε η Εμμανουέλα Κακαβιά.


Η Εμμανουέλα Κακαβιά είναι κάτοικος Αθηνών, έγγαμος με δύο παιδιά. Έχει ολοκληρώσει τρεις εργαστηριακές σχολές Βυζαντινής τέχνης, καθώς και μαθήματα ελεύθερου σχεδίου. Εισήχθη στην Α.Σ.Κ.Τ. Τήνου το 2004 για να μην την τελειώσει ποτέ. Έχει κρατικό πτυχίο Σκηνοθεσίας και σπουδάζει Ελληνικό πολιτισμό στο Ανοικτό πανεπιστήμιο της Κύπρου. Επαγγελματικά έχει δουλέψει κάποια χρόνια στην ΕΡΤ, φιλοτεχνεί εικόνες βυζαντινής τεχνοτροπίας για ιδιώτες και εικονογραφεί παραμύθια για παιδιά και μεγάλους. 
 
Ηλεκτρονική διεύθυνση: manoykaki@yahoo.gr
Με αγάπη από τη Φλώρινα,
Γιώτα Κοτσαύτη.

Η σελίδα του «Ένα κείμενο, μία εικόνα» στο facebook:







Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Για πες μας, πώς σου φάνηκε;