Ο Γιώργος ήρθε σήμερα
στο σχολείο κρατώντας ένα πουά μπαλόνι. Η καλύτερή του φίλη, η Αγγελική, έτρεξε
αμέσως να τον χαιρετίσει. Μιλούσαν συχνά στο τηλέφωνο, όμως ολόκληρο καλοκαίρι
δεν κατάφεραν να συναντηθούν καθόλου. Εκείνος πέρασε τις διακοπές στο χωριό του,
εκείνη στη γιαγιά της, στο νησί. Ο σκύλος της Μαρίας, ο Μπόμπυ, βρέθηκε κοντά τους
γαβγίζοντας χαρούμενα.
-Έχω νέα, φώναξε το
κορίτσι από μακριά ακολουθώντας τον σκύλο.
-Τι νέα; αναρωτήθηκαν οι
φίλοι της. Η Μαρία ήταν μέσα σ’ όλα και μάθαινε πάντα πρώτη ό, τι καινούργιο
συνέβαινε.
Πριν προλάβει να τους φιλήσει
και να απαντήσει στην ερώτησή τους, πλησίασε και η Νεφέλη. Κρατούσε από το χέρι
ένα λεπτοκαμωμένο αγόρι.
-Από δω ο Χασάν. Θα
είναι στο τμήμα μας, είπε αφού χαιρετήθηκαν και ευχήθηκαν ο ένας στον άλλον
καλή σχολική χρονιά.
Μέσα σε λίγη ώρα ο
Χασάν, με τα σπαστά ελληνικά του, διηγήθηκε στα παιδιά την περιπέτεια της οικογένειάς του. Ότι αναγκάστηκαν να φύγουν από τη χώρα τους λόγω πολέμου. Το φουσκωτό με το οποίο ταξίδεψαν ήταν γεμάτο με
περισσότερους ανθρώπους από όσους μπορούσε να αντέξει. Λίγο πριν φτάσουν στη
Σάμο, κάποιος το ξεφούσκωσε. Αυτό το έκαναν συνήθως οι άντρες που τους μετέφεραν,
για να αναγκάσουν τις ελληνικές αρχές να τους βοηθήσουν. Ευτυχώς οι γονείς τους
ήξεραν κολύμπι και κατάφεραν να σωθούν και να τους σώσουν. Πολλοί συνταξιδιώτες
τους πνίγηκαν. Ήταν πολύ σκληρό… Τους είπε επίσης πως στο προηγούμενό του
σχολείο οι συμμαθητές του τον κορόιδευαν γιατί φορούσε παλιά ρούχα. Ως το τέλος
της χρονιάς δεν κατάφερε να κάνει κανέναν φίλο, παρόλο που προσπάθησε πολύ. Δεν
του έδωσαν την ευκαιρία να τους δείξει πως ήταν ταλέντο στο ποδόσφαιρο. Ούτε να
τους μιλήσει για την αδελφή του, τη Λεϊλά, που είχε τα πιο όμορφο μαύρα μάτια
του κόσμου και τραγουδούσε σαν καρδερίνα…
Ο Γιώργος, η Αγγελική,
η Μαρία και η Νεφέλη κοιτάχτηκαν αναμεταξύ τους. Υπήρχαν και στο σχολείο τους
παιδιά που φέρονταν όπως οι μαθητές από το παλιό σχολείο του Χασάν. Όμως φέτος
δεν θα τους επέτρεπαν να συνεχίσουν αυτό που έκαναν κάθε χρονιά. Φέτος θα
πήγαιναν στην τετάρτη τάξη. Δεν ήταν ούτε μικροί κι ανυπεράσπιστοι, ούτε
μεγάλοι που αδιαφορούν για τους άλλους.
Όταν χτύπησε το
κουδούνι, οι τέσσερις φίλοι έβαλαν στη μέση τον Χασάν και αγκαλιάστηκαν.
«Καλή σχολική χρονιά
γεμάτη αγάπη!» είπαν με μια φωνή και η ευχή τους ακούστηκε σαν υπόσχεση.
Μία υπόσχεση προς τον
νέο τους φίλο που δεν θα άφηναν να τον πειράξει κανείς. Και αυτόν και όποιο
άλλο παιδί χρειαζόταν τη φιλία και τη συμπαράστασή τους…
ΓΙΩΤΑ ΚΟΤΣΑΥΤΗ (ανέκδοτο κείμενο)
…
Το κείμενο είχε ως
αφορμή την εικόνα της Αθηνάς Πετούλη.
Η σελίδα της Αθηνάς στο
facebook:
…
Με αγάπη από τη
Φλώρινα,
Γιώτα Κοτσαύτη.
…
Η σελίδα της στήλης
«Ένα κείμενο, μία εικόνα» στο facebook:
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Για πες μας, πώς σου φάνηκε;