Οι ώρες περνούν. Ο
ήλιος χαμηλώνει. Το γεράκι πια δε βιγλίζει, κι η σαλαμάντρα έκλεισε τον κύκλο
στην ιστορία του ύψους. Την πρώτη μέρα που γεννήθηκε κάτω από ένα ζεστό βράχο,
στα Κιμιντένια, η μητέρα της -η μεγάλη σαλαμάντρα- της είπε: «Μάθε να μην κοιτάζεις
ψηλά, να μην ονειρεύεσαι. Να κοιτάζεις πάντα στη γη. Η γη είναι η μοίρα μας».
«Γιατί μου το ‘πε;» συλλογίστηκε μόνη της η μικρή σαλαμάντρα. «Οι σαλαμάντρες,
λοιπόν, δεν μπορούν να ονειρεύουνται; Είναι πλάσματα που μόνο σέρνουνται, κι
έτσι θα μείνουν πάντα;». Ωστόσο, να που ήρθε σήμερα η ώρα της. Κι η μικρή
σαλαμάντρα τέλειωσε την ιστορία της ψηλά, πάμφωτη από ήλιο κι από γαλάζιο
χρώμα, γράφοντας μια γραμμή που σπάραζε ενώ ανέβαινε κρεμασμένη στο στόμα του
γερακιού. Να λοιπόν που και για τα πλάσματα που σέρνουνται υπάρχει κάποτε η
ελπίδα, υπάρχει έξω απ’ τη θέλησή τους, στις δυνάμεις του ύψους.
ΗΛΙΑΣ
ΒΕΝΕΖΗΣ
(Απόσπασμα
από την Αιολική Γη)
…
Η Γιώτα Κοτσαύτη
επιλέγει κείμενα παιδικής λογοτεχνίας (παραμύθια ή ποιήματα), διηγήματα ή
αποσπάσματα από βιβλία αγαπημένων λογοτεχνών.
Ένας εικονογράφος ή
ζωγράφος καλείται να κάνει μία εικόνα με βάση το κείμενο που θα αναλάβει.
Περιμένουμε τις
εικόνες, τις προτάσεις, αλλά και τις ιστορίες σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση yotakotsafti1@yahoo.gr
…
Την εικόνα έκανε η Νάντια.
Η Νάντια είναι 12 ετών
και είναι μαθήτρια.
…
Με αγάπη από τη
Φλώρινα,
Γιώτα Κοτσαύτη.
…
Η σελίδα του «Ένα
κείμενο, μία εικόνα» στο facebook:
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Για πες μας, πώς σου φάνηκε;