Χρυσηίδα, μια διαφορετική πυγολαμπίδα

Η Χρυσηίδα είναι μια μικρή πυγολαμπίδα. Μια πυγολαμπίδα διαφορετική από τις άλλες. Μια πυγολαμπίδα που δε φέγγει το βράδυ σαν τις υπόλοιπες πυγολαμπίδες. Η μικρή Χρυσηίδα γεννήθηκε χωρίς το φως να τρέχει στο κορμί της. Οι γονείς της την αγκαλιάζουν και την παρηγορούν. Της λένε πως μπορεί κανείς να ζει και χωρίς να λάμπει στο σκοτάδι. Μα αυτή στέκεται λυπημένη και στεναχωρημένη που δεν μπορεί να κάνει ότι οι υπόλοιπες. 

Τα βράδια πετά και κρύβεται πίσω από τους θάμνους παρακολουθώντας και θαυμάζοντας τις άλλες πυγολαμπίδες που πετούν λάμποντας μέσα στη νύχτα.

-Τι όμορφα που φεγγοβολούν, ψιθυρίζει ένα βράδυ κρυμμένη πίσω από ένα δέντρο.

-Γιατί δεν παίζεις μαζί τους; άκουσε μια φωνή πάνω από το δέντρο. Κοιτάζει ψηλά και βλέπει ένα μικρό τριζόνι να της μιλά.

-Γιατί εγώ είμαι διαφορετική. Δεν μπορώ να λάμπω στο σκοτάδι! είπε η Χρυσηίδα κι ένα δάκρυ κύλησε από τα μάτια της.

Το τριζόνι χοροπήδησε κοντά της και της είπε τρυφερά:

-Είμαι η Ιζόλδη, συστήθηκε το τριζόνι. Κι ο ουρανός είναι μαύρος και σκοτεινός μα τ' αστέρια και το φεγγάρι δε μπορούν χωρίς αυτόν. Τον αγαπούν γιατί τους κρατά ψηλά και χωρίς αυτόν δε θα έλαμπαν. Ο καθένας μας έχει άλλα χαρίσματα. Κι εγώ δε λάμπω αλλά κανείς δε μπορεί να σταματήσει το τραγούδι μου τη νύχτα. Αν κάνεις την αρχή και παίξεις θα δεις πως οι άλλες πυγολαμπίδες μπορούν να γίνουν φίλες σου.  

          

-Μα αν με κοροϊδέψουν; Τι παιχνίδι μπορώ να παίξω εγώ;

-Το κρυφτό! Για σκέψου ότι χωρίς φως θα είναι πολύ δύσκολο να σε βρουν.

Η Χρυσηίδα κοίταξε την Ιζόλδη παραξενεμένη. Δεν της φαινόταν άσχημη η ιδέα της αλλά και πάλι ένιωθε διστακτική.

 Τότε η Ιζόλδη έκανε ένα τεράστιο πήδο κι ανέβηκε πάνω σ' ένα δέντρο. Έβαλε τη πιο δυνατή μελωδική φωνή της κι άρχισε να τραγουδά. Ένα τραγούδι για μια μικρή πυγολαμπίδα που ήξερε να κρύβεται καλύτερα κι από το φεγγάρι πίσω από τα σύννεφα, καλύτερα κι από τη κουκουβάγια στα κλαδιά των δέντρων... Οι πυγολαμπίδες μαγεμένες από το τραγούδι της μαζεύτηκαν τριγύρω της για να την ακούσουν. Η Ιζόλδη τελείωσε το τραγούδι και ύστερα τη ρώτησαν ποια ήταν αυτή η πυγολαμπίδα.

-Είναι δίπλα μου και την λένε Χρυσηίδα. Δε λάμπει μα κρύβει ένα κομμάτι χρυσάφι στη καρδιά της. Ξέρει καταπληκτικό κρυφτό. Να παίξει μαζί σας;

Οι πυγολαμπίδες την κύκλωσαν κι αφού την κοίταξαν για λίγο παράξενα της είπαν να παίξει μαζί τους.

Η Χρυσηίδα ήταν πράγματι η καλύτερη στο κρυφτό. Κανείς δε μπορούσε να τη βρει. Βοηθούσε όμως και τις άλλες πυγολαμπίδες να βρουν τις καλύτερες κρυψώνες. Μέσα σε κουφάλες δέντρων, πίσω από γυαλιστερούς βράχους... Κι όταν έβγαιναν από τις κρυψώνες όλες μαζί γελούσαν δυνατά. Το παιχνίδι μαζί της, με το φως και τις σκιές, άρεσε τόσο πολύ στις άλλες πυγολαμπίδες. 

Η Χρυσηίδα ένιωθε χαρούμενη κι ευτυχισμένη. Ήταν το πιο όμορφο βράδυ της. Από τότε όλα τα βράδια τα περνούσε με γέλια και χαρά. Όλες  ήθελαν να παίζουν μαζί της γιατί σκεφτόταν τα πιο όμορφα παιχνίδια. Η Ιζόλδη τους τραγουδούσε κάθε βράδυ τραγούδια. Τραγούδια για την αγάπη και τη φιλία, για τη νύχτα και τ' αστέρια που αγαπούσαν το σκοτεινό μαύρο ουρανό. Η Χρυσηίδα έμαθε πως μπορεί να μην είχε το λαμπερό φως των πυγολαμπίδων αλλά είχε μια λαμπερή καρδιά που τη πρόσφερε στους φίλους της με αγάπη.

ΕΛΕΝΑ ΓΛΩΣΣΙΩΤΗ (ανέκδοτο κείμενο)

…

Κάθε βδομάδα η νηπιαγωγός-συγγραφέας Γιώτα Κοτσαύτη επιλέγει ένα κείμενο παιδικής λογοτεχνίας (παραμύθι ή ποίημα), διήγημα ή αποσπάσματα από βιβλία αγαπημένων λογοτεχνών.

Από τον Δεκέμβριο του 2014 φιλοξενούνται στη στήλη και ανέκδοτα κείμενα νέων δημιουργών.

Ένας εικονογράφος ή ζωγράφος καλείται να κάνει μία εικόνα με βάση το κείμενο που θα αναλάβει.

Περιμένουμε τις εικόνες, τις προτάσεις, αλλά και τις ιστορίες σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση yotakotsafti1@yahoo.gr

…

Τη σημερινή εικόνα έκανε η Αθηνά Πετούλη.

Γεννήθηκα στην Κόρινθο, μεγάλωσα και σπούδασα στην Αθήνα, όπου παρακολούθησα μαθήματα σχεδίου (γραμμικό-ελεύθερο) και ζωγραφικής. Διαμένω μόνιμα στο νησί της Σάμου με τον σύζυγο και τα τρία παιδιά μας. Σε εικαστικό εργαστήρι στο νησί συνέχισα τη σπουδή στο χρώμα, σε υλικά και μικτές τεχνικές . Ασχολούμαι με τη ζωγραφική (ελαιογραφίες, ακουαρέλες, ακρυλικά, έργα για παιδικά δωμάτια, τοιχογραφίες), τη φωτογραφία, την εικονογράφηση παιδικών βιβλίων και την εκμάθηση ζωγραφικής σε παιδιά. Έχω λάβει μέρος σε πολλές εκθέσεις ζωγραφικής και φωτογραφίας κι έχω εικονογραφήσει παραμύθια για παιδιά προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας, με πιο πρόσφατα το «Καλημέρα ήλιε» της νηπιαγωγού Ευφροσύνης Σπυροπούλου, «Ο Κόα και το μεγάλο του δώρο» της Αθηνάς Βουδούρη, καθώς επίσης και μια συλλογή ποιημάτων για παιδιά Δημοτικού της νηπιαγωγού Γιώτας Κοτσαύτη, η οποία τιμήθηκε τον Δεκέμβριο του 2014 με την μοναδική διάκριση στην κατηγορία της ποίησης στον 59ο διαγωνισμό της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς. Η εικαστική προσέγγιση ενός παραμυθιού, κειμένου ή ποιήματος με γοητεύει. Η ζωγραφική είναι για μένα ένα παιχνίδι με τα χρώματα και το φως κι έχω φυλάξει μέσα μου ένα κομμάτι παιδικότητας που με οδηγεί δημιουργικά.

Η σελίδα της Αθηνάς στο facebook:

https://www.facebook.com/pages/Athina-Petouli-illustration-paintings-for-kids/629966553779944?pnref=story

…

Το κείμενο έγραψε η Έλενα Γλωσσιώτη.

Η Έλενα Γλωσιώτη γεννήθηκε στη Χαλκίδα. Εκτός από τη γενέτειρά της μεγάλωσε στη Γερμανία και σ' ένα χωριό της Εύβοιας. Με έντονα και διαφορετικά βιώματα και πολλά βιβλία, με φαντασία κι όνειρα σκιαγραφήθηκε ο χαρακτήρας της. Σπούδασε Μαιευτική στην Αθήνα και επέστρεψε στη Χαλκίδα όπου παντρεύτηκε κι απόκτησε τέσσερα παιδιά. Το 2014 βραβεύτηκε από τη Γυναικεία Λογτεχνική Συντροφιά για το παραμύθι της "Ο βοσκός της θάλασσας και η Αφρομαλλούσα". Από τις εκδόσεις Θίνες κυκλοφορεί ένα νεανικό-εφηβικό βιβλίο, με τίτλο "Ο Φύλλος".        

…

Με αγάπη από τη Φλώρινα,

Γιώτα Κοτσαύτη.

…

Η σελίδα της στήλης «Ένα κείμενο, μία εικόνα» στο facebook:

https://www.facebook.com/pages/%CE%88%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF-%CE%BC%CE%AF%CE%B1-%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B1/253798364810713?ref=bookmarks