Κυριακή των Βαΐων

Βάγια, βάγια του βαγιού,

τρώμε ψάρι και χαψί

και την άλλη Κυριακή

τρώμε το παχύ τ’ αρνί.

Σήκω, νοικοκυρά,

να μας δώσεις πέντε αυγά,

πέντε κουλουράκια

και του Μάη λουλουδάκια.

Την πρώτη Κυριακή της Μεγάλης Εβδομάδας εορτάζεται η μεγάλη υποδοχή 
 

«μετά
βαΐων
και κλάδων»

 

που έγινε στον Χριστό στα Ιεροσόλυμα. Χιλιάδες άνθρωποι υποδέχτηκαν τον Ιησού -τον οποίο μετέφερε ένα γαϊδουράκι- στην είσοδο της πόλης, κουνώντας τα βάγια των φοινίκων.

Την Κυριακή αυτήν οι περισσότερες εκκλησίες στολίζονται με κλαδιά βαΐων (αλλού δάφνης, ιτιάς, μυρτιάς) και οι ιερωμένοι, μετά το πέρας της λειτουργίας, μοιράζουν στους πιστούς σταυρούς που έχουν κατασκευαστεί από τα εν λόγω φυτά. Τα παλαιότερα χρόνια έδιναν τους σταυρούς τα νιόπαντρα ζευγάρια της χρονιάς ή και μόνο οι νιόπαντρες γυναίκες, για το καλό του γάμου τους. Οι πιστοί τους τοποθετούν στα εικονίσματα ή σε εμφανή σημεία του σπιτιού, επειδή πιστεύουν πως έχουν δύναμη θεραπευτική και αποτρεπτική κάθε κακού.

Κατά τη λαϊκή πίστη, τα αειθαλή κλαδιά της βάγιας περικλείουν στο φύλλωμά τους και γονιμοποιό δύναμη, γι' αυτό και σε πολλές περιοχές συνηθίζουν να χτυπούν στη ράχη -με τα κλαριά που μοίρασε ο παπάς- τις νιόπαντρες της χρονιάς για να τους τη μεταδώσουν. Σύμφωνα πάντα με όσα ο λαός πιστεύει, τη γονιμοποιό δύναμη μεταδίδει η βάγια και στα ζώα και στα δέντρα και σε κάθε ον που γεννάει και καρπίζει. Γι' αυτό και χτυπούν τη ράχη των προβάτων με ένα κλαρί της ή το κρεμούν στα καρποκλάδια, δηλαδή στα καρποφόρα δέντρα, για να καρπίζουν. Την Κυριακή των Βαΐων, σύμφωνα με το έθιμο, οι πιστοί τρώνε ψάρι.

Γιολάντα Τσορώνη, Περιοδικό Παράθυρο στην εκπαίδευση του παιδιού, τεύχος 44, Μάρτιος-Απρίλιος 2007.