Ένα κείμενο, μία εικόνα: Το πρώτο φεγγάρι

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα μικρό ηλιογέννητο χωριό γεμάτο από χαμογελαστούς, αγαπημένους και ευτυχισμένους ανθρώπους.

Σε αυτό το μικρό χωριό ο Ήλιος δεν έφευγε ποτέ.

Ακόμα και την ώρα που οι άνθρωποι πήγαιναν να κοιμηθούν το φως έλουζε τα σπίτια τους. Δεν γνώριζαν το σκοτάδι.

Μια μέρα στο μικρό αυτό χωριό ήρθε ένας ξένος.

Άρχισε να καλεί τους κατοίκους να έρθουν να δουν «το φεγγάρι».

Όλοι οι κάτοικοι έτρεξαν... και άρχισαν να περιεργάζονται το μικρό κουτί που κρατούσε στα χέρια του.

Άρχισε να τους μιλά για το φεγγάρι και τους έλεγε για τη νύχτα, τη μητέρα του φεγγαριού που βγαίνουν στον ουρανό μαζί.

Μα οι κάτοικοι δεν ήξεραν τι είναι νύχτα και τον κοιτούσαν με απορία.

Ξαφνικά ανοίγει το κουτί. Μέσα ένα χάρτινο φεγγάρι, ένα στρογγυλό χάρτινο κατασκεύασμα. Για πρώτη φόρα οι κάτοικοι του Χωριού το έβλεπαν και απορούσαν.

Άρχισαν να συνομιλούν μεταξύ τους και να αναρωτιούνται…

Ο Ήλιος από ψηλά που τους κοιτούσε… δάκρυσε… το δάκρυ του καυτό έπεσε στην γη και έκαψε το χάρτινο φεγγάρι στο μικρό κουτί.

Οι κάτοικοι στενοχωρημένοι για την πράξη του Ήλιου άρχισαν να του φωνάζουν και να τον διώχνουν.

Πέρασαν μέρες και ο Ήλιος έμενε κρυμμένος πίσω από μεγάλα μαύρα σύννεφα.

Στο χωριό η μέρα έγινε νύχτα. Ένα μαύρο πέπλο είχε απλωθεί παντού.

Οι ηλιόλουστες μέρες πέρασαν… ξαφνικά ένας χωρικός έστρεψε τα μάτια του στον ουρανό και διέκρινε το «πρώτο φεγγάρι»... όμοιο με εκείνο που είχε ο ξένος στο κουτί μα πιο μεγάλο, πιο επιβλητικό, με ένα ασημένιο φως.

Σύντομα το είχε μάθει όλο το χωριό και όλοι έτρεχαν να το δουν.

Το κοιτούσαν με θαυμασμό αλλά ήταν τόσο μακριά που δεν μπορούσαν να το πιάσουν. Πέρασαν μήνες και το σκοτάδι στο χωριό είχε γίνει αφόρητο.

Οι καλοί κάτοικοι του χωριού άρχισαν να παρακαλούν τον Ήλιο να φανερωθεί.

Το φεγγάρι λυπημένο και αυτό μαζί με τη μητέρα του τη νύχτα παρακαλούσε τον Ήλιο να φωτίσει το χωριό και συμφωνούσε μαζί του την ημέρα να μένει κρυμμένο από τα μάτια των ανθρώπων.

Ο Ήλιος, που χαμογελούσε με τις καυτές αχτίνες του κάθε μέρα στους καλούς χωρικούς, μια μέρα πείσθηκε.

Με χάρη παρουσιάστηκε και όλοι οι κάτοικοι με το φως ευτυχισμένοι χαιρέτησαν.

Το φεγγάρι χαμογελούσε από μακριά και έδινε υπόσχεση: να έρχεται μια φορά τον μήνα φορώντας την αστραφτερή ασημένια φορεσιά του. Και εκείνοι, τη νύχτα να του λένε τα όνειρα τους, να τα παίρνει και να ταξιδεύει μαζί τους για άλλες μεγάλες χώρες μακρινές, να τα λέει σε άλλους ανθρώπους και, όταν επιστρέφει, να τους λέει τα όνειρα των άλλων ανθρώπων.

Οι κάτοικοι αποχαιρέτησαν το ασημένιο φεγγάρι.

Ο ήλιος άπλωσε για άλλη μια φόρα τις αχτίνες του φωτίζοντας το μικρό χωριό και οι κάτοικοι συνέχισαν να είναι αγαπημένοι και ευτυχισμένοι στο μικρό ηλιογέννητο χωριό τους.

ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΠΑΡΔΕΛΗ (ανέκδοτο κείμενο)

…

Κάθε βδομάδα η νηπιαγωγός-συγγραφέας Γιώτα Κοτσαύτη επιλέγει ένα κείμενο παιδικής λογοτεχνίας (παραμύθι ή ποίημα), διήγημα ή αποσπάσματα από βιβλία αγαπημένων λογοτεχνών.

Από τον Δεκέμβριο του 2014 φιλοξενούνται στη στήλη και ανέκδοτα κείμενα νέων δημιουργών.

Ένας εικονογράφος ή ζωγράφος καλείται να κάνει μία εικόνα με βάση το κείμενο που θα αναλάβει.

Περιμένουμε τις εικόνες, τις προτάσεις, αλλά και τις ιστορίες σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση yotakotsafti1@yahoo.gr

…

Τις σημερινές εικόνες έκανε η Αναστασία Παπαδοπούλου.

Η Αναστασία είναι απόφοιτος του Επαγγελματικού Λυκείου Πτολεμαΐδας (Ειδικότητα: Βοηθός Βρεφονηπιοκομίας ).

Από το 1980 μέχρι το 1989 παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής δίπλα στον καταξιωμένο ζωγράφο Κ. Άρη Γαρουφαλίδη. Το 1990 παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής στο εργαστήρι του Κ. Θεόδωρου Ζυρπιάδη. Από το 1991 μέχρι το 1994 ήταν μαθητευόμενη του Κ. Γεώργιου Κεσαράκα. Εν συνεχεία και για 3 συναπτά έτη παρακολούθησε μαθήματα Αγιογραφίας στον Κ. Δημοσθένη Τριανταφυλλίδη και έκανε σεμινάρια Αγιογραφίας με τον Κ. Ιωάννη Βράνο. Τέλος είναι μέλος του συλλόγου ΣΦΕΤΕ (Σύλλογος Φίλων Εικαστικών Τεχνών Εορδαίας) και ιδρυτικό μέλος του συλλόγου Καλλιτεχνική παρέα με συμμετοχή σε ομαδικές εκθέσεις εντός και εκτός νομού Κοζάνης.

…

Το κείμενο έγραψε η Ευτυχία Καπαρδέλη.

Dr kapardeli Eftichia

Γεννήθηκε στην Αθήνα και ζει στην Πάτρα.

Γράφει ποίηση, ιστορίες ,διηγήματα, χαϊ-κου, δοκίμια, μυθιστορήματα. Ασχολείται και με τη ζωγραφική.

Συμμετάσχει σε χορωδίες σαν πρίμο σοπράνο. Έχει σπουδάσει δημοσιογραφία στο AKEM (Αθηναϊκό κέντρο επαγγελματικής εκπαίδευσης). Έχει συμμετάσχει σε πολλά σεμινάρια εκπαίδευσης, ξέρει H/Y 7 προγράμματα, αγγλικά και ιταλικά, κλασική κιθάρα. Ήταν οδηγός στο σώμα της Ελλήνων προσκόπων. Είναι εθελοντής στην πυροσβεστική και συμμετάσχει σε διάφορα εθελοντικά προγράμματα. Σαν ακροατής φοιτητής παρακολούθησε το 2004 το τμήμα φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών. Έχει πολλές επιβραβεύσεις σε Πανελλήνιους διαγωνισμούς πρώτα, δεύτερα, τρίτα βραβεία, επαίνους και τιμητικές διακρίσεις. Το 2008 πήρε το δεύτερο βραβείο σε ανέκδοτη ποιητική συλλογή από τον σύλλογο Παρνασσό. Έχει εκδώσει 16 βιβλία και έχουν βραβευθεί σχεδόν όλα. Υπάρχει σε πολλές ανθολογίες εσωτερικού και εξωτερικού. Έγινε συντάκτρια της Ανθολογίας στην Ινδική Ακαδημία http://worldpeaceacademy.blogspot.com/2010/10/poets-for-world-peace.html.

Οι πρώτες ποιητικές συλλογές είναι το Εκμυστηρεύσεις και φως. Έχει μια ενότητα στο πανεπιστήμιο της Κύπρου στον Ελληνικό πολιτισμό. Είναι μέλος στην world poets society . H επίσημη ιστοσελίδα είναι http://world-poets.blogspot.com

Είναι μέλος στην IWA (internasional writers ) με πρόεδρο την Teresinka Pereira.

http://worldpeaceacademy.blogspot.com/2010/10/poets-for-world-peace.html

Τιμήθηκε από την Ινδική Ακαδημία και έκανε την σύνταξη της Ανθολογίας Ειρήνης.

Διεύθυνση Μαιζώνος 229,

TK. 26222

Τηλέφωνο 2610338248

κινητό 6973930402

e-mail: kapardeli@gmail.com