Μέλισσα η φοβερή

Ο Άγγελος αγαπούσε πολύ το σπίτι της γιαγιάς και του παππού στη θάλασσα. Κάθε καλοκαίρι περνούσε τις διακοπές του εκεί και οι μέρες του ήταν όμορφες.

Τα πρωινά πήγαινε στη θάλασσα, το απόγευμα έπαιζε με φίλους που είχε αποκτήσει εκεί, ενώ πολύ συχνά βοηθούσε τον παππού του με τους δουλειές του κήπου.

Ο παππούς, του είχε δείξει ένα σωρό πράγματα για να φροντίζει τα δέντρα και τα λουλούδια. Σκάλιζε το χώμα, πότιζε, μάζευε τα ξερά φύλλα και έκοβε τα ώριμα φρούτα από τα δέντρα.

             Μια μέρα που ο παππούς έκοβε σταφύλια από την κληματαριά και οι μέλισσες βούιζαν πάνω από το κεφάλι του, ο Άγγελος άκουσε το παππού να βγάζει από το στόμα του ένα «Αχ», ούτε πολύ σιγανό μα ούτε και δυνατό. Πήγε κοντά του για να δει τι είχε συμβεί. Ο παππούς είχε αφήσει τα σταφύλια πεσμένα στο χώμα και κρατούσε τη παλάμη του.

            -Τι έπαθες παππού;

            -Μια μέλισσα με τσίμπησε. Δεν είναι τίποτα. Μη φοβάσαι!

             Σε λίγο όμως το χέρι του παππού έμοιαζε με φουσκωμένο μπαλόνι. Ο Άγγελος πρώτη φορά έβλεπε χέρι να μοιάζει με μπαλόνι. Λίγο αργότερα άκουσε τη γιαγιά να μιλάει με τον γιατρό και να του ζητά να έρθει γρήγορα στο σπίτι γιατί ο παππούς έπαθε αλλεργία.

             Άγνωστη λέξη η αλλεργία για τον Άγγελο. Κοίταζε παραξενευμένος τον παππού που εκτός από το χέρι άρχιζε να φουσκώνει και στο πρόσωπο. Ήταν ίδιος με ένα μεγάλο φουσκωτό μπαλόνι. Τι περίεργα πράγματα που συμβαίνουν, σκέφτηκε το παιδί.

            Ο γιατρός ήρθε κρατώντας ένα μικρό βαλιτσάκι στο χέρι του. Έκανε μια ένεση στο παππού, σαν και αυτές που κάνει στον Άγγελο ο γιατρός όταν πρέπει να κάνει εμβόλιο, και έφυγε λέγοντας στη γιαγιά ότι ο παππούς σε λίγο θα είναι μια χαρά.

    

Την άλλη μέρα ο Άγγελος ήταν διαφορετικός. Πήγε μόνο στη θάλασσα και ύστερα σαν γύρισε σπίτι έμεινε όλη την υπόλοιπη μέρα στο δωμάτιό του βλέποντας τηλεόραση. Το ίδιο συνέβη και τις επόμενες ημέρες. Δεν  έβγαινε ούτε έξω να παίξει μα τα παιδιά, να κάνει ποδήλατο. Οι φίλοι του ήρθαν δυο – τρεις  φορές να τον πάρουν για να παίξουν μα εκείνος τους αρνήθηκε. Ο παππούς ζήτησε πολλές φορές από τον Άγγελο να τον βοηθήσει στον κήπο αλλά εκείνος του απαντούσε ότι ήθελε να παίξει με τα παιχνίδια του ή να δει τηλεόραση. Ο παππούς τότε κατάλαβε και πήγε να μιλήσει στον εγγονό του.

            -Δεν μπορείς να περάσεις τις υπόλοιπες διακοπές σου κλεισμένος σε ένα δωμάτιο. Νόμιζα ότι σου άρεσε να περνάς την ώρα σου στο κήπο ή να χαίρεσαι την παρέα των άλλων παιδιών, αλλά μάλλον έκανα λάθος.

             - Μου αρέσει να είμαι στον κήπο παππού, αλλά από την ημέρα που σε τσίμπησε η μέλισσα φοβάμαι ότι θα τσιμπήσει και εμένα. Μακάρι να μην υπήρχαν μέλισσες!

             -Αν δεν υπήρχαν μέλισσες αγόρι μου, η φύση δεν θα ήταν τόσο όμορφη. Δεν θα υπήρχαν λουλούδια, το μέλι που τόσο σου αρέσει, ακόμα και οι λαμπάδες που ανάβουμε το Πάσχα. Κάθε φυτό, έντομο, ζώο, έχει σημασία για τη γη μας. Οι μέλισσες είναι χρήσιμες για τον άνθρωπο και το περιβάλλον. Οι μέλισσες, Άγγελε, φοβούνται τον άνθρωπο γιατί μπορεί να τις βλάψει. Επειδή φοβούνται χρησιμοποιούν το κεντρί τους. Αλλά μόνο όταν νιώσουν κίνδυνο. Όλοι μας έχουμε  φοβηθεί στη ζωή μας. Είναι φυσιολογικό μερικές φορές να αισθανόμαστε φόβο. Όποιος λέει ότι δεν έχει φοβηθεί ποτέ του, λέει ψέματα αγόρι μου.

             -Εσύ τι φοβάσαι παππού;

             - Φοβάμαι, ότι θα χάσεις τις ομορφιές του καλοκαιριού κλεισμένος σε αυτό το δωμάτιο. Μην αφήσεις τον φόβο σου να χαλάσει τις διακοπές σου. Εκεί έξω είναι οι φίλοι σου και παίζουν. Εσύ θα τους ακολουθήσεις ή θα μείνεις εδώ μόνος σου;

            Ο Άγγελος σκέφτηκε λίγο και μετά, αντί να απαντήσει, χαμογέλασε στον παππού του και έφυγε τρέχοντας να συναντήσει τους φίλους του.

ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ (ανέκδοτο κείμενο)

…

Κάθε βδομάδα η νηπιαγωγός-συγγραφέας Γιώτα Κοτσαύτη επιλέγει ένα κείμενο παιδικής λογοτεχνίας (παραμύθι ή ποίημα), διήγημα ή αποσπάσματα από βιβλία αγαπημένων λογοτεχνών.

Ένας εικονογράφος ή ζωγράφος καλείται να κάνει μία εικόνα με βάση το κείμενο που θα αναλάβει.

Περιμένουμε τις εικόνες, τις προτάσεις, αλλά και τις ιστορίες σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση yotakotsafti1@yahoo.gr

…

Την εικόνα έκανε το ΚΔΑΠ Ατέρμων.

Ένα πρότυπο κέντρο δημιουργικής απασχόλησης παιδιών που βρίσκεται στον Άγιο Παντελεήμονα, στον νομό Κιλκίς. Σε ένα περιβάλλον με αθλητικές και εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις τα παιδιά μπορούν να παίρνουν μέρος σε διάφορες ομαδικές δραστηριότητες, να παίζουν, να αθλούνται να εξελίσσουν το δημιουργικό τους ταλέντο πάντοτε υπό την καθοδήγηση ειδικευμένων στελεχών.

Η ζωγραφιά έγινε υπό την εποπτεία της φίλης και συνεργάτιδας της σελίδας Μαρίας Καλαϊτζίδου.

…

Το κείμενο έγραψε η Αγγελική Παπαθανασίου.

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Είμαι παντρεμένη και μητέρα ενός έφηβου αγοριού.  Λατρεύω το διάβασμα και η αγάπη αυτή με οδήγησε στην παρακολούθηση σεμιναρίων δημιουργικής γραφής.

Έχω παρακολουθήσει σεμινάρια γραφής για το παιδικό και εφηβικό βιβλίο και για το παραμύθι.

Δειλά – δειλά προσπαθώ να φτιάξω τις δικές μου ιστορίες και να ζωντανέψω τους δικούς μου ήρωες.

…

Με αγάπη από τη Φλώρινα,

Γιώτα Κοτσαύτη.

…

Η σελίδα του «Ένα κείμενο, μία εικόνα» στο facebook:

https://www.facebook.com/pages/%CE%88%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF-%CE%BC%CE%AF%CE%B1-%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B1/253798364810713?ref=bookmarks