Κυριακή 7 Αυγούστου 2016

Η μεγαλύτερη αγάπη



Η ιστορία αυτή συνέβη κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Βιετνάμ. Σε έναν από τους βομβαρδισμούς χτυπήθηκε ένα ορφανοτροφείο που το διατηρούσε μια γαλλική ιεραποστολή.

Δυο παιδιά σκοτώθηκαν και πολλά τραυματίστηκαν. Ένα από τα τελευταία, μια οχτάχρονη κοπέλα ήταν σε άσχημη κατάσταση, γιατί έχανε συνεχώς αίμα.

Ζητήθηκε βοήθεια από την κοντινότερη αμερικάνικη βάση και σε λίγο έφτασαν με στρατιωτικό τζιπ ένας γιατρός και μια νοσοκόμα.

Ο  γιατρός εξέτασε το κορίτσι και αποφάσισε ότι πρέπει να εγχειριστεί αμέσως, αλλά γι’ αυτό θα χρειαζόταν μετάγγιση αίματος. Δυστυχώς ούτε αυτός, ούτε η νοσοκόμα, μιλούσαν βιετναμέζικα. Η νοσοκόμα με τα λίγα γαλλικά που ήξερε και με νοήματα προσπάθησε να πει στα παιδιά ότι η κοπέλα θα χρειαστεί μετάγγιση και ζήτησε αν κάποιο μπορεί να δώσει αίμα.

Για λίγες στιγμές επικράτησε απόλυτη σιωπή. Ύστερα το χέρι ενός εννιάχρονου παιδιού σηκώθηκε δειλά.

— Ω, σ’ ευχαριστώ αγόρι μου, είπε η νοσοκόμα. Πώς σε λένε;

— Χεγκ, είπε εκείνο.

Γρήγορα ξάπλωσαν τον Χεγκ στο κρεβάτι, του έτριψαν το χέρι με λίγο οινόπνευμα και έβαλαν τη σύριγγα στη φλέβα του. 

Πέρασαν λίγες στιγμές και ξαφνικά ο Χεγκ κάλυψε το κεφάλι του με το ελεύθερο χέρι του και άρχισε να κλαίει.

— Πονάς, Χεγκ; ρώτησε η νοσοκόμα.

Το αγόρι κούνησε αρνητικά το κεφάλι του, αλλά συνέχισε το κλάμα. Σε λίγο έκανε την ίδια ερώτηση ο γιατρός, αλλά πήρε κι αυτός την ίδια απάντηση.

Ο γιατρός άρχισε να ανησυχεί. Φαινόταν ότι υπήρχε κάτι πολύ σοβαρό με το αγόρι, αλλά η δυσκολία στην επικοινωνία τον εμπόδιζε να καταλάβει τι συμβαίνει. Ευτυχώς εκείνη τη στιγμή ήρθε μια βιετναμέζα νοσοκόμα που ήξερε και αγγλικά. Της εξήγησαν τι συμβαίνει και αυτή άρχισε να μιλά στο παιδί στη γλώσσα του. Σε λίγο γύρισε στο γιατρό και τη νοσοκόμα και τους είπε:

— Το αγόρι νόμιζε ότι θα πέθαινε. Νόμισε ότι θα έπρεπε να δώσει όλο αίμα του για να σωθεί η κοπέλα.

— Και γιατί το έκανε αυτό; ρώτησε έκπληκτος ο γιατρός.

Η βιετναμέζα έκανε την ερώτηση στο αγόρι κι αυτό απάντησε σε σπασμένα αγγλικά:

— Είναι φίλη μου.

(Βιετνάμ) 

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΓΓΟΥΤΑΣ, Η Σοφία των Λαών, εκδόσεις Σαΐτα.


Κάθε βδομάδα η νηπιαγωγός-συγγραφέας Γιώτα Κοτσαύτη επιλέγει ένα κείμενο παιδικής λογοτεχνίας (παραμύθι ή ποίημα), διήγημα ή αποσπάσματα από βιβλία αγαπημένων λογοτεχνών.

Ένας εικονογράφος ή ζωγράφος καλείται να κάνει μία εικόνα με βάση το κείμενο που θα αναλάβει.

Περιμένουμε τις εικόνες, τις προτάσεις, αλλά και τις ιστορίες σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση yotakotsafti1@yahoo.gr
Τη σημερινή εικόνα έκανε η Αγγελική Ξιάρχη.


Είμαι 24 ετών αυτοδίδακτη καλλιτέχνις από την Άρτα. Ξεκίνησα να ασχολούμαι με την ζωγραφική το 2013. Από τότε ασχολούμαι με αυτήν επαγγελματικά. Μου αρέσει να δημιουργώ ρεαλιστικά πορτραίτα με ξυλομπογιές.

Η σελίδα της Αγγελικής στο facebook:

Με αγάπη από τη Φλώρινα,
Γιώτα Κοτσαύτη.

Η σελίδα του «Ένα κείμενο, μία εικόνα» στο facebook:




Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Για πες μας, πώς σου φάνηκε;