Κείμενο που επέλεξε η Ελένη Γεωργοστάθη

Έλληνες συγγραφείς επιλέγουν και μοιράζονται μαζί μας αγαπημένα τους αποσπάσματα από βιβλία παιδικής, εφηβικής ή νεανικής λογοτεχνίας

Αλλά, αναγνώστη, ας αφήσουμε αυτούς τους τρεις για μια στιγμή στο τροχόσπιτό τους. Ας πάρουμε μια γεύση από το δικό μας όνειρο. Ας υψωθούμε κι ας βγούμε από τη στέγη του τροχόσπιτου και πάνω από το παράξενο χωράφι που είναι γεμάτο σκιές και μονοπάτια, παράξενες συνήθειες και μαγικές στιγμές, φωτιές και παϊδάκια και πατάτες στη χόβολη, σκορπιούς και ψάρια και σκηνές. Ας ανυψωθούμε στο φεγγαρόφωτο ώστε οι φωτιές να συρρικνωθούν τόσο που να μοιάζουν με πυγολαμπίδες από ψηλά· και το καρουζέλ να μοιάζει με μακρινό κομήτη. Ας ανυψωθούμε ώστε η πόλη στην οποία είναι το λούνα παρκ να συρρικνωθεί κι εκείνη, ώστε να μπορέσουμε να δούμε τη λάμψη της απεραντοσύνης της σκοτεινής θάλασσας κοντά της, τις τεράστιες προεξοχές και τις μυτερές κορφές των βουνών. Ας ανυψωθούμε προς το φεγγάρι και τ’ αστέρια και την υπέροχη, τρομακτική απεραντοσύνη της υφηλίου. Και ας κοιτάξουμε από εκεί κάτω, σχεδόν σαν να είμαστε εμείς οι ίδιοι το φεγγάρι, κι ας προσπαθήσουμε να δούμε, αν μπορούμε, τι έχει συμβεί στ’ άλλα κομμάτια της ιστορίας μας.

Δείτε. Υπάρχει ο δρόμος ανάμεσα στα βουνά και τη θάλασσα που ο Σταν, ο Ντοστογέφσκι και η Νιτάσα ακολούθησαν στο ταξίδι τους από την Προκυμαία της Ψαραγοράς, τόσο μακριά, κοντά στο εγκαταλειμμένο ναυπηγείο. Ας ταξιδέψουμε μέσα στη νύχτα και ας πλησιάσουμε κι άλλο εκείνο το μέρος. Πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό; Πολύ λογική ερώτηση. Αλλά είναι εύκολο, δεν είναι; Το μόνο που χρειάζεστε είναι λίγες λέξεις βαλμένες σε λίγες φράσεις και λίγη φαντασία. Θα μπορούσαμε να πάμε παντού με τις λέξεις και τη φαντασία μας. Θα μπορούσαμε να εγκαταλείψουμε εντελώς αυτή την ιστορία και να βρούμε κάποια άλλη ιστορία, σε κάποιο άλλο μέρος του κόσμου, και ν’ αρχίσουμε να διηγούμαστε τώρα εκείνη. Αλλά όχι. Ίσως αργότερα. Καλύτερα να μην αφήσουμε την ιστορία μας σκορπισμένη σε διάφορα κομματάκια, ας τα βρούμε λοιπόν κι ας αρχίσουμε να τα ενώνουμε.

Απόσπασμα από το βιβλίο «Το αγόρι που κολύμπησε με τα πιράνχας»

(Ντέιβιντ Άλμοντ, Το αγόρι που κολύμπησε με το πιράνχας, εκδόσεις Ψυχογιός, μετάφραση Κώστια Κοντολέων, εικονογράφηση: Oliver Jeffers)

Η Ελένη Γεωργοστάθη γεννήθηκε στη Σπάρτη το 1973. Σπούδασε ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη νεοελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Birmingham. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως επιμελήτρια εκδόσεων. Έχει γράψει τα παιδικά βιβλία Το χάρτινο καραβάκι της μαμάς, Εκδόσεις Ψυχογιός, Αθήνα 2014 (Βραχεία Λίστα για το Βραβείο Πηνελόπη Μαξίμου του Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου) και Το απέναντι νησί, Εκδόσεις Ψυχογιός, Αθήνα 2016, και τα δύο σε εικονογράφηση της Ελίζας Βαβούρη. Από το 2012 διατηρεί ιστολόγιο για το παιδικό βιβλίο.

http://miaforakienankairoimikrieleni.blogspot.gr/

Ιδέα-επιμέλεια στήλης: Γιώτα Κοτσαύτη 

https://www.facebook.com/yota.kotsaftitheofanous