Έλληνες συγγραφείς
επιλέγουν και μοιράζονται μαζί μας αγαπημένα τους αποσπάσματα από βιβλία
παιδικής, εφηβικής ή νεανικής λογοτεχνίας
O Φοίβος
προθυμοποιήθηκε να προπονεί και εμένα στο τρέξιμο και να με κάνει πρωταθλήτρια.
Πρέπει να σας πω ότι με κολάκευε πολύ που "με είχε προσέξει", όπως
μου είχε πει από την πρώτη στιγμή που με είδε. Ήταν καλός προπονητής. Η ζωή μου
κυλούσε ευχάριστα. Είχα πολλά όνειρα για το μέλλον μου... Μέχρι που... άλλαξαν
όλα.
Ήταν θυμάμαι, μια μέρα
του Μάρτη, όταν η μαμά μου έπρεπε να πάει στον οδοντίατρο και χρειάστηκε να
μείνω μόνη με τον Φοίβο. Εκείνη την ημέρα κάθισα στο σαλόνι να παίξω με τα
παιχνίδια του μωρού, όταν τον είδα να με πλησιάζει με ένα τεράστιο κομμάτι
γλυκό, από αυτό που έκανε η γυναίκα του και μου άρεσε. Την ώρα που γευόμουν το
γλυκό, με έσφιξε στην αγκαλιά του. Μια αγκαλιά διαφορετική από τις άλλες
φορές.......
Στην αρχή ήταν χαλαρή,
αλλά σιγά σιγά γινόταν όλο και πιο σφιχτή και δυνατή. Πολύ δυνατή. Έκανα να
αντισταθώ, αλλά με έπιασε από το χέρι. Κόντευε να μου το στραμπουλίξει, να μου
το σπάσει με το άγγιγμά του. Το χέρι μου κοκκίνισε στον καρπό. Φοβήθηκα. Όταν
επέστρεψα σπίτι, δεν είπα τίποτα στη μαμά. Ίσως να ήταν η ιδέα μου σκέφτηκα.
Από εκείνη την ημέρα και μετά η συμπεριφορά του Φοίβου άλλαξε. Με πλησίαζε με
διαφορετικό τρόπο. Άσχημο. Πολύ άσχημο. Άπλωνε τα χέρια του κάθε φορά επάνω μου
στα αποδυτήρια μετά την προπόνηση. Μου ζητούσε να του έχω απόλυτη εμπιστοσύνη
και να μη μιλήσω σε κανέναν για τα περίεργα "παιχνίδια" που ήθελε να
παίζουμε μαζί. Για να με κρατάει κοντά του, να γίνω πειθήνιο όργανό του,
έβρισκε πολλά
τεχνάσματα....................................................................................
……… Ένα βράδυ δεν
άντεξα. Ήθελα να μιλήσω. Πήγα στο δωμάτιο της μητέρας μου να της τα πω όλα.
Αλλά αυτή κοιμόταν. Ετοιμαζόμουν να βγω από το δωμάτιο όταν είδα επάνω στο
γραφείο ένα χαρτί. Ήταν ένα σημείωμα. Δεν το έδωσα καμία σημασία. Το γύρισα από
την άλλη μεριά. Ήταν λευκό, κατάλευκο. Δεν είχε ούτε ένα στίγμα επάνω. Πήρα ένα
μολύβι και ζωγράφισα ένα σπιτάκι. Ήθελα να
βάλω και λουλούδια. Αλλά το χέρι μου έκανε άλλα σχέδια……..
Απόσπασμα από το «Ήσουν
μόνο ένα παιδί»
(Εύα Κασιάρου, Ήσουν
μόνο ένα παιδί, εκδόσεις Κόκκινη κλωστή δεμένη, εικονογράφηση εξωφύλλου:
Κατερίνα Βερούτσου)
Η Εύα Κασιάρου
γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κατερίνη. Σπούδασε νηπιαγωγός, για να μη σταματήσει
μεγαλώνοντας το παιχνίδι. Εργάστηκε για χρόνια σε δημόσια νηπιαγωγεία και από
το 2002, μέχρι την συνταξιοδότησή
της το 2012 ήταν αποσπασμένη στο Τμήμα
Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Εδώ και αρκετά χρόνια ασχολείται
με την παιδική λογοτεχνία γράφοντας παιδικά μυθιστορήματα και παραμύθια. Έχουν
ήδη κυκλοφορήσει τα βιβλία της
• Αφορμή για όλα ένα μυρμήγκι (Παρρησία
2014)
• Η κυρία Φτούσου σε spa ομορφιάς
(Κόκκινη κλωστή δεμένη 2015)
• Μυστήριο στην αυλή (Κέδρος 2015)
• Ο Λαχαπού από την ζούγκλα της χώρας
Καμαμπού (Κόκκινη κλωστή δεμένη 2015)
• Όνειρο γλυκό…. σαν κουραμπιές
(Κόκκινη κλωστή δεμένη 2015)
• Η κληρονομιά του παππού (Μίνωας 2016)
• Ήσουν μόνο ένα παιδί (Κόκκινη κλωστή
δεμένη 2016)
Παραμύθια της έχουν
δημοσιευτεί στα περιοδικά Σύγχρονο Νηπιαγωγείο και Παράθυρο στην εκπαίδευση του
παιδιού.
Διηγήματα, θεατρικά
έργα και παραμύθια της έχουν διακριθεί σε διαγωνισμούς.
Συμμετείχε στη
συγγραφική ομάδα των σχεδίων εργασίας του προγράμματος «Εκπαίδευση Παλιννοστούντων
και Αλλοδαπών Μαθητών» του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Είναι μέλος του Κύκλου
του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, της
Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς
και συνεργάτιδα του ηλεκτρονικού
περιοδικού Ο μαγικός κόσμος του παιδικού βιβλίου.
Μπορείτε να
επικοινωνήσετε μαζί της στο evakas2@yahoo.gr
Ιδέα-επιμέλεια στήλης:
Γιώτα Κοτσαύτη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Για πες μας, πώς σου φάνηκε;