Ο κουμπαράς

Ο Αργύρης με την Άννα

πόση νιώθουνε χαρά,

που ετοιμάζονται ν’ ανοίξουν

το μικρό τους κουμπαρά.

-Θ’ αγοράσω ένα

τρένο να σφυρίζει δυνατά.

-Θ’ αγοράσω μια κουκλίτσα

με φουστάνια φουντωτά.

-Θ’ αγοράσω σοκολάτες

και γλυκίσματα σωρό.

-Θ’ αγοράσω παραμύθια

κι ό, τι άλλο λαχταρώ.

Μα καθώς τα λένε ετούτα

ο Αργύρης σταματά,

κι η Αννούλα μ’ απορία

μες στα μάτια τον κοιτά.

-Δε σκεφτήκαμε διόλου,

λέει εκείνος με ντροπή,

μ’ όλα τούτα που ζητάμε

ο άγγελός μας τι θα πει;

Όταν πλάι μας υπάρχουν

τα παιδάκια τα φτωχά,

που η χαρά τα συντροφεύει

στ’ όνειρό τους μοναχά!

-Να τα δώσουμε σ’ εκείνα!

είπε η Άννα με χαρά!

κι άνοιξαν με πιο λαχτάρα

το μικρό τους κουμπαρά.

ΕΙΡΗΝΗ ΜΑΣΤΟΡΟΠΟΥΛΟΥ