2 Απριλίου

Σκαρφάλωσα στους λεπτοδείκτες

απ’ το παλιό μας το ρολόι

και πήγα πίσω χίλιες νύχτες

πιάνοντας το κουβεντολόι.

Από ψηλά τον εαυτό μου

είδα χαμένο στα βιβλία

και πέταξα με το μυαλό μου

στην παιδική μου ηλικία.

Σ’ ονειρεμένα παραμύθια

με το κεφάλι εγώ βουτούσα

και τα κουκιά με τα ρεβίθια

με τάιζαν όταν πεινούσα.

Βάτραχος μέσα σε λιμνούλα

ψάχνει για ένα χαμένο τόπι

και χήνες βγάζει την αυγούλα

η Χηναρού στο βοσκοτόπι.

Ένα γατί παπουτσωμένο

μέσα στο δάσος κόβει βόλτες

κι όλο βρυχάται θαμπωμένο

απ’ τις γυαλιστερές του μπότες.

Πριγκίπισσα πάνω σε κάστρο

ρίχνει σαν σκάλα τα μαλλιά της

και παλικάρι σαν το άστρο

τη σώζει από τη μητριά της.

Μες τα μαλλιά και μες τα αδράχτια

μπλεχτήκανε τα παραμύθια

κι ήρθανε λέει άσπρα άτια

για να με βγάλουν απ’ τα δίχτυα.

Ξύπνησα τότε αλαφιασμένη

δίχως να ξέρω πού και πότε

και μόνη πια παρηγοριά μου

νομίζω είναι ο Χάρι Πότερ!

ΖΩΗ ΡΑΛΛΗ

Γεννήθηκα το 1969 στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσα στον Φοίνικα, μια απλή και λαϊκή γειτονιά.

Από μικρή ηλικία, αγάπησα τα βιβλία και το διάβασμα, γιατί με τη βοήθειά τους άντεξα δύσκολες καταστάσεις.

Μεγαλώνοντας σπούδασα νηπιαγωγός και εργάζομαι σε ένα δημόσιο νηπιαγωγείο της πόλης μου.

Δεν έπαψα στιγμή να αγαπάω το διάβασμα και να προσπαθώ να κάνω και τα παιδιά να το αγαπήσουν.

Πολύ συχνά τις σκέψεις μου για όσα συμβαίνουν γύρω μου τις κάνω ποιήματα για μικρά και μεγάλα παιδιά.