κι
απ’ το λευκό σου το πανί, ελπίδα γίνε, προσμονή
και
χαμογέλιου αμόνι.
Δέσε
με, φίλε με κλωστή, λιανή και μεταξένια
σαν
το σκοινί που σε κουνά κι ας σπρώχνει κύματα βουνά
της
πείνας σου την έγνοια.
Σήκωσε,
φίλε τον μπερντέ και δώσε μου το χέρι,
τ’
όνειρο είναι μια δρασκελιά κι είν’ η παράγκα σου φωλιά
το
πιο φτωχό λημέρι.
Μη
φεύγεις, φίλε μου σκιά και μη μετράς τα λάθη
κάν’
τη δική σου μοιρασιά, πόσο κοστίζει η ξεγνοιασιά
κανείς
να μην το μάθει.
ΝΙΤΣΑ
ΚΙΑΣΣΟΥ
Γεννήθηκα το 1962 στον
Όρμο Μαραθοκάμπου της Σάμου και ζω πάντα εκεί. Εμφανίστηκα στον χώρο της
λογοτεχνίας το 1990 μ’ ένα θεατρικό έργο για παιδιά που τιμήθηκε με το Β’
Κρατικό βραβείο. Στη συνέχεια βραβεύτηκα επίσης από τη ΓΛΣ για μια ποιητική
συλλογή και δυο μυθιστορήματα. Συνεργάστηκα για πολλά χρόνια με τοπικές
εφημερίδες και περιοδικά. Συνεχίζω να γράφω παραμύθια για παιδιά και ιστορίες
για μεγάλους. Τα βιβλία μου κυκλοφορούν από τις εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ, ΨΥΧΟΓΙΟΥ και
ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΥ.
Ζωγραφιά: Αθηνά Πετούλη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Για πες μας, πώς σου φάνηκε;