Μια φορά κι έναν καιρό
σε μια χριστουγεννιάτικη πιατέλα βρισκόταν ένας ολόλευκος κουραμπιές. Είχε σχήμα
μισοφέγγαρου και φορούσε αγιοβασιλιάτικο σκουφάκι από ζαχαρόπαστα. Ο κύριος
Κουραμπιέζ, όπως τον ονόμασε η νοικοκυρά όταν τον έφτιαχνε για να διασκεδάσει. Του πρόσθεσε μάλιστα και ένα κατάμαυρο μουστάκι.
Απέναντι
στεκόταν καμαρωτά, ολόφωτο το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Ανάμεσα σε άλλα
πολύχρωμα στολίδια, μια ροζ μπαλαρίνα κρεμόταν ασάλευτη. Αν
και έδειχνε υπέρλαμπρη μέσα στο γυαλιστερό φορμάκι της, το βλέμμα της ήταν
θλιμμένο όλα τα Χριστούγεννα. Τίποτα δεν την έκανε χαρούμενη. Ούτε καν οι
επισκέπτες του σπιτιού που, όταν την έβλεπαν, άρχιζαν τα επιφωνήματα θαυμασμού.
Δίκαια είχε κατακτήσει τον τίτλο του πιο όμορφου στολιδιού του σπιτιού.
Ο
γλυκός κύριος Κουραμπιέζ μαράζωνε που την έβλεπε έτσι.
-Τι
δουλειά έχω πάνω σε ένα δέντρο; Πόσο θα ήθελα να βρισκόμουν σε μία σκηνή
θεάτρου, γεμάτη με κόσμο. Θα έδινα μια εκπληκτική σόλο παράσταση! Έχουν πιαστεί
τα πόδια ακούνητα από την ημέρα που με κατασκεύασαν! την άκουσε να λέει ένα
βράδυ κλαψουρίζοντας.
Ο
κύριος Κουραμπιέζ σκέφτηκε και ξανασκέφτηκε. Τότε πήρε τη μεγάλη απόφαση να
καλέσει συμβούλιο όλης της πιατέλας. Κουραμπιέδες κάθε σχήματος, με αμύγδαλο ή
χωρίς, μοντέρνοι σοκολατένιοι και παραδοσιακοί με ζάχαρη άχνη μαζεύτηκαν κάτω
από άκρα μυστικότητα. Τους είπε για την καημενούλα μπαλαρίνα και δέχτηκαν με
χαρά να βοηθήσουν. Δεν άργησαν καθόλου να αποφασίσουν. Μόνο που θα έπρεπε να
περιμένουν την ημέρα του ξεστολίσματος.
Οι
σπιτονοικοκύρηδες που δεν ήθελαν να τους φάνε για να μην χαλάσουνε την
διακόσμηση, δεν ακούμπησαν ούτε έναν. Ήταν ό,τι καλύτερο για να πετύχει το
σχέδιό τους.
Μια
μέρα που όλοι έλειπαν από το σπίτι, ο κύριος Κουραμπιέζ είπε στη ροζ μπαλαρίνα
να μη στεναχωριέται πια. Θα ήταν η τελευταία χρόνια που θα κρεμόταν στο
χριστουγεννιάτικο δέντρο. Ευθύς κάτι μαγικό συνέβη. Ο κύριος Κουραμπιέζ είδε
την κατακόκκινη καρδούλα της να γεμίζει με φως. Σκίρτησε και η δική του από
χαρά που την έκανε να νιώσει καλύτερα.
-Σας
ευχαριστώ πολύ, κύριε Κουραμπιέζ. Σας υπόσχομαι πως θα κάνω υπομονή. Από δω και
πέρα θα χαμογελώ μόνο για σας.
Αφήνοντας
τη φαντασία του να τρέξει, την έβλεπε να χορεύει πάνω στις πουέντ της με χάρη,
ως απόλυτη πρίμα μπαλαρίνα. Να γνωρίζει την αγάπη των θεατών της και να
καταχειροκροτείται στο τέλος κάθε παράστασής της.
Κύλησε
ο καιρός ταχιά, πέρασαν τα Χριστούγεννα μετά κι η Πρωτοχρονιά. Έφτασε η μεγάλη
μέρα του ξεστολίσματος. Σε μια χάρτινη κούτα η νοικοκυρά άρχισε να βάζει τα
στολίδια που ξεκρεμούσε από το δέντρο. Ήρθε και η σειρά της μπαλαρίνας. Την
πήρε απαλά στα χέρια και την ακούμπησε πάνω στο τραπέζι, δίπλα από την πιατέλα
με τους κουραμπιέδες. Σκόπευε να την τυλίξει με παλιές εφημερίδες για να μην
σπάσει. Όμως δεν πρόλαβε.
Ο
κύριος Κουραμπιέζ και οι υπόλοιποι σύντροφοί του έβαλαν όλη τους τη δύναμη και
τίναξαν τη ζάχαρη άχνη από πάνω τους. Ένα τεράστιο άσπρο σύννεφο απλώθηκε στον
χώρο. Κανείς δεν μπορούσε να δει τίποτα. Το σχέδιο μόλις είχε ολοκληρωθεί με
επιτυχία.
Η
ροζ μπαλαρίνα τα κατάφερε. Χάθηκε μέσα στο άσπρο σύννεφο της ζάχαρης άχνης. Στη
θέση της απέμεινε η φωτεινή κατακόκκινη καρδούλα της.
Ο
κύριος Κουραμπιέζ την πήρε και την κράτησε τρυφερά στα χέρια του.
Δεν
θα ξεχάσει ποτέ την όμορφη ροζ μπαλαρίνα.
Τώρα
εσείς παιδιά αν κάπου την δείτε… σςςςςς… μυστικό!
Μήτε
τι ακούσατε ούτε τι διαβάσατε… θα πείτε!!!
Καληνύχτα
σας!
…
Το παραμύθι έγραψε η Ιωάννα Ζώρζου με αφορμή την
παραμυθοκαρτέλα του Κύριου Κουραμπιέ:
Η Ιωάννα Ζώρζου
μεγάλωσε στο Κερατσίνι και κατάγεται από
δυο Αιγαιοπελαγίτικα νησιά, την Κίμωλο και τη Σαντορίνη.
Σπούδασε Λογιστική στο
ΤΕΙ Μεσολογγίου. Διαμένει στη Μαλεσίνα Φθιώτιδας με τον σύζυγο και τα δύο
τους παιδιά.
Λατρεύει τα παραμύθια
γιατί στις σελίδες τους παύει να ισχύει το ανέφικτο. Γράφει ποίηση και της
αρέσει πολύ να ταξιδεύει με την πένα της στους δρόμους της Δημιουργικής Γραφής,
γενικότερα.
Τον Ιούνιο του 2019
έλαβε μέρος για πρώτη φορά στους 34ους Πανελλήνιους Ποιητικούς Αγώνες Δελφών, όπου ποίημά της
έλαβε Τιμητική Διάκριση.
Αυτό τον καιρό, είναι
μέλος του Εργαστηρίου Συγγραφής των Εκδόσεων Αλάτι, που συντονίζει η συγγραφέας
Γιώτα Κοτσαύτη, αλληλεπιδρώντας με άτομα που μοιράζονται με εκείνη την ίδια
αγάπη για τη συγγραφή και τα μαγικά μονοπάτια της.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Για πες μας, πώς σου φάνηκε;