Η μάγισσα Καλαντέλα

Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα δάσος μαγικό ζούσε μια μάγισσα που την έλεγαν Καλαντέλα. Η Καλαντέλα δεν ήταν μια συνηθισμένη μάγισσα ήταν πολύ διαφορετική. Ήταν καλή. Τώρα θα μου πείτε πως γίνεται αυτό κι όμως γίνεται.  Η Καλαντέλα  αγαπούσε πάρα πολύ τα παιδιά και όλα τα ζώα του δάσους. Μια μέρα που έκανε την βόλτα της με το αγαπημένο της σκουπόξυλο είδε δύο κυνηγούς να σκοτώνουν ένα ζωάκι  και τους είπε :

  - Δεν είναι σωστό αυτό που κάνετε, τι σας φταίνε τα ζωάκια του δασούς και τα σκοτώνετε ;  

- Αυτό είναι το χόμπι μας και μας αρέσει .Εξάλλου είναι τόσα πολλά, δεν πειράζει που σκοτώνουμε μερικά, απάντησαν οι κυνηγοί.                                                                                                

-Αυτό που λέτε δεν είναι σωστό.  Αν ήσασταν στη θέση τους θα σας άρεσε να χάνατε τη ζωή σας από ένα χόμπι; Φύγετε από το δάσος και μην ξανάρθετε για κυνήγι και να πείτε και στους άλλους κυνηγούς ότι όποιον βρω να κυνηγάει στο δάσος θα τον μεταμορφώσω σε λαγό.                                                    

    Μετά από λίγη ώρα ο Σικ ο λαγός ευχαρίστησε την Καλαντέλα για αυτή την πράξη που έκανε.

   Μια μέρα δύο φίλοι έπαιζαν στο δάσος και βρέθηκαν στο σπίτι της Καλαντέλας. Αναρωτήθηκαν ποιος μένει σε αυτό το σπίτι έτσι χτύπησαν την πόρτα για να μάθουν . Η Καλαντέλα άνοιξε την πόρτα τα παιδιά τρόμαξαν, τους είπε να μην την φοβούνται επειδή είναι καλή. Τα παιδιά ηρέμισαν ξέροντας ότι δεν θα τους πειράξει.                                                                                                                                         
 – Γιατί δεν έρχεστε να παίξετε πιο συχνά στο δάσος; ρώτησε η Καλαντέλα

-Δεν ερχόμαστε γιατί έχει πολλούς κυνηγούς με όπλα και φοβόμαστε νη γίνει κάποιο ατύχημα, απάντησαν τα παιδιά.                                                                                                       

 - Δεν πρόκειται να ξανάρθουν για κυνήγι. Μπορείτε να παίζετε εδώ όποτε θέλετε.

-  Ναιιιιιιιι,  ξεφώνησε  ο Πάτρικ ο λαγός, που παρακολουθούσε τη συζήτηση κρυμμένος πίσω από ένα δέντρο.

 Τα παιδιά παραξενεύτηκαν που καταλάβαιναν τι έλεγε ο λαγός και κοιτούσαν με απορία.

-Μη φοβάστε λαγός είμαι. Θέλετε να παίξετε μαζί μου και με όλα τα ζωάκια του δάσους;

- Nαι  απάντησαν χαρούμενα τα παιδιά.

    Τα παιδιά και τα ζωάκια έπαιζαν ανέμελα στο δάσος. Ένα μικρό πουλάκι ζήλεψε και  πήγε να παίξει και αυτό όμως μια μπάλα το χτύπησε και πλήγωσε το φτερό του. Η Καλαντέλα πήρε το μαγικό της ραβδί και γιάτρεψε το πουλάκι έτσι αποδείχτηκε για ακόμα μια φορά η καλοσύνη της.

Τα παιχνίδια και οι χαρούμενες φωνές συνεχίστηκαν στο δάσος για πολλά πολλά  χρόνια με την Καλαντέλα την καλή μάγισσα να φροντίζει για την ασφάλεια τους.

 

ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΧΑΤΖΗΚΑΡΚΑΝΤΑΣ (μαθητής ΣΤ' Δημοτικού)

(Τα κείμενα δημοσιεύονται στην αρχική τους μορφή, όπως τα λάβαμε, χωρίς καμία παρέμβαση)