Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2019

Το παιδί γιορτάζει


-Ήλιε, εσύ τι θα χαρίσεις
στο παιδάκι που γιορτάζει;
-Το χρυσάφι όλου του κόσμου
στην καρδιά του να σωριάζει.

-Πες μου, νύχτα, τι ετοιμάζεις
για ένα τέτοιο παλικάρι;
-Ένα σκέπασμα βελούδο
κι από ασήμι μαξιλάρι.

-Κι εσύ, αέρα, τι θα φέρεις
στο παιδί που περιμένει;
-Τη δροσιά που τρεμουλιάζει
στα κλαράκια κρεμασμένη.

-Ο χειμώνας τι θα φτιάξει
για το ολόγλυκο αγόρι;
-Από πάγο παιχνιδάκια
κι ένα αφράτο πανωφόρι.

-Άνοιξη, τι κουβαλάς
για παιδάκι χαϊδεμένο;
-Χλόη απάνω να κυλιέται
και περβόλι ολανθισμένο.

-Και συ, μάνα, στο παιδί σου
για να δώσεις τι απομένει;
-Τη ζωή μου, που ‘ναι πάντα
με τον ίσκιο του δεμένη.

ΡΕΝΑ ΚΑΡΘΑΙΟΥ
Στα μονοπάτια του ήλιου, εκδόσεις Πατάκη.

Η Γιώτα Κοτσαύτη επιλέγει κείμενα παιδικής λογοτεχνίας (παραμύθια ή ποιήματα), διηγήματα ή αποσπάσματα από βιβλία αγαπημένων λογοτεχνών.

Ένας εικονογράφος ή ζωγράφος καλείται να κάνει μία εικόνα με βάση το κείμενο που θα αναλάβει.

Περιμένουμε τις εικόνες, τις προτάσεις, αλλά και τις ιστορίες σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση yotakotsafti1@yahoo.gr
Την εικόνα έκανε η Έλσα Γιατσάκη.


Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη. Είμαι καθηγήτρια Αγγλικών σε δημοτικό σχολείο.  Μου αρέσει να δημιουργώ και να δοκιμάζω καινούρια πράγματα. Ασχολούμαι κυρίως με κατασκευές με ποικίλα υλικά. Πρόσφατα είχα αναλάβει την εικονογράφηση ενός βιβλίου δημιουργικής γραφής μιας συναδέλφου. Αγαπώ τις δραστηριότητες στη φύση και ιδιαίτερα τις πορείες στο βουνό.
Με αγάπη από τη Φλώρινα,
Γιώτα Κοτσαύτη.

Η σελίδα του «Ένα κείμενο, μία εικόνα» στο facebook:

Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2019

Μια ιστορία του αναγνωστικού



Ήταν κάποτε δύο άνθρωποι. Δύο χρονών δέρνονταν με τα χέρια.
Δώδεκα χρονών δέρνονταν με ραβδιά και πετούσαν πέτρες.
Είκοσι δύο χρονών χτυπιόντουσαν με ντουφέκια.
Σαράντα δύο χρονών έριχναν βόμβες.
Εξήντα δύο χρονών έπαθαν μόλυνση.
Ογδόντα δύο χρονών πέθαναν. Θάβονται ο ένας δίπλα στον άλλο.
Όταν μετά από εκατό χρόνια ένα σκουλήκι πέρασε τρώγοντας από τα δύο μνήματα, καθόλου δεν αντιλήφθηκε ότι εδώ είχαν ταφεί δύο διαφορετικοί άνθρωποι. Ήταν η ίδια γη. Παντού η ίδια γη.

ΒΟΛΦΓΚΑΝΓΚ ΜΠΟΡΧΕΡΤ

Μεγάλοι συγγραφείς γράφουν τις πιο μικρές ιστορίες του κόσμου, Εκδόσεις γνώση, μετάφραση Αντώνης Μπίκος

Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2019

Έχει ο καιρός γυρίσματα, σκανταλιές και τιτιβίσματα!



Μια τρυφερή, μελωδική και παιχνιδιάρικη συλλογή ποίησης.
Βραβείο Παιδικού Ποιητικού Έργου 2018, από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών

Ένα βιβλίο που σου μαθαίνει πώς να μαθαίνεις να συγχωρείς, πώς να μη χάνεις το κουράγιο και το θάρρος σου όταν όλα γύρω σου συννεφιάζουν. Πώς να δίνεις αξία στ’ ασήμαντα για πολλούς και πώς να κερδίζεις ό,τι επιθυμείς έχοντας δόρυ κι ασπίδα το καλό. Ποιήματα που γίνονται τραγούδι. Ποιήματα πλημμυρισμένα με πινελιές σκανταλιάς. Ποιήματα που, αν τα ενώσεις, θα έχεις αποκτήσει έναν ακόμη πιστό φίλο.
Μην αργείς, δώσε μου το χέρι σου. Ο χρόνος κυλά…

Περιλαμβάνονται 25 ποιήματα και παιχνιδοασκήσεις  για παιδιά σχολικής και προσχολικής ηλικίας.
Διάστ.: 14,5 x 21 εκ. - 50 σελ.
ISBN 978-618-5253-33-2

Συγγραφέας: Θεοφάνης Θεοφάνους
Το εξώφυλλο ζωγράφισε η Αθηνά Μιχοπούλου

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άλλωστε

Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2019

Το παγωμένο βράδυ



Μες στης νυχτιάς το ξεροβόρι
και στου χιονιού την παγωνιά,
πόσοι δεν έχουν πανωφόρι
και μια μικρή, ζεστή γωνιά.

Πόσα παιδάκια λαχταρούνε
σαν το δικό μου ένα παλτό
και νηστικά θα κοιμηθούνε
το παγωμένο βράδυ αυτό.

Ω, πόσοι γέροι τάχα μένουν
μέρα και νύχτα μοναχοί
και ξεχασμένοι δεν προσμένουν
κάποιος στην πόρτα να φανεί.

Ω, Θεέ μου, αλήθεια, πόσοι
την ώρα αυτή πάνω στη γη
έχουν τα χέρια τους απλώσει
για λίγη αγάπη και στοργή.

Το πανωφόρι μου θα δώσω!
Μ’ αυτό θα κάμω την αρχή,
κι ύστερα ολόθερμη θα υψώσω
στον ουρανό μια προσευχή.

Θεέ μου, εσύ να τα ζεστάνεις
του κόσμου τα φτωχά παιδιά
κι όλους τους πόνους να γλυκάνεις
την παγωμένη αυτή βραδιά.

ΕΙΡΗΝΗ ΜΑΣΤΟΡΟΠΟΥΛΟΥ