Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2016

Ένα λιοντάρι με πυρετό μαθαίνει να μην είναι κακό!



Μικρό και
νεραϊδοφερμένο,
παραμύθι αγαπημένο,
θα γυρίσει, θα γυρίσει,
μία πόρτα θα χτυπήσει.
Ίσως να ‘ναι η δική μας!

Σε μια καταπράσινη, εύφορη κοιλάδα, ζούσε κάποτε ένα τρομερό και
φοβερό λιοντάρι. Τίποτα δε φαινόταν να διαταράσσει την κυριαρχία του,
μέχρι εκείνη τη μικρή στιγμή στον χρόνο όπου ένα περιπλανώμενο κουνούπι,
μετέφερε το συναχάκι του. Ήταν η πρώτη φόρα που ο αγέρωχος βασιλιάς
εξαγριώθηκε. Τα ζώα ποτέ δεν τον είχαν δει τόσο θυμωμένο.
Πανικόβλητα κρύφτηκαν όπως-όπως στις φωλιές τους, ώστε ν’ αποφύγουν τα
ξεσπάσματα του θυμού του. Κουράστηκε να αγνοούν τις προσταγές του.
Έτσι, όσο είχε ακόμα δυνάμεις, εκτός εαυτού, πήρε τον δρόμο για το ιατρείο
των ζώων.


«Θέλω ένα φάρμακο ισχυρό,
δεν τον μπορώ τον πυρετό»
φωνάζει, ουρλιάζει, βράζει,
όλη τη γη τραντάζει.

Ο γιατρουδάκος ο φτωχός,
ένας μικρούλης αστακός,
από τον φόβο τον πολύ,
του δίνει λάθος συνταγή!

Κι αντί να πέσει ο πυρετός,
όλο και πιο πολύ φουντώνει,
κι όλη τη ζούγκλα
αναστατώνει.

«Σας θέλει ευθύς ο βασιλιάς!»
βρυχάται το λιοντάρι,
χωρίς πολύ καμάρι.

Όμως κανείς τους δε σαλεύει.
Η ζέβρα κάνει πως βελάζει.
Ο ελέφαντας ότι χορεύει.
Κι ο πίθηκος αναστενάζει.

Ο τίγρης δήθεν μαγειρεύει.
Η καμηλοπάρδαλη τον συμβουλεύει.
Το φίδι οργανώνει συναυλία.
Και τα εξωτικά πουλιά λένε
πως κάνουν απεργία!


 Μέσα στην αναταραχή, όλοι έδειχναν να νοιάζονται αποκλειστικά και μόνο
για τον εαυτό τους. Υπήρξε όμως και μία φωνή διαφορετική από τις άλλες. Το
καφετί σκαθάρι, στεναχωρημένο με το πάθημα του λιονταριού, έμοιαζε να
είναι το μοναδικό πλάσμα που ένιωθε συμπάθεια για το κατάκοπο ζώο.
Μάταια όμως. Δεν μπορούσε να πλησιάσει, να το ανακουφίσει με κάποιον
τρόπο. Η ζέστη που έβγαζε το σώμα του θα το έκαιγε. Αποφάσισε τότε,
χοροπηδώντας από φύλλο σε φύλλο, από κλαδί σε κλαδί, από δροσοσταλίδα
σε δροσοσταλίδα, να εντοπίσει τον γιατρό. Δυστυχώς, η προσπάθειά του δεν
είχε αποτέλεσμα, καθώς είχε αναχωρήσει για την Αγγλία, για να παντρευτεί
την αγαπημένη του αστακογιατρίνα!


Την ίδια ώρα ο βασιλιάς
φάρμακα μονοκοπανιάς,
πίνει και ξεροκαταπίνει,
μα ο πυρετός δεν τον αφήνει.

Οι διαταγές του δεν μετράνε.
Τα ζώα δεν τον αγαπάνε.
Ούτε καν τον φοβούνται πια,
αφού είναι άρρωστος βαριά…

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ:
 
ΓΙΩΤΑ ΚΟΤΣΑΥΤΗ, Ένα λιοντάρι με πυρετό μαθαίνει να μην είναι κακό, εκδόσεις Σαΐτα, εικονογράφηση: Έφη Σωτηρίου.



Περίληψη

Τι γίνεται όταν ένα μικροσκοπικό περιπλανώμενο κουνούπι μεταφέρει το συνάχι του στον –μέχρι εκείνη τη στιγμή- ακλόνητο βασιλιά των ζώων; Ένας απλός πυρετός θα οδηγήσει το αγέρωχο λιοντάρι σε μία από τις βασικές αρχές της ζωής: η αγάπη και ο σεβασμός είναι αδύνατο να συνυπάρξουν με το φόβο…

Με οδηγίες για 6+1 παραμυθοπαίχνιδα (βασισμένα στη Γραμματική της Φαντασίας του Τζάνι Ροντάρι)

Το συγκεκριμένο βιβλίο πετάει ελεύθερα στο Διαδίκτυο από τον Δεκέμβριο του 2013.

Κατεβάστέ το, ξεφυλλίστέ το, ακούστέ το εδώ:




Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2016

Ο αλχημιστής



Κάποιος πάντρεψε την κόρη του με έναν συμπαθητικό, αλλά φαντασιόπληκτο νεαρό. Το ζευγάρι είχε ένα πρόβλημα: ο νεαρός σύζυγος ήταν αλχημιστής και πίστευε ότι θα μπορούσε να μετατρέψει σε χρυσάφι οποιαδήποτε φθηνή ουσία, ακόμα και το χώμα. Η νεαρή γυναίκα του πάλευε να τα βγάλει πέρα με τα έξοδα του σπιτιού αλλά αυτό δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Απελπισμένη είπε στον άντρα της ότι θα πρέπει να βρει κι αυτός κάποια δουλειά για να συμβάλει στα έξοδα του σπιτιού.

— Βρίσκομαι στα πρόθυρα της πιο συγκλονιστικής ανακάλυψης, της απάντησε αυτός. Όπου να ‘ναι θα καταφέρω να μετατρέπω σε χρυσάφι το χώμα και θα έχεις τόσα χρήματα, όσα δεν είχες ονειρευτεί ποτέ!

Η γυναίκα αναγκάστηκε να μιλήσει στον πατέρα της για το πρόβλημά της κι εκείνος, μετά από την πρώτη έκπληξη, της ζήτησε να φέρει την άλλη μέρα μαζί της και τον άντρα της.

Ο τελευταίος δεν είχε και πολλή διάθεση να δει τον πεθερό του, όχι γιατί δεν τον συμπαθούσε, αλλά γιατί φοβόταν ότι θα του έκανε διάλεξη.

Οι φόβοι του αποδείχτηκαν χωρίς καθόλου βάση.

— Κι εγώ στην ηλικία σου ήμουν αλχημιστής, ομολόγησε ο πεθερός του. 

Και, μια και βρήκαν κοινά ενδιαφέροντα, άρχισαν να συζητούν με τις ώρες για την αλχημεία.

— Από ό,τι βλέπω είσαι κι εσύ κοντά στην τελική ανακάλυψη, όπως κι εγώ όταν ήμουν στην ηλικία σου. Λείπει όμως ακόμα ένα στοιχείο, που ούτε εγώ το ήξερα τότε, αλλά που το ανακάλυψα μόλις τελευταία. Δυστυχώς είμαι γέρος πια για να επιχειρήσω το τελικό πείραμα.

— Εγώ όμως είμαι νέος και μπορώ να σε βοηθήσω, πατέρα, είπε με ενδιαφέρον ο νέος.

— Χμ, ίσως να μπορείς, αλλά πρέπει να σου πω ότι θα χρειαστεί αρκετή προσπάθεια και υπομονή. Και γυρίζοντας προς τον νέο, για να μην ακούσει ούτε η κόρη του το μεγάλο μυστικό, του λέει κρυφά στο αυτί:

— Το μυστικό στοιχείο που απαιτείται είναι η ασημί σκόνη που υπάρχει στο κάτω μέρος του μπανανόφυλλου. Ασφαλώς υπάρχει και η σχετική μαγεία, μια και χωρίς μαγεία δεν υπάρχει αλχημεία: πρέπει τις μπανανιές να τις φυτέψει και να τις περιποιείται αυτός που θα κάνει το πείραμα. Μόλις μεγαλώσουν τα δέντρα, η ασημί σκόνη γίνεται μαγική και μπορεί να μετατρέψει το χώμα σε χρυσάφι.

— Πόση σκόνη χρειαζόμαστε; ρώτησε ο νέος.

— Δυο κιλά, απάντησε ο πεθερός του.

— Τόσο πολύ; Για να μαζευτεί τόση σκόνη χρειάζονται (έκανε έναν γρήγορα υπολογισμό γιατί ήταν έμπειρος στα μαθηματικά) εκατοντάδες μπανανιές και αρκετά χρόνια.

— Αυτό είναι αλήθεια, είπε ο γέρος. Αυτός είναι ο λόγος που έχω εγκαταλείψει ο ίδιος το πείραμα.

— Μην ανησυχείς, τον καθησύχασε ο νέος. Εγώ θα αναλάβω τα δέντρα.

Ο πεθερός πραγματικά βοήθησε τον νέο. Του έδωσε χρήματα για να αγοράσει όσα δενδρύλλια χρειάζονταν. Τα φύτεψε ο ίδιος ο νέος, κάνοντας την ίδια στιγμή τα ξόρκια που του είχε πει ο πεθερός του. Όταν μεγάλωσαν τα δέντρα, πήγε ο ίδιος και μάζεψε την ασημί σκόνη των φύλλων. Χρειάστηκε να πάρει κι άλλα χρήματα από τον πεθερό του και να αγοράσει ακόμα περισσότερα χωράφια, ώστε να μαζέψει τη σκόνη που απαιτούσε το πείραμα. Πέρασαν αρκετά χρόνια, αλλά τελικά κατόρθωσε να συγκεντρώσει τα δυο κιλά της μαγικής σκόνης. Τότε, συνεπαρμένος από την αναμονή της μεγάλης στιγμής, πήγε και βρήκε τον πεθερό του:

— Έχουμε τη μαγική σκόνη που χρειαζόμαστε!

— Θαυμάσια, έκανε εκείνος. Τώρα θα σου δείξω πώς με τη σκόνη αυτή το χώμα μετατρέπεται σε χρυσάφι (λέγοντας αυτά άδειασε τη σκόνη σε ένα τραπέζι και δίπλα της ίση ποσότητας χώματος). Θα χρειαστούμε όμως βοήθεια γι’ αυτό φώναξε τη γυναίκα σου να έρθει. 

Παραξενεμένος ο νέος έκανε αυτό που του ζήτησε ο πεθερός του. Σε λίγο η γυναίκα του ήταν μαζί τους.

— Κόρη μου, όσο καιρό ο άντρας σου μάζευε την ασημί σκόνη, εσύ τι έκανες τις μπανάνες;

— Τις πουλούσα ασφαλώς, απάντησε αυτή. Πώς αλλιώς θα ζούσαμε;

— Ωραία. Σου έμειναν καθόλου χρήματα μετά από τα έξοδα του σπιτιού;

— Πώς δεν έμεναν με τόσες πολλές μπανανιές που είχαμε!

— Μπορώ να τα δω; ρώτησε ο πατέρας της.

— Βεβαίως, μια στιγμή, είπε εκείνη.

Σε λίγο γύρισε κρατώντας πέντε πουγκιά. Ο γέρος άδειασε τα πουγκιά στο τραπέζι δίπλα στο χώμα και σχηματίστηκε ένας σωρός από χρυσά νομίσματα.

— Εδώ έχουμε τη μαγική σκόνη, εξήγησε στον γαμπρό του. Η σκόνη αυτή μπορεί με κατάλληλη επεξεργασία του χώματος (έδειξε τον σωρό του χώματος) να το μετατρέψει σε χρυσάφι (έδειξε το χρυσάφι). Κατάφερες λοιπόν, με τη βοήθεια και της γυναίκας σου ασφαλώς, να υλοποιήσεις το όνειρο κάθε αλχημιστή που είναι να μετατρέψει το χώμα σε χρυσάφι!

(Μιανμάρ, πρώην Βιρμανία)    

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΓΓΟΥΤΑΣ, Η Σοφία των Λαών, εκδόσεις Σαΐτα.


Η Γιώτα Κοτσαύτη επιλέγει ένα κείμενο παιδικής λογοτεχνίας (παραμύθι ή ποίημα), διήγημα ή αποσπάσματα από βιβλία αγαπημένων λογοτεχνών.

Ένας εικονογράφος ή ζωγράφος καλείται να κάνει μία εικόνα με βάση το κείμενο που θα αναλάβει.

Περιμένουμε τις εικόνες, τις προτάσεις, αλλά και τις ιστορίες σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση yotakotsafti1@yahoo.gr
Την εικόνα έκανε η Εμμανουέλα Κακαβιά.


Η Εμμανουέλα Κακαβιά είναι κάτοικος Αθηνών, έγγαμος με δύο παιδιά. Έχει ολοκληρώσει τρεις εργαστηριακές σχολές Βυζαντινής τέχνης, καθώς και μαθήματα ελεύθερου σχεδίου. Εισήχθη στην Α.Σ.Κ.Τ. Τήνου το 2004 για να μην την τελειώσει ποτέ. Έχει κρατικό πτυχίο Σκηνοθεσίας και σπουδάζει Ελληνικό πολιτισμό στο Ανοικτό πανεπιστήμιο της Κύπρου. Επαγγελματικά έχει δουλέψει κάποια χρόνια στην ΕΡΤ, φιλοτεχνεί εικόνες βυζαντινής τεχνοτροπίας για ιδιώτες και εικονογραφεί παραμύθια για παιδιά και μεγάλους. 
 
Ηλεκτρονική διεύθυνση: manoykaki@yahoo.gr
Με αγάπη από τη Φλώρινα,
Γιώτα Κοτσαύτη.

Η σελίδα του «Ένα κείμενο, μία εικόνα» στο facebook:







Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2016

«Φτιάξε ένα παραμύθι»: καρτέλα δέκατη ένατη (κορώνα)



«Με κουκί και με ρεβίθι φτιάξε ένα παραμύθι,
ιστορίες πιο πολλές με καρτέλες μαγικές!»

Με αφορμή τον Προπ και τις λειτουργίες του, αλλά και τη «Γραμματική της Φαντασίας» του Τζάνι Ροντάρι, στο «Ένα κείμενο, μία εικόνα» αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε τις δικές μας πρωτότυπες καρτέλες αναπαραγωγής παραμυθιακού λόγου, ιδανικές για μικρούς και μεγάλους, για παιδιά, γονείς, εκπαιδευτικούς, εν δυνάμει συγγραφείς και όχι μόνο.

Η διαδικασία είναι απλή. Κάθε βδομάδα θα παρουσιάζουμε μία εικόνα. Μπορείτε ελεύθερα* να την αποθηκεύετε στον υπολογιστή σας, να την εκτυπώνετε (προτεινόμενο μέγεθος εκτύπωσης Α4) και να την πλαστικοποιείτε. Σταδιακά, θα έχετε στα χέρια σας μία «μαγική τράπουλα», ένα πολύτιμο εργαλείο που θα σας βοηθήσει να εμπνευστείτε τις δικές σας ιστορίες.

Καρτέλα δέκατη ένατη: Κορώνα


-Ποια μαγεμένη περιοχή αναζητά βασιλιά;
-Γιατί δεν αναλαμβάνει κάνεις το βασίλειο;
-Ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να αποκτήσει κανείς αυτή την κορώνα;
-Ποιες μαγικές ιδιότητες έχει;

Πίσω μέρος των καρτών (επιλογή «εκτύπωση διπλής όψης»)


Αν θέλεις να μοιραστείς μαζί μας το παραμύθι σου, στείλε το μήνυμά σου στην ηλεκτρονική διεύθυνση yotakotsafti1@yahoo.gr

Τι; Ακόμα κάθεσαι;

Το Παραμυθοπαιχνίδι ξεκινάει τώρα!

Με αγάπη από τη Φλώρινα,

Γιώτα Κοτσαύτη
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΡΤΕΛΕΣ ΤΟΥ ΠΡΟΠ

Ο Ρώσος θεωρητικός Βλαντιμίρ Προπ μελετώντας το λαϊκό μαγικό παραμύθι της χώρας του κατέληξε στο συμπέρασμα ότι σε όλα τα παραμύθια υπάρχουν κάποιες λειτουργίες, οι οποίες καθορίζουν τη δράση των δρώντων ηρώων και είναι συνολικά τριάντα μία (απομάκρυνση, απαγόρευση, παράβαση, έρευνα, προδοσία, παγίδα, συνενοχή, ζημιά ή έλλειψη, μεσολάβηση, συγκατάθεση του πρωταγωνιστή, αναχώρηση του πρωταγωνιστή, ο πρωταγωνιστής υποβάλλεται σε δοκιμασία από το δωρητή, αντίδραση του πρωταγωνιστή, κατοχή του μαγικού μέσου, μεταβίβαση του πρωταγωνιστή, πάλη πρωταγωνιστή-ανταγωνιστή, ο πρωταγωνιστής σημαδεύεται, νίκη επί του ανταγωνιστή, μετατόπιση της δυστυχίας ή της αρχικής έλλειψης, επιστροφή του πρωταγωνιστή, διωγμός του, ο πρωταγωνιστής γλιτώνει, ο πρωταγωνιστής φτάνει ινκόγνιτο στο σπίτι, απαιτήσεις του ψεύτικου πρωταγωνιστή,  στον πρωταγωνιστή ανατίθεται ένα δύσκολο καθήκον, επιτέλεση του καθήκοντος, αναγνώριση του πρωταγωνιστή, αποκάλυψη του ψεύτικου πρωταγωνιστή ή ανταγωνιστή, μεταμόρφωση του πρωταγωνιστή, τιμωρία του ανταγωνιστή, γάμος του πρωταγωνιστή). Δεν είναι όμως απαραίτητο να υπάρχουν όλες οι λειτουργίες σε κάθε παραμύθι, ούτε να εμφανίζονται με την ίδια σειρά.

Σύμφωνα με τον Τζάνι Ροντάρι στο Ρέτζο Εμίλια (επαρχία της Ιταλίας η οποία έγινε γνωστή για το καινοτόμο παιδαγωγικό της πρόγραμμα) ξεκίνησαν να δουλεύουν με τις λειτουργίες του Προπ φτιάχνοντας καρτέλες και γράφοντας απλά στην καθεμία τον τίτλο της λειτουργίας ή του θέματος. Με τον τρόπο αυτό τα παιδιά εμπνεύστηκαν και έγραψαν πολλές ιστορίες. 

Με βάση, λοιπόν, όλες αυτές τις ιδέες, δημιουργήθηκε το «Φτιάξε ένα παραμύθι».

Μπορεί να μη στηρίζεται στις λειτουργίες του Προπ, έχει όμως ως αρχή του τη φιλοσοφία του Τζάνι Ροντάρι, σύμφωνα με τον οποίο όλοι, αν έχουμε μία αφορμή μπορούμε να γράψουμε παραμύθια!

Βιβλιογραφία:
-ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΤΟΠΟΥΛΟΣ, Άρθρα και μελετήματα για την παιδική λογοτεχνία, εκδόσεις Δημ.Κ.Σαλονικίδη, Θεσσαλονίκη, 1999.
-ΤΖΑΝΙ ΡΟΝΤΑΡΙ, Γραμματική της φαντασίας-Εισαγωγή στην τέχνη να επινοείς ιστορίες, εκδόσεις Μεταίχμιο, 1993, μετάφραση Γιώργος Κασαπίδης.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝ

Αθηνά Πετούλη

Η Αθηνά Πετούλη γεννήθηκε στην Κόρινθο, μεγάλωσε και σπούδασε στην Αθήνα, όπου παρακολούθησε μαθήματα σχεδίου και ζωγραφικής. Διαμένει μόνιμα στο νησί της Σάμου με τον σύζυγο και τα τρία παιδιά τους. Ασχολείται με τη ζωγραφική (ελαιογραφίες, ακουαρέλες, ακρυλικά, έργα για παιδικά δωμάτια), την εικονογράφηση παιδικών βιβλίων και την εκμάθηση ζωγραφικής σε παιδιά. Έχει λάβει μέρος σε πολλές εκθέσεις ζωγραφικής κι έχει εικονογραφήσει παραμύθια για παιδιά:
 «Καλημέρα ήλιε» της Ευφροσύνης Σπυροπούλου, Andy’s Publishers,
«Ο Κόα και το μεγάλο του δώρο» της Αθηνάς Βουδούρη,
«Μπουκέτα Ανθισμένα» Χαϊκού και άλλα τρίστιχα για παιδιά (έπαινος 2014 από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά) της Γιώτας Κοτσαύτη (υπό έκδοση),
«Η ευχή της Αστεράτης» της Ζωής Παπαδάκη, εκδόσεις Φυλάτος,
«Η μάγισσα Μουρ Μουρ και το πλατύ παπούτσι» της Μαρίας Ιορδανίδου, εκδόσεις Φυλάτος.
«Το μονοπάτι του ήλιου» του Αριστείδη Κάντα, εκδόσεις Ιδέες 

Η σελίδα της Αθηνάς στο facebook:

Γιώτα Κοτσαύτη


Η Γιώτα Κοτσαύτη γεννήθηκε το 1981 και μεγάλωσε στη Λεβαία Φλώρινας. Είναι απόφοιτος του Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών.
Τα τρία πρώτα της βιβλία κυκλοφορούν σε ηλεκτρονική μορφή:
-Ένα λιοντάρι με πυρετό μαθαίνει να μην είναι κακό, εκδόσεις Σαΐτα (2013)          
-Γραννέτα, η πρωταγωνίστρια μαριονέτα, εκδόσεις τοβιβλίο (2014)
-Το μαγικό βοτάνι, εκδόσεις Σαΐτα (2016)
Παράλληλα, κατά διαστήματα, συμμετέχει σε συλλογικά ανθολόγια και δράσεις, με ποιήματα, παραμύθια και διηγήματά της.
Η αγάπη της για την παιδική/εφηβική/νεανική λογοτεχνία την οδήγησε στη δημιουργία του δημοφιλούς ιστολογίου «Ένα κείμενο, μία εικόνα».
Είναι συνδημιουργός της ενότητας Kids’ Corner του λογοτεχνικού περιοδικού Book Tour (www.booktourmagazine.com).
Κατοικεί στο νομό Φλώρινας με την οικογένειά της.

Ηλεκτρονική διεύθυνση: yotakotsafti1@yahoo.gr
*Με τη σύμφωνη γνώμη των δημιουργών επιτρέπεται η ελεύθερη εκτύπωση των καρτών «Φτιάξε ένα παραμύθι», καθώς και η δημιουργική χρήση τους σε ατομικές ή ομαδικές δραστηριότητες. Μοναδικές προϋποθέσεις: να αναφέρεται ΠΑΝΤΑ η πηγή και να ΜΗ χρησιμοποιούνται για εμπορικούς σκοπούς.