Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2024

Τα τρίστιχα του Δεκέμβρη

 


Γακοπούλου Βάγια

Δεκέμβρης μήνας,

τα δώρα του θα φέρει,

αγάπη και φως!

 

Καραολάνη Βάσια

Μήνας γιορτινός,

με θαλπωρή γεμίζει

κάθε σπιτικό.

 

Μπλιούμη Ελένη

Δεκέμβρης μήνας,

φορτωμένος με δώρα,

ευλογημένος!

 

Ρηγάτου Βίκυ

Το δέντρο λάμπει,

γλυκά και δώρα παντού.

Ήρθε Δεκέμβρης.

 

 

Γράφτηκαν με αφορμή το παιχνίδι γραφής εδώ:

https://www.facebook.com/groups/1006082537869676

 

 

 

 

Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2024

Ο Χιούγκο και το ραβδάκι της γιαγιάς

 


Μια φορά κι έναν καιρό, σ’ ένα μακρινό δάσος, ένας δυνατός άνεμος έσβησε όλα τα φωτάκια του χριστουγεννιάτικου δέντρου. Ο Χιούγκο, ο σκαντζόχοιρος, που έβλεπε τα ζώα απογοητευμένα, αποφάσισε να αναλάβει δράση. Στη φωλιά του είχε φυλαγμένο ένα σπάνιο ραβδάκι, δώρο της γιαγιάς του. «Αυτό το ραβδάκι μπορεί να πραγματοποιεί επιθυμίες μόνο, όμως, αν αυτός που το χρησιμοποιήσει πιστεύει στα θαύματα» του είχε πει. Ψέματα; Αλήθεια; Δεν γνώριζε.

Ξεκίνησε να βαδίζει μέσα στο πυκνό χιόνι. Οι νιφάδες, όμοιες με μικρά κρυσταλλάκια, έπεφταν πάνω του με δύναμη, αλλά εκείνος συνέχιζε να προχωράει. Όταν έφτασε στον προορισμό του, η καρδιά του χτυπούσε δυνατά. Με τρεμάμενα χέρια έβγαλε το ραβδάκι απ’ την τσέπη του κι άγγιξε ένα κλαδί. Ω! Το δέντρο έλαμψε μεμιάς κι η λάμψη του έφτασε μέχρι και την πιο απομακρυσμένη φωλιά. Οι κάτοικοι του δάσους κατέφθασαν αμέσως στην περιοχή, για να μάθουν τι συνέβη.

«Πώς το έκανες αυτό;» ρώτησαν τον Χιούγκο.

«Απλώς πίστεψα» απάντησε εκείνος κι έδειξε το ραβδάκι.

«Ω! Το χρησιμοποίησες επιτέλους!» είπε ο φίλος του ο Ζουζίνα, το κουνέλι. «Μήπως να ζητούσες τώρα και... μερικά καρότα;»

«Πάλι φαγητό;» φώναξε αγανακτισμένη η Έλινορ, η κουκουβάγια, που τον φιλοξενούσε στη φωλιά της.

Ακούστηκε ένα γουργούρισμα και το γλυκό κουνελάκι χάιδεψε την κοιλιά του. Όλα τα ζώα ξέσπασαν σε γέλια κι έτρεξαν στις φωλιές τους. Όταν επέστρεψαν, κουβαλούσαν διάφορες λιχουδιές που τις μοιράστηκαν μεταξύ τους. Κι έτσι, με τραγούδι, χορό και φαγοπότι, έφεραν ζεστασιά σε μια παγωμένη βραδιά. Ένα ακόμα χριστουγεννιάτικο θαύμα! Κι αυτήν τη φορά δεν χρειάστηκε καν να χρησιμοποιήσουν το ραβδάκι της γιαγιάς…

Γιώτα Κοτσαύτη

 https://www.facebook.com/yota.kotsaftitheofanous



Θα χαρούμε πολύ να μας γράφετε τις εντυπώσεις σας ή, αν είστε εκπαιδευτικοί και δουλέψετε με κάποια ιστορία στην τάξη σας, να μοιραστείτε την εμπειρία.

Το παρόν ιστολόγιο λειτουργεί, εδώ και δέκα χρόνια, αποκλειστικά και μόνο αφιλοκερδώς (δεν έχει καν διαφημίσεις, όπως η πλειοψηφία των ιστολογίων) κι η ανατροφοδότησή σας είναι για μας ένα ισχυρό κίνητρο για να συνεχίσουμε.

Ηλεκτρονική διεύθυνση επικοινωνίας: yotakotsafti1@yahoo.gr

Ευχαριστούμε θερμά!

 

Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2024

Ο κύριος με τα κόκκινα ρούχα

 


Μελομακάρονο ή κουραμπιέ

Κι ένα ποτήρι γάλα

Μια δαγκωνιά απ’ το καθένα

Και γάλα μόνο μια γουλιά

Πρέπει να προλάβει όλα τα σπίτια

Τα δώρα να μοιράσει

Έχει μονάχα ένα βράδυ

Αλλά είναι κάτι που ξέρει καλά

Αυτός ο κύριος με τα κόκκινα ρούχα

Μαλλιά και γένια κάτασπρα

Τα παιδιά των φωνάζουν «Αϊ Βασίλη»

Με λαχτάρα περιμένουν κάθε Χριστούγεννα να ’ρθει

 

Αλεξία Αγιομυργιανάκη

 

 

Γράφτηκε με αφορμή το παιχνίδι γραφής εδώ:

https://www.facebook.com/groups/1006082537869676

 

Θα χαρούμε πολύ να μας γράφετε τις εντυπώσεις σας ή, αν είστε εκπαιδευτικοί και δουλέψετε με κάποια ιστορία στην τάξη σας, να μοιραστείτε την εμπειρία.

Το παρόν ιστολόγιο λειτουργεί, εδώ και δέκα χρόνια, αποκλειστικά και μόνο αφιλοκερδώς (δεν έχει καν διαφημίσεις, όπως η πλειοψηφία των ιστολογίων) κι η ανατροφοδότησή σας είναι για μας ένα ισχυρό κίνητρο για να συνεχίσουμε.

Ηλεκτρονική διεύθυνση επικοινωνίας: yotakotsafti1@yahoo.gr

Ευχαριστούμε θερμά!

 

Τι είναι Χριστούγεννα;

 


«Τι είναι Χριστούγεννα;» ρώτησε το μικρό παιδί.

«Χριστούγεννα είναι η παγωμένη ανάσα μου στα κόκκινα μαγουλάκια που λένε τα κάλαντα» είπε ο άνεμος.

«Τι άλλο είναι Χριστούγεννα;»

«Χριστούγεννα είναι το φως που στέλνω στα σκοτεινά παράθυρα» είπε το πιο φωτεινό αστέρι του ουρανού.

«Και τι άλλο είναι Χριστούγεννα;»

«Χριστούγεννα είναι το χαμόγελο στα μάτια των μοναχών ανθρώπων» είπε η ελπίδα.

«Μα, επιτέλους, τι είναι Χριστούγεννα;»

«Χριστούγεννα είσαι εσύ» είπε η μάνα του και νυσταγμένα ματάκια έκρυψε στον κόρφο της.

 

Βάγια Γακοπούλου

 

 

Γράφτηκε με αφορμή το παιχνίδι γραφής εδώ:

https://www.facebook.com/groups/1006082537869676

 

Θα χαρούμε πολύ να μας γράφετε τις εντυπώσεις σας ή, αν είστε εκπαιδευτικοί και δουλέψετε με κάποια ιστορία στην τάξη σας, να μοιραστείτε την εμπειρία.

Το παρόν ιστολόγιο λειτουργεί, εδώ και δέκα χρόνια, αποκλειστικά και μόνο αφιλοκερδώς (δεν έχει καν διαφημίσεις, όπως η πλειοψηφία των ιστολογίων) κι η ανατροφοδότησή σας είναι για μας ένα ισχυρό κίνητρο για να συνεχίσουμε.

Ηλεκτρονική διεύθυνση επικοινωνίας: yotakotsafti1@yahoo.gr

Ευχαριστούμε θερμά!

 

 

Γεννιέται ο Βασιλιάς του Κόσμου

 


Έλατα στολισμένα στα λευκά

Νιφάδες χιονιού πασπαλίζουν την πλάση

Γεμάτα χαρούμενο κόσμο τα μαγαζιά

Κάρτες με ευχές ταξιδεύουν στη γη

Κάλαντα τραγουδούν τα παιδιά

Αγέρι σκορπά ευωδιές μελομακάρονων

Γαλοπούλες γεμίζουν οι νοικοκυρές

Λαχανοντολμάδες ψήνονται στις χύτρες

Δώρα στοιβάζονται πλάι στη φάτνη

Καμπάνες αξημέρωτα ηχούν χαρμόσυνα

«Ωσαννά» ψάλλουν στα ουράνια οι άγγελοι

Γεννιέται ο βασιλιάς του κόσμου

 

Ρούλα Σκουμιού

 

 

Γράφτηκε με αφορμή το παιχνίδι γραφής εδώ:

https://www.facebook.com/groups/1006082537869676

 

Θα χαρούμε πολύ να μας γράφετε τις εντυπώσεις σας ή, αν είστε εκπαιδευτικοί και δουλέψετε με κάποια ιστορία στην τάξη σας, να μοιραστείτε την εμπειρία.

Το παρόν ιστολόγιο λειτουργεί, εδώ και δέκα χρόνια, αποκλειστικά και μόνο αφιλοκερδώς (δεν έχει καν διαφημίσεις, όπως η πλειοψηφία των ιστολογίων) κι η ανατροφοδότησή σας είναι για μας ένα ισχυρό κίνητρο για να συνεχίσουμε.

Ηλεκτρονική διεύθυνση επικοινωνίας: yotakotsafti1@yahoo.gr

Ευχαριστούμε θερμά!

 

 

Ο Άγιος Βασίλης το έλκηθρο ετοιμάζει

  


Άχνη και πάγος, χιονονιφάδες,

το τζάμι στολίζουν με άσπρο πέπλο.

Πολύχρωμες μπάλες και κορδέλες

με τον άνεμο κουδουνίζουν.

Τα άστρα με χρυσόσκονη και μετάξι

θα ντύσουν τον μανδύα του χειμώνα.

Μελωδίες γλυκές τα στόματα ψιθυρίζουν.

Τα παραμύθια πάλι θα ανοιχτούν.

Ιστορίες και ποιήματα να πούνε.

Ο Άγιος Βασίλης το έλκηθρο ετοιμάζει.

Θα έρθει ξανά, χαρά να φέρει.

Στα παιδιά δώρα να αφήσει

κάτω από τα κλαδιά του δέντρου.

 

Δήμητρα Κολιαστάση

 

 

Γράφτηκε με αφορμή το παιχνίδι γραφής εδώ:

https://www.facebook.com/groups/1006082537869676

 

Θα χαρούμε πολύ να μας γράφετε τις εντυπώσεις σας ή, αν είστε εκπαιδευτικοί και δουλέψετε με κάποια ιστορία στην τάξη σας, να μοιραστείτε την εμπειρία.

Το παρόν ιστολόγιο λειτουργεί, εδώ και δέκα χρόνια, αποκλειστικά και μόνο αφιλοκερδώς (δεν έχει καν διαφημίσεις, όπως η πλειοψηφία των ιστολογίων) κι η ανατροφοδότησή σας είναι για μας ένα ισχυρό κίνητρο για να συνεχίσουμε.

Ηλεκτρονική διεύθυνση επικοινωνίας: yotakotsafti1@yahoo.gr

Ευχαριστούμε θερμά!

 

Άγιε Βασίλη, τι περιμένεις;

 


Άγιε Βασίλη, τι περιμένεις

αυτήν τη γλυκιά βραδιά;

Πάρε το έλκηθρο και φύγε,

σε περιμένουν τα παιδιά.

Μα ένα κλαίει στη γωνίτσα,

δεν έχει πού να κοιμηθεί.

Πάρε τη ζέστη από το αστέρι,

στα χέρια βάλ’ τη, να ζεσταθεί .

Αγαπημένε Άγιε Βασίλη,

δώσ’ μου το τύμπανο που αγαπώ,

να παίζω κάλαντα όλο τον χρόνο,

να φέρνω γέλιο στο σπιτικό.

 

Ελένη Φωτάκη

 

 

Γράφτηκε με αφορμή το παιχνίδι γραφής εδώ:

https://www.facebook.com/groups/1006082537869676

 

Θα χαρούμε πολύ να μας γράφετε τις εντυπώσεις σας ή, αν είστε εκπαιδευτικοί και δουλέψετε με κάποια ιστορία στην τάξη σας, να μοιραστείτε την εμπειρία.

Το παρόν ιστολόγιο λειτουργεί, εδώ και δέκα χρόνια, αποκλειστικά και μόνο αφιλοκερδώς (δεν έχει καν διαφημίσεις, όπως η πλειοψηφία των ιστολογίων) κι η ανατροφοδότησή σας είναι για μας ένα ισχυρό κίνητρο για να συνεχίσουμε.

Ηλεκτρονική διεύθυνση επικοινωνίας: yotakotsafti1@yahoo.gr

Ευχαριστούμε θερμά!

 

Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2024

Ο Σνιλ και τα δώρα του Άγιου Βασίλη

 


Κάπου μακριά, σ’ έναν παγωμένο τόπο, ζει ένα γλυκό πολικό αρκουδάκι, ο Σνιλ. Ο Άγιος Βασίλης, που τον παρακολουθεί από καιρό επειδή δεν του έχει γράψει ποτέ γράμμα για να ζητήσει κάτι, αποφασίζει εκείνη τη χρονιά να του προσφέρει τρία μαγικά δώρα. Ένα κόκκινο κουτάκι γεμάτο λιχουδιές, που δεν αδειάζει ποτέ. Μια χιονονιφάδα, που αρκεί να την αγγίξει κανείς για λίγο για να γεμίσει τον αέρα με χριστουγεννιάτικες μελωδίες. Κι ένα μεγάλο, φωτεινό αστέρι, που αφηγείται τις πιο όμορφες γιορτινές ιστορίες. 

 Ο Σνιλ μένει με το στόμα ανοιχτό όταν αντικρίζει τα τρία καλοτυλιγμένα πακέτα κάτω απ’ το δεντράκι του. Τα σάστισμά του μεγαλώνει ακόμα περισσότερο όταν διαβάζει στο σημείωμα του Άγιου Βασίλη τις μαγικές ιδιότητες κάθε αντικειμένου.

 Δεν χάνει καθόλου χρόνο! Πολύ σύντομα προσκαλεί στη φωλιά του όλους τους γείτονές του. Γεύονται πεντανόστιμες λιχουδιές, απολαμβάνουν πανέμορφες μελωδίες κι ακούν τα πιο μαγευτικά παραμύθια. Κοιτάζει γύρω του και βλέπει τα μάτια των φίλων του να λάμπουν από χαρά.

«Ευχαριστώ, Άγιε Βασίλη» ψιθυρίζει προς τον ουρανό κι αποφασίζει την επόμενη μέρα να καλέσει κι άλλα ζώα, από πιο μακρινές περιοχές, για να μοιραστούν τα πολύτιμα δώρα του και τη μαγεία των Χριστουγέννων.

Γιώτα Κοτσαύτη

 https://www.facebook.com/yota.kotsaftitheofanous



Θα χαρούμε πολύ να μας γράφετε τις εντυπώσεις σας ή, αν είστε εκπαιδευτικοί και δουλέψετε με κάποιο κείμενο στην τάξη σας, να μοιραστείτε την εμπειρία.

Το παρόν ιστολόγιο λειτουργεί, εδώ και δέκα χρόνια, αποκλειστικά και μόνο αφιλοκερδώς (δεν έχει καν διαφημίσεις, όπως η πλειοψηφία των ιστολογίων) κι η ανατροφοδότησή σας είναι για μας ένα ισχυρό κίνητρο για να συνεχίσουμε.

Ηλεκτρονική διεύθυνση επικοινωνίας: yotakotsafti1@yahoo.gr

Ευχαριστούμε θερμά!

 

Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2024

Τα Χριστούγεννα της Κλαίρης

 


Η Κλαίρη είναι μια καστανή όμορφη ποντίκια με μεγάλα γαλάζια μάτια. Ζει σε ένα πάρκο μαζί με την οικογένεια και τους φίλους της. Φέτος αποφάσισε να κάνει ένα πάρτι το βράδυ των Χριστουγέννων.

Πρώτα έπρεπε να βρει ένα δέντρο για να το στολίσει παρέα με τους δικούς της.

Μετά η μαμά της ανέλαβε τα φαγητά και τα γλυκά για το τραπέζι.

Ετοίμασε τις προσκλήσεις για να καλέσει όλους τους φίλους της και τις πήγε η ίδια από πόρτα σε πόρτα.

Όταν ετοιμάστηκαν όλα, η Κλαίρη πήγε στο δωμάτιό της να φτιαχτεί όμως είδε ότι δεν είχε τίποτα γιορτινό να φορέσει. Κάθισε λυπημένη στο κρεβάτι της και σκέφτηκε να μη βγει καθόλου στη γιορτή. Εκείνη τη στιγμή χτύπησε την πόρτα η καλύτερη της φίλη, η Έλλη.

«Έλα, σε περιμένουμε. Γιατί είσαι λυπημένη;»

«Δεν έχω κάτι όμορφο να φορέσω».

Τότε η Έλλη τής έδωσε το κουτί που κρατούσε στα χέρια της. Μέσα είχε ένα κόκκινο λαμπερό φόρεμα με πράσινες λεπτομέρειες.

«Το έφτιαξα για σένα!»

Η Κλαίρη την αγκάλιασε σφιχτά.

«Ω, ευχαριστώ τόσο πολύ!»

Κεφεράκη Ευανθία

 

 

Γράφτηκε με αφορμή το παιχνίδι γραφής εδώ:

https://www.facebook.com/groups/1006082537869676

  

Θα χαρούμε πολύ να μας γράφετε τις εντυπώσεις σας ή, αν είστε εκπαιδευτικοί και δουλέψετε με κάποια ιστορία στην τάξη σας, να μοιραστείτε την εμπειρία.

Το παρόν ιστολόγιο λειτουργεί, εδώ και δέκα χρόνια, αποκλειστικά και μόνο αφιλοκερδώς (δεν έχει καν διαφημίσεις, όπως η πλειοψηφία των ιστολογίων) κι η ανατροφοδότησή σας είναι για μας ένα ισχυρό κίνητρο για να συνεχίσουμε.

Ηλεκτρονική διεύθυνση επικοινωνίας: yotakotsafti1@yahoo.gr

Ευχαριστούμε θερμά!

 

 

Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2024

Όταν η Ξούε, η Πριγκίπισσα του Χιονιού, συνάντησε τον Ζεστό Άνεμο

 


Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια μακρινή μακρινή χώρα, ζούσε η Ξούε, η Πριγκίπισσα του Χιονιού.

Η Ξούε έμενε σ’ ένα τεράστιο, πανύψηλο κάστρο, που ήταν κρυμμένο βαθιά μέσα στις χιονισμένες βουνοκορφές του όρους Σουέι Τζινγκ. Το κάστρο της ήταν φτιαγμένο από κρύσταλλα που λαμπύριζαν στο φως του φεγγαριού.

Η πριγκίπισσα αυτή είχε μια πολύ σπουδαία σούπερ-δύναμη. Με ένα μόνο κούνημα του μαγικού ραβδιού της άλλαζε τον καιρό. Δεν της άρεσε τόσο να δημιουργεί χιονοθύελλες όσο το να κάνει τις χιονονιφάδες να χορεύουν απαλά στον ουρανό. Επίσης, μπορούσε να παγώνει τον χρόνο για λίγα λεπτά, ώστε να απολαμβάνει την ομορφιά της φύσης με την ησυχία της.

Όλα κυλούσαν ήρεμα στον χιονισμένο τόπο ώσπου μια μέρα, καθώς έπαιζε με τον φίλο της τον Σουέ Ρεν, ένιωσε να πλησιάζει κάτι παράξενο. Ήταν ο Νουάν Φεγκ, ο Ζεστός Άνεμος. Από μικρή άκουγε να μιλούν με τρόμο γι’ αυτόν στο βασίλειό της όμως δεν φανταζόταν ότι υπήρχε στην πραγματικότητα. Πίστευε πως ήταν ένα από τα παραμύθια που έλεγαν στα παιδιά.

Ο Νουάν Φεγκ πήγαινε όλο και πιο κοντά της, όλο και πιο κοντά της, όλο και πιο κοντά της, χωρίς να λέει τίποτα. Η κοπέλα ένιωσε τόσο αδύναμη που το μαγικό της ραβδί έπεσε από τα χέρια της. Σίγουρα θα της το άρπαζε, αν δεν έβλεπε τον αγαπημένο της φίλο να λιώνει. Με μια δύναμη που δεν ήξερε κι η ίδια ότι είχε, έπιασε ξανά το ραβδί, σηκώθηκε και πάγωσε τον χρόνο. «Κοίτα γύρω σου» είπε στον Νουάν Φεγκ που ενώ άρχισε να τρέμει από τη χαμηλή θερμοκρασία, δεν γινόταν να μη θαυμάσει την ομορφιά του παγωμένου τοπίου. Λίγα μόνο λεπτά ήταν αρκετά για να νιώσει την αγάπη της Ξούε για τον τόπο της. Τότε εκείνη ξανακούνησε το ραβδί κι ο χρόνος άρχισε να κυλάει και πάλι.

Οι δύο φίλοι, αγκαλιασμένοι, παρακολούθησαν τον Ζεστό Άνεμο να φεύγει με σκυμμένο το κεφάλι και ήξεραν ότι δεν ξαναγυρίσει ποτέ…

Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Γιώτα Κοτσαύτη

 

Θα χαρούμε πολύ να μας γράφετε τις εντυπώσεις σας ή, αν είστε εκπαιδευτικοί και δουλέψετε με κάποιο κείμενο στην τάξη σας, να μοιραστείτε την εμπειρία.

Το παρόν ιστολόγιο λειτουργεί, εδώ και δέκα χρόνια, αποκλειστικά και μόνο αφιλοκερδώς (δεν έχει καν διαφημίσεις, όπως η πλειοψηφία των ιστολογίων) κι η ανατροφοδότησή σας είναι για μας ένα ισχυρό κίνητρο για να συνεχίσουμε.

Ηλεκτρονική διεύθυνση επικοινωνίας: yotakotsafti1@yahoo.gr

Ευχαριστούμε θερμά!