Πώς διαβάζονται τα εξωσχολικά βιβλία:

 

1.Μπορείς να έχεις τα πόδια ψηλά πάνω στα κάγκελα του κρεβατιού και η υπόλοιπη να ’σαι ξαπλωμένη στο κρεβάτι ανάσκελα και να κρατάς το βιβλίο στον αέρα.

2.Μπορείς να είσαι μπρούμυτα στο κρεβάτι και το βιβλίο κάτω στο πάτωμα.

3.Μπορεί, αν έχεις αδελφή, να είναι εκείνη μπρούμυτα στο πάτωμα κι εσύ από πάνω της σαν να σχηματίζετε σταυρό και τα βιβλία βέβαια στο πάτωμα.

4.Το βράδυ, όταν πάτε για ύπνο και σας φωνάζουν να σβήσετε το φως, να κουκουλώνεστε με τα σκεπάσματα και να έχετε ένα κλεφτοφάναρο και να διαβάζετε -αυτό μάλλον τον χειμώνα γιατί το καλοκαίρι θα σκάσετε.

5.Στην τουαλέτα μπορείς να διαβάζεις τα απαγορευμένα βιβλία.

 

ΑΛΚΗ ΖΕΗ

Με μολύβι φάμπερ νούμερο δύο, Εκδόσεις Μεταίχμιο

 

Η εικόνα είναι προϊόν AI

Τα αθώα ψέματα των παιδιών

[Η Βίτω κουβεντιάζει με τη φίλη της τη Λέτρω για τον μπαμπά της και για τη μητέρα της, που πρόκειται να ξαναπαντρευτεί, υπό το άγρυπνο βλέμμα της νταντάς και της αυστηρής γιαγιάς της.]

-Τι λέγατε; ρώτησε η γιαγιά με τη βαριά σαν αντρική φωνή της.

-Για τα μαθήματά μας, απάντησε χωρίς να διστάσει καθόλου η Βίτω.

Ψέματα! Πόσα ψέματα λέμε! Κάθε μέρα. Πολλά πολλά ψέματα. Μια φορά ρώτησα τον κύριο Μαρσέλ:

-Τα παιδιά στη Γαλλία λένε ψέματα;

-Ε, καμιά φορά, μου απάντησε.

Τ’ αδέρφια μου κι εγώ θα θέλαμε πολύ να πάμε στη Γαλλία για να δούμε αυτά τα παιδιά που λένε μόνο καμιά φορά ψέματα. Εμείς οι τρεις, και η Βίτω ακόμα περισσότερο, είμαστε στο ψέμα ως το λαιμό. Μα δε γίνεται αλλιώς. Δε λέμε όμως σ’ όλους ψευτιές. Η Βίτω λέει μόνο στη γιαγιά της, κι εμείς στον μπαμπά.

Γιατί αν έλεγε η Βίτω την αλήθεια, πως μου μιλούσε δηλαδή για τον μπαμπά της, η κυρία Υπατία δε θα την άφηνε να με δει ξανά. Κι ο μπαμπάς της θα ήτανε «σαν να μην έχει υπάρξει ποτέ», αφού στον μόνον άνθρωπο που η Βίτω μιλούσε για κείνον ήμουν εγώ. Κι αν εγώ, πάλι, έλεγα αλήθεια στον μπαμπά όταν με ρωτούσε για τις αταξίες που έκαναν τα δίδυμα, θα έπρεπε να τρώνε ξύλο τρεις φορές τουλάχιστον τη μέρα. Και μήπως εγώ θα είχα διαβάσει ποτέ μου τον Ναύκληρο του Ειρηνικού, τον Ελέφα Καρί, τον Μάγκα και τον Τρελαντώνη, κι ένα σωρό βιβλία που χάριζε ο μπαμπάς της στη Βίτω; Εκείνη μου τα δάνειζε ευχαρίστως γιατί δεν τα διάβαζε. Με έβαζε όμως να της τα διηγούμαι. Θα τα διάβαζα ποτέ αν τ’ αδέρφια μου δε λέγανε ψέματα στον μπαμπά πως ροχαλίζαμε από τις εννιά, ενώ εγώ, κουκουλωμένη με τα σκεπάσματα, διάβαζα μ’ ένα κλεφτοφάναρο ως αργά τη νύχτα; Μπορεί στη Γαλλία ν’ αφήνουν τα παιδιά να μιλάνε όσο θέλουν για τους μπαμπάδες τους και να μη λένε στα κορίτσια, όταν πιάνουν βιβλίο στο χέρι: «άσε το βιβλίο, να κάνεις κάτι χρήσιμο τώρα που δεν έχεις μαθήματα», όπως μου ‘λεγε εμένα ο μπαμπάς, και μ’ έστελνε στην κουζίνα να δω πως φτιάχνει η μαμά τους κεφτέδες.

ΑΛΚΗ ΖΕΗ, Η μωβ ομπρέλα, εκδόσεις Κέδρος, δεύτερη έκδοση, 1995.

Η Άρτεμη (απόσπασμα από Το καπλάνι της βιτρίνας)

(Η Μυρτώ και η Μελιά, δύο αδελφές, πηγαίνουν κάθε καλοκαίρι διακοπές στο Λαμαγάρι. Εκεί συναντούν τους φίλους τους, των οποίων οι ζωές κάθε άλλο παρά ρόδινες είναι.)

…Δεν ξέρω γιατί, μα όλα τα παιδιά από τα τσαρδάκια έχουνε κάτι λυπητερές ιστορίες. Πιο λυπητερές κι από του Δαβίδ Κόπερφηλντ. Πολύ θα ‘θελα, σα μεγαλώσω, να γινόμουνα συγγραφέας και να τις γράψω. Η Μυρτώ όμως έχει διαβάσει κάπου πως συγγραφέας δε γίνεται, αλλά γεννιέται κανείς.

Κοίταζα την «Κρυσταλλία» που ξεμάκραινε κι άρχισα να συλλογιέμαι: Τι κρίμα! Αν είχα γεννηθεί συγγραφέας θα ‘γραφα τρεις λυπητερές ιστορίες.

Πρώτη λυπητερή ιστορία

ΑΡΤΕΜΗ

Πολλές φορές, σαν κοντεύει να δύσει ο ήλιος, η Άρτεμη λέει στη Μυρτώ και σε μένα: «Πάμε στον βράχο της μάνας μου».

Είναι ένας ψηλός απότομος βράχος, που στην κορφή του έχει φυτρώσει μια μικρή αγριοροδιά. Κάτω, στο βάθος, απλώνεται η θάλασσα, που το νερό της καθώς το κοιτάμε από ψηλά φαίνεται βαθύ και σκοτεινό. Αποκεί, πέρυσι το χειμώνα, έπεσε η μαμά της Άρτεμης και πνίγηκε. Ήτανε άρρωστη κι ο κυρ Αντώνης ήθελε να πουλήσει τη βάρκα του, για να βάλει τη γυναίκα του στο νοσοκομείο. Μα κείνη δεν το ‘θελε αυτό, γιατί «η βάρκα δίνει ψωμί», έτσι έλεγε. 

«…Κι έπεσε από τα βράχια, για να ‘χει ψωμί η πολυαγαπημένη της κόρη…». Έτσι θα ‘γραφα. Μπορεί όμως το «πολυαγαπημένη» να το ‘σβηνα και να ‘γραφα μόνο «το παιδί της» ή «η Άρτεμη».

Όταν φτάσουμε στον βράχο, η Άρτεμη στέκεται άκρη άκρη κι αρχίζει να δέρνεται και να χτυπιέται:

-Άχου, μάνα μου, γιατί μας το ΄κανες!

Εμείς οι δυο φοβόμαστε τόσο που αγκαλιάζουμε τη ροδιά.

Στο τσαρδάκι της Άρτεμης δεν έχει ούτε κρεβάτι. Όταν δεν κοιμάται με τον κυρ Αντώνη στη βάρκα, πέφτει κατάχαμα στην κουρελού. Μονάχα στον έναν τοίχο σε μια χρυσή κορνίζα είναι ένα κάδρο που παριστάνει τη θεία Δέσποινα, σαν ήτανε νέα, με φόρεμα χορού. Αυτό το κάδρο το είχαμε στην αποθήκη, γιατί όλοι λέγανε πως ήτανε κακοζωγραφισμένο. Ο Νίκος, μάλιστα, πείραζε τη θεία Δέσποινα και το έλεγε «σκιάχτρο». Μια μέρα, που η Σταματίνα καθάριζε την αποθήκη, το ‘βγαλε στην αυλή. Η Άρτεμη έκανε χίλια παρακάλια να της το ‘δώσουν.

-Τώρα έχουμε και ‘μεις το έπιπλό μας, έλεγε σαν το κουβαλούσε στο τσαρδάκι του.

Η Άρτεμη φοράει όλα τα περσινά φορέματα της Μυρτώς που της μίκρυναν ή πάλιωσαν. Άμα φοράει η Μυρτώ κανένα φόρεμα που αρέσει πολύ στην Άρτεμη εκείνη της λέει:

-Μαρή Μυρτώ, μην κάθεσαι στον ήλιο και ξεβάψουνε τα λουλουδάκια.

ΑΛΚΗ ΖΕΗ,

Το καπλάνι της βιτρίνας, εκδόσεις Μεταίχμιο.

…

Η Γιώτα Κοτσαύτη επιλέγει κείμενα παιδικής λογοτεχνίας (παραμύθια ή ποιήματα), διηγήματα ή αποσπάσματα από βιβλία αγαπημένων λογοτεχνών.

Ένας εικονογράφος ή ζωγράφος καλείται να κάνει μία εικόνα με βάση το κείμενο που θα αναλάβει.

Περιμένουμε τις εικόνες, τις προτάσεις, αλλά και τις ιστορίες σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση yotakotsafti1@yahoo.gr

…

Την εικόνα έκανε η Πόπη Χατζηιωαννίδου.

Ονομάζομαι Πόπη Χατζηιωαννίδου και γεννήθηκα το 1982 στη Θεσσαλονίκη. Μικρή, ζωγράφιζα πάντα και παντού, κυρίως ανθρώπους, σπανιότερα τοπία. Τώρα πια, ψάχνω πάντα ευκαιρία να πιάσω τα χρώματα και να κλέψω λίγη παιδική ηλικία ακόμη...

…

Με αγάπη από τη Φλώρινα,

Γιώτα Κοτσαύτη.

…

Η σελίδα του «Ένα κείμενο, μία εικόνα» στο facebook:

https://www.facebook.com/pages/%CE%88%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF-%CE%BC%CE%AF%CE%B1-%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B1/253798364810713?ref=bookmarks