Ήταν παραμονή Χριστουγέννων. Ο Έντζο φόρεσε τις αγαπημένες του πιτζάμες, έφτιαξε μια ζεστή σοκολάτα με ζαχαρωτά, πήρε την πιο απαλή καρό κουβέρτα του, κάθισε στο περβάζι του παραθύρου και χάζευε τη γιορτινή βραδιά. Παρ’ όλο που το σπίτι του ήταν γεμάτο όμορφες χριστουγεννιάτικες γωνιές και φωτάκια που αναβόσβηναν, ένιωθε κάπως παράξενα. Αναρωτήθηκε αν υπήρχαν κι άλλοι άνθρωποι εκεί γύρω που ένιωθαν μοναξιά. Δυστυχώς η οικογένειά του ήταν μακριά και δεν θα μπορούσε να τους επισκεφθεί.
«Ίσως τα Χριστούγεννα δεν είναι για όλους» σκέφτηκε μελαγχολικά, όταν ακούστηκε ένα χτύπημα στο τζάμι. Άνοιξε και τι να δει; Ένα μικρό πουλάκι στεκόταν εκεί έξω παγωμένο και κουρασμένο. «Μπορώ να μπω για λίγο μέσα;» ρώτησε. Ο Έντζο το πήρε στο ζεστό του δωμάτιο, του έδωσε να φάει και να πιει, το σκέπασε μ’ ένα μικρό χνουδωτό πανάκι και το άφησε να ξαποστάσει. Μια απροσδόκητη ηρεμία πλημμύρισε την καρδιά του και για πρώτη φορά, μετά από καιρό, κοιμήθηκε χαρούμενος.
Το πρωί τον ξύπνησε ένα γλυκό τιτίβισμα.
«Ώρα να πηγαίνω» είπε ο μικρός του φίλος.
«Θα μπορέσεις να βρεις τους δικούς σου;» ρώτησε ο λαγός.
«Δεν έχω οικογένεια» απάντησε θλιμμένα. «Μεγάλωσα μόνο μου. Η φωλιά μου καταστράφηκε απ’ το χιόνι και τώρα πρέπει να ψάξω για…»
Ο Έντζο το διέκοψε. «Θα σου άρεσε να μείνεις μαζί μου;»
«Θα το ήθελα πολύ!» αποκρίθηκε.
Έτσι ο Έντζο κι ο Τιμέο πέρασαν μαζί τα Χριστούγεννα κι από τότε δεν αποχωρίστηκαν ποτέ ο ένας τον άλλον!
Θα χαρούμε πολύ να μας
γράφετε τις εντυπώσεις σας ή, αν είστε εκπαιδευτικοί και δουλέψετε με κάποιο
κείμενο στην τάξη σας, να μοιραστείτε την εμπειρία.
Το παρόν ιστολόγιο
λειτουργεί, εδώ και δέκα χρόνια, αποκλειστικά και μόνο αφιλοκερδώς (δεν έχει
καν διαφημίσεις, όπως η πλειοψηφία των ιστολογίων) κι η ανατροφοδότησή σας
είναι για μας ένα ισχυρό κίνητρο για να συνεχίσουμε.
Ηλεκτρονική διεύθυνση
επικοινωνίας: yotakotsafti1@yahoo.gr
Ευχαριστούμε θερμά!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Για πες μας, πώς σου φάνηκε;