Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2016

ΝΟΕΜΒΡΗΣ: Στο πολύχρωμο εργαστήρι



Ο μικρός Πέδρο από τη μακρινή Αργεντινή ζήτησε απ’ τον Άϊ-Βασίλη να του φέρει ένα πολύ πρωτότυπο δώρο. Το ημερολόγιό του! Τον έτρωγε η περιέργεια τι κάνει τους υπόλοιπους έντεκα μήνες του χρόνου και τρελάθηκε απ’ τη χαρά του όταν ο Αϊ-Βασίλης του το χάρισε!
...



Από πολύ παλιά έβλεπα με χρώματα τις μέρες και τους μήνες.

Η Δευτέρα ας πούμε ήταν πράσινη, η Κυριακή λευκή, ο Μάρτης κίτρινος, ο Οκτώβρης γκρι. Όμως ο Νοέμβρης μου έμοιαζε πάντα πολύχρωμος. Άλλωστε μετά από τόσο νερό που έπεσε από τους ασκούς του Αιόλου δεν μένει παρά να ξεπροβάλει μεγαλοπρεπέστατα το ουράνιο τόξο. Τις πρώτες μέρες του μήνα ζωγραφίζει τον ουρανό χαρίζοντάς του ένα φυσικό πίνακα που θα ζήλευε κι ο πιο σπουδαίος ζωγράφος. Δεν κρατάει πολύ -αφού τα σύννεφα βιάζονται να πρωταγωνιστήσουν- όμως αυτό το λίγο είναι αρκετό για να μου φτιάξει το κέφι.

Έτσι ακριβώς είναι και το εργαστήρι μου. Πολύμορφο, πολυσύνθετο, πολύχρωμο! Έχει πέντε μεγάλα δωμάτια. Στο ροζ δωμάτιο κατασκευάζονται οι κούκλες και τα κουκλόσπιτα, στο γαλάζιο τα καραβάκια κι οι βαρκούλες, στο κίτρινο τα επιτραπέζια και τα παιχνίδια γνώσης, στο πράσινο τα αυτοκινητάκια και τα ποδήλατα, στο πορτοκαλί τα παιδικά βιβλία και οι εγκυκλοπαίδειες.

Το εργαστήρι έχει μια εσωτερική ξύλινη σκάλα που βγάζει σε μια μικρή σοφίτα. Αυτό είναι το κόκκινο δωμάτιο. Το δικό μου δωμάτιο. Εκεί, μόλις φτάσουν τα πρώτα γράμματα, θα σκύψω με αμέριστο ενδιαφέρον και με προσοχή θα διαβάσω αυτό που ζητάει κάθε παιδί. Τα δεκάδες γράμματα θα γίνουν εκατοντάδες, τα εκατοντάδες χιλιάδες, και τα χιλιάδες εκατομμύρια. Μέχρι που η σοφίτα θα ξεχειλίσει κι εγώ θα κολυμπάω σε πελάγη ευτυχίας…

Υπάρχουν βέβαια και κάποια γράμματα που, μα τον κόκκινό μου σκούφο, δε με γεμίζουν χαρά. Σαν κι αυτά που μου ζητούν κάποια παιδιά όπλα, σφαίρες, πυροβόλα! Τότε φουρκίζομαι και φουσκώνω από το θυμό μου σαν μπαλόνι. Αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν να χαίρονται τα παιδιά με τέτοια παιχνίδια που γεννούν τη βία. Δε μ’ αρέσουν τα όπλα! Μου θυμίζουν τον πόλεμο… Δε μ΄ αρέσει ο πόλεμος! Μου φέρνει πόνο…

Τα τελειόφοιτα ξωτικά, οι έμπειροι βοηθοί μου, οι αξιόλογοι συνεργάτες μου, ο Πολύγλωσσος, ο Πολύξερος, ο Επαμεινώνδας ακόμα και η Μις Ντολμά (η προσωπική μου μαγείρισσα) εργαζόμαστε σκληρά για να πάνε όλα κατ’ ευχήν. Να φανταστείτε κάνω υπερωρίες (παρόλο που είμαι προχωρημένης ηλικίας) για να ανταπεξέλθω σε κάθε ανάγκη που μπορεί να προκύψει. Είμαστε λοιπόν πολύχρωμοι, πολυάσχολοι, πολυεργατικοί!

Ο Νοέμβρης σηματοδοτεί το ξεκίνημα της μεγάλης γιορτής. Η χριστουγεννιάτικη προετοιμασία αρχίζει!

ΜΑΡΩ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ, Το ημερολόγιο του Άϊ-Βασίλη, εκδόσεις Διάπλαση, εικονογράφηση: Μιχάλης Κασάπης




Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Για πες μας, πώς σου φάνηκε;