Πέμπτη 27 Απριλίου 2017

Η γάτα κουμπάρα



Μια φορά μια γάτα πήγε και βρήκε έναν ποντικό και του είπε να γίνουν κουμπάροι, για να μην τους τρώγει.

Αυτός το είπε των αλλονών ποντικών κι εκείνο το παραδέχτηκαν και εγίνανε κουμπάροι.

Κάποτε είχαν γλέντι οι ποντικοί κι η γάτα τους είπε να χορέψουνε, να τους ιδεί να ευχαριστηθεί.

Πιαστήκανε λοιπόν στη σειρά οι ποντικοί και χορεύανε. Σαν τους είδεν η γάτα έτσι πιασμένους στη σειρά, ταράχτηκε το αίμα της και ξέχασε και τις κουμπαριές και όλα κι ήταν πια έτοιμη να χιμήξει απάνω του. Την βλέπει ο κουμπάρος της ο ποντικός και τα κατάλαβε.

Εμπρός στο χορό επήγαινεν ένας ποντικός με κομμένη την ουρά του. Αρχίζει τότε ο κουμπάρος της γάτας να τραγουδάει και να του λέει:

Κι εσύ, ποντίκι κολοβό,
κατά την τρύπα το χορό,
κι η κουμπάρα μας η γάτα
κατά μας έχει τα μάτια!

Και τρέξανε πια οι έρημοι όλοι κι εμπήκαν μες στην τρύπα κι ούτε ξαναφάνηκεν η φανιά τους.

ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ, Εκλογή Γ.Α.Μέγα.

Κάθε βδομάδα η Γιώτα Κοτσαύτη επιλέγει ένα κείμενο παιδικής λογοτεχνίας (παραμύθι ή ποίημα), διήγημα ή αποσπάσματα από βιβλία αγαπημένων λογοτεχνών.

Ένας εικονογράφος ή ζωγράφος καλείται να κάνει μία εικόνα με βάση το κείμενο που θα αναλάβει.

Περιμένουμε τις εικόνες, τις προτάσεις, αλλά και τις ιστορίες σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση yotakotsafti1@yahoo.gr
Την εικόνα έκανε η Ευτυχία Λιούρα.


Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Στρατώνι Χαλκιδικής όπου και διαμένει. Η αγάπη της για τη ζωγραφική ξεκίνησε από τα παιδικά της χρόνια και συνεχίζει με την ίδια ένταση έως και σήμερα. Στο παρελθόν συνεργάστηκε με ιδιωτική επιχείρηση για τη δημιουργία μακέτας μεταξοτυπίας (τύπωμα) και σε εργαστήριο χειροποίητων ειδών (διακόσμηση). Το 2009 σε συνεργασία με τον Σύλλογο πολιτισμού Στρατωνίου εκδόθηκε το πρώτο της παραμύθι "Το ξωτικό της Παραμυθοχώρας και η μαγική συνταγή" ( συγγραφή και εικονογράφηση) καθώς και η δημιουργία σκηνικών για το θεματικό πάρκο "Παραμυθοχώρα" που λειτούργησε στην περιοχή. Ασχολείται με τη ζωγραφική παιδικών δωματίων και την αγιογραφία και το τελευταίο διάστημα εικονογραφεί το επόμενο παραμύθι της.
Με αγάπη από τη Φλώρινα,
Γιώτα Κοτσαύτη.

Η σελίδα του «Ένα κείμενο, μία εικόνα» στο facebook:




Τρίτη 25 Απριλίου 2017

Η πληρωμή



Ένας φτωχός πεζοπόρος σταμάτησε το μεσημέρι στον ίσκιο ενός δέντρου για να ξεκουραστεί. 

Απέναντι, στην άλλη μεριά του δρόμου, υπήρχε ένας φούρνος και ο φούρναρης είχε απλώσει πάνω στον πάγκο μια σειρά από γλυκά που μόλις τα είχε βγάλει από τη φωτιά.

Ο πεζοπόρος ένιωσε ξαφνικά την πείνα του να θεριεύει, καθώς οι μυρουδιές από τα φρεσκοψημένα ψωμιά και γλυκά χτύπησαν τη μύτη του. Έκλεισε τα μάτια του και άρχισε αργά και με απόλαυση να αναπνέει τις μυρουδιές που έρχονταν προς το μέρος του.

Όταν ξεκουράστηκε κάμποσο ετοιμάστηκε να συνεχίσει τον δρόμο του. Τη στιγμή εκείνη πετάχτηκε μπροστά του ο φούρναρης και τον άρπαξε από τον γιακά.

— Πώς ξεκινάς να φύγεις χωρίς να με πληρώσεις για τα γλυκά; έκανε θυμωμένος.

Ο άλλος παραξενεύτηκε:

— Ποια γλυκά εννοείς; Δεν άγγιξα καθόλου τα γλυκά σου!

— Κλέφτη! του φωνάζει ο φούρναρης. Μπορεί να μην τα άγγιξες αλλά εγώ σε παρατηρούσα που ρουφούσες με απόλαυση τις μυρουδιές που έβγαιναν από τα γλυκά μου. Δεν πρόκειται να σε αφήσω να φύγεις πριν με πληρώσεις. Τι νομίζεις ότι εγώ δουλεύω τσάμπα για να απολαμβάνουν τα γλυκά μου οι περαστικοί;

Με τις φωνές τους μαζεύτηκε κόσμος και έγινε ακόμα περισσότερη φασαρία, καθώς ένας έπαιρνε το μέρος του φούρναρη και άλλος του πεζοπόρου και πολλοί έκαναν πλάκα και με τους δυο. Τελικά ήρθε και ένας χωροφύλακας για να δει τι συμβαίνει και να επιβάλει την τάξη. Μην καταλαβαίνοντας τα επιχειρήματα και των δυο, τους πήγε στον καδή του χωριού, έναν σεβάσμιο άνθρωπο, που πάντα έβγαζε σωστές αποφάσεις στις υποθέσεις που εκδίκαζε.

Ο καδής άκουσε και τους δυο αντίδικους και έπεσε σε βαθιά συλλογή. Τελικά, γυρίζοντας στον φούρναρη, του είπε:

— Έχεις δίκιο. Ο περαστικός αυτός απόλαυσε παράνομα τη μυρουδιά των γλυκών σου για τα οποία έκανες τόσο κόπο, συνεπώς πρέπει να σε πληρώσει.  Η απόφασή μου είναι ότι για τα γλυκά που μύρισε σου χρωστά τρία χρυσά φλουριά.

— Δεν καταλαβαίνω το νόημα αυτής της απόφασης! διαμαρτυρήθηκε ο πεζοπόρος. Και πού θα βρω εγώ, φτωχός άνθρωπος, τρία χρυσά φλουριά για να πληρώσω το πρόστιμο;

— Α καλά, δεν πειράζει αν δεν έχεις λεφτά, είπε παράξενα ο δικαστής. Σ’ αυτό μπορώ να σε βοηθήσω εγώ. Και βάζοντας το χέρι στην τσέπη έβγαλε τα λεφτά του και διάλεξε τρία χρυσά φλουριά, που ο φούρναρης άπλωσε το χέρι να τα πάρει.

— Όχι ακόμα, μη βιάζεσαι, του είπε ο καδής. Ισχυρίζεσαι λοιπόν ότι ο ταξιδιώτης αυτός μύρισε τα γλυκά σου.

— Μάλιστα, είπε ο φούρναρης.

— Αλλά δεν πήρε ούτε μια δαγκωματιά.

 — Αυτό είναι αλήθεια, παραδέχτηκε ο φούρναρης.

— Ούτε τα άγγιξε καν.

— Όχι, δεν τα άγγιξε, είπε ο φούρναρης.

— Τότε ουσιαστικά κατανάλωσε κάποιες μυρουδιές από τα γλυκά σου.

— Μάλιστα.

— Για τον λόγο αυτό κι εσύ θα πρέπει να πληρωθείς για τις μυρουδιές που του έδωσες με ήχο. Άνοιξε τα αυτιά σου για να σε πληρώσω.

Και ο σοφός δικαστής έπαιξε για λίγο τα χρυσά νομίσματα στο χέρι του ώστε ο ήχος τους να μπει στα λαίμαργα αυτιά του φιλάργυρου φούρναρη. Ύστερα έβαλε τα φλουριά στην τσέπη του και συμπλήρωσε:

— Η υπόθεση έκλεισε, η δικαιοσύνη απονεμήθηκε.

(Ιορδανία)
       
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΓΓΟΥΤΑΣ, Η Σοφία των Λαών, εκδόσεις Σαΐτα.



Κάθε βδομάδα η Γιώτα Κοτσαύτη επιλέγει ένα κείμενο παιδικής λογοτεχνίας (παραμύθι ή ποίημα), διήγημα ή αποσπάσματα από βιβλία αγαπημένων λογοτεχνών.

Ένας εικονογράφος ή ζωγράφος καλείται να κάνει μία εικόνα με βάση το κείμενο που θα αναλάβει.

Περιμένουμε τις εικόνες, τις προτάσεις, αλλά και τις ιστορίες σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση yotakotsafti1@yahoo.gr
Την εικόνα έκανε η Μαρία-Έφη Καριώτογλου.


Γεννήθηκα το 1967 στην Αμερική. Από πολύ μικρή ηλικία αγάπησα τη ζωγραφική και σε ηλικία 10 χρονών διακρίθηκα σε παγκόσμιο διαγωνισμό.  Σπούδασα Διοίκηση Επιχειρήσεων και παράλληλα  ζωγραφική και πιάνο.

Σήμερα ζω και εργάζομαι στη Σάμο με τον σύζυγο και τα τέσσερα παιδιά μου, ασχολούμαι με τη ζωγραφική και το πλέξιμο amigurumi, συμμετέχοντας σε ομαδικές εκθέσεις. 

Το διαδικτυακό μου «σπίτι» είναι το http://mariaeffie.blogspot.gr

Με αγάπη από τη Φλώρινα,
Γιώτα Κοτσαύτη.

Η σελίδα του «Ένα κείμενο, μία εικόνα» στο facebook:




Κυριακή 23 Απριλίου 2017

Μ’ ένα βιβλίο πετάω!



Μ’ ένα βιβλίο πετάω,
ως τ’ ουρανού τις ρούγες.
Ανοίγω δυο φτερούγες,
γίνομαι χρυσαϊτός
κι αγγίζουν τα φτερά μου
στου ορίζοντα τις στράτες
βουνοκορφές χιονάτες,
λουσμένες με ηλιοφώς.

Μ’ ένα βιβλίο πετάω,
την πλάση τραγουδάω!

Σελίδα τη σελίδα
ρουφώ περίσσιο μέλι,
βιβλίο, χαράς κυψέλη,
φίλος χωρίς λαλιά.
Που όμως μου λέει τόσα
με τη δική μου γλώσσα
κελάηδημα από μύρια
της άνοιξης πουλιά.

Μ’ ένα βιβλίο πετάω,
ζω, σκέφτομαι, αγαπάω!

ΝΤΙΝΑ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ

Βιβλιοφάγος είπατε; Παρών!



Βιβλιοφάγος είπατε; Παρών!
Εγώ είμαι. Τρελαίνομαι να
καταβροχθίζω βιβλία!


Πώς να γίνω… βιβλιοφάγος!

Η μικρούλα η Αιμιλία
που δεν ξέρει να διαβάζει
κόβει φύλλα από βιβλία
για την πίτα που ετοιμάζει

Κι εξηγεί η Αιμιλία:
-Μου ‘δωσε τη συνταγή ένας μάγος
με μαγειρευτά βιβλία
πώς να γίνω βιβλιοφάγος!

Θ.Χορτιάτη


Πώς λένε το βιβλίο…

Η Ντενίζ είναι Γαλλίδα.
Λέει το βιβλίο livre.

Ο Γκεόργκι είναι Ρουμάνος.
Λέει το βιβλίο carte.

Ο Ινγιουγκαργιούκ είναι Εσκιμώος.
Λέει το βιβλίο makpertak.

Ο Αμπντού είναι Άραβας.
Λέει το βιβλίο kitab.

Ο Μπόρις είναι Ρώσος.
Λέει το βιβλίο книга.

Η Εσπεράντσα είναι Ισπανίδα.
Λέει το βιβλίο libro.

Η Σάντεϊ είναι Αγγλίδα.
Λέει το βιβλίο book.

Ο Τσιαγκ Λιν Σαν είναι Κινέζος.
Λέει το βιβλίο shu.

Η Σέλμα είναι Σουηδέζα.
Λέει: -Πετάω μ’ ένα βιβλίο.
-Jag flyger med en bok.

Η Δέσποινα είναι Ελληνίδα
Και λέει: Αγαπώ τα βιβλία.

Πηγή: Μ’ ένα βιβλίο πετάω, Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά, 37 χρόνια στην πρώτη γραμμή για το παιδικό βιβλίο.